1.GENEZA I CECHY TRAGEDII ANTYCZNEJ.

Tragedia antyczna, wywodzi się ze świąt, obchodzonych na cześć boga Dionizosa. Święta te, podzielone były na dwie części. Jedna z nich nazywana Dionizjami Małymi, przypadała na jesień, kiedy to na wsiach, otwierano naczynia z młodym winem. W trakcie tych uroczystości, organizowano zabawy ludowe, śpiewano pieśni i oglądano wędrowne grupy teatralne.

Wielkie Dionizje, były największym świętem, szczególnie dla Ateńczyków. Były to wielkie igrzyska teatralne. Święto to, trwało pięć 5 dni. Pierwszego dnia, ofiarowano kozła na cześć boga Dionizosa. Ofiara ta, nazwana była tragos. Towarzyszyły jej śpiewy na cześć boga, zwane dytyrambami. Następowało także przeniesienie posągu boga, ze świątyni na miejsca, w którym odbywać się miały występy. Drugiego dnia, pieśni śpiewały chóry męskie i chłopięce. Trzeciego i czwartego dnia, następowały przedstawienia teatralne. Wystawiano tragedię, komedię i dramat satyrowy. W ostatnim dniu, ogłaszano wyniki i rozdawano nagrody.

Tragedia, uznawana była za najważniejszą ze sztuk. "W znaczeniu literackim oznacza utwór przeznaczony na scenę, który przedstawia nieprzezwyciężalny konflikt między dążeniami jakiejś wybitnej osoby, a siłami wyższymi (Bogiem, bogami, losem, prawem, moralnością). Wszystkie dążenia bohatera prowadzą do nieuchronnej klęski. W tragediach greckich ważną rolę odgrywa przeznaczenie (losy bohatera z góry były przesądzone), którego nie dało się pokonać, ale można mu się było poddać w sposób godny (walcząc) lub niegodny (przyśpieszać nieuniknione, bez zważania na środki i konsekwencje). O godną klęskę w zmaganiach z fatum walczą właśnie bohaterowie. Ze względu na równowartość racji przedstawionych w tragedii nie mogą dokonać odpowiedniego wyboru. Cechy tego gatunku to: konflikt, wybór, ironia i wina. Służy przeżyciu katharsis".

2. BUDOWA DRAMATU.

PROLOGOS - jest to scena, która rozpoczyna się przed wejściem chóru na orchestrę. Zapowiada mające pojawić się wydarzenia.

PARADOS - wejście chóru,

EPEISODIA - to te partie sztuki, w których występuje dialog, lub monolog aktorów,

STASIMON - pieśń, śpiewana przez chór, komentująca wydarzenia,

EXODOS - ostatnia pieśń, śpiewana przez chór, wyjście chóru.

3. ZASADA TRZECH JEDNOŚCI.

W dramacie obowiązywały niezmienne reguły:

- AKCJA - jednowątkowy układ wydarzeń,

- MIEJSCE - akcja, rozgrywa się w tym samym miejscu,

- CZASU - ograniczenie do 24 godzin, najlepiej, od wschodu do zachodu słońca.

4. AKTOR.

- na scenie nie mogło być więcej niż trzech aktorów,

- w sztukach grali tylko mężczyźni,

- zakładano maski, kostiumy, aktorzy stali na koturnach,

5. KONFLIKT TRAGICZNY

W dramacie zarysowany był wyraźnie konflikt tragiczny, czyli istnienie dwóch równorzędnych racji, między którymi nie można dokonać wyboru.

6. IRONIA TRAGICZNA

Związana była, z pojęciem Fatum. Bohater, próbując uciec od swojego przeznaczenia, nieświadomie jeszcze bardziej się do niego zbliża.

7. KATHARSIS

"Celem sztuki jest wzbudzenie u widza uczuć litości i trwogi, aby przez to oczyścić jego umysł z tych doznań, co rozumiano jako rozładowanie uczuć".