ADONIS - syn Tenejasa i Mirry, wychowany przez Afrodytę i Persefonę. Boginie rywalizowały między sobą o miłość młodzieńca. Był myśliwym. Zginął podczas polowania, rozszarpany przez atakującego dzika. Z rozlanej krwi Adonisa, powstał kwiat anemonu, a z łez Afrodyty, wyrosły białe róże.

ACHERONT - rzeka, której wody łączyły się z wodami Styksu.

AFRODYTA - bogini miłości i piękna, opiekunka żeglarzy. Urodziła się z piany morskiej. Córka Zeusa i Diony, po urodzeniu, została zaniesiona przez Zefira, na Cypr w muszli. Była żoną Hefajstosa. W Rzymie znana jest jako Wenus.

AJAKOS - Zeus ustanowił go sędzią podziemia. Kiedy dusze przybywają do świata zmarłych, waży ich losy: złe i dobre uczynki.

AMALTEA - koza, której mlekiem, został wykarmiony Zeus. Bóg pobłogosławił jej róg. Od tej pory napełniał się tym, czego zapragnął ten, kto go posiadał.

AMBROZJA - napój, który zapewniał wieczną młodość i nieśmiertelność. Oznacza coś wspaniałego i bardzo smacznego.

ANDROMACHA - żona Hektora, z którym miała syna Astyanaksa. Po śmierci męża, została branką syna Achillesa, Neoptolemosa. Miała z nim syna Molossosa.

APOLLO - syn Zeusa i Latony, patron wszelkich sztuk: muzyki, poezji, nauki, przewodnik muz. Pasterze uważali go za opiekuna stad, który chroni zwierzęta przed zarazą i wilkami. Jego muzyka uważana jest za wzorzec muzyki klasycznej.

Zabił Pytona, który strzegł wyroczni delfickiej, objął władzą wyrocznię i świątynię.

ARES - bóg wojny, syn Zeusa i Hery. Podczas wojny towarzyszył mu Strach, Niezgoda, Mord, Bojaźń. Nie lubili go Bogowie, ani ludzie. Często przedstawiany jest, jako młody piękny mężczyzna, w zbroi, z tarczą, mieczem lub włócznią.

ATENA - córka Zeusa, która urodziła się wyskakując z głowy ojca. Uznawano ją za symbol wiedzy i mądrości. Urodziła się w pełnej zbroi, stąd stała się opiekunką wojowników. Jej atrybutami była zbroja, hełm, dzida, sowa i drzewo oliwne. Stoczyła walkę z Posejdonem o opiekę nad Atenami. Wygrała i ofiarowała mieszkańcom świętą oliwkę, symbol bogactwa miasta.

AUGIASZ - król Elidy, który posiadał ogromne stada bydła. Dzięki pracy Heraklesa, wszystkie stajnie zostały wyczyszczone i posprzątane. "Stajnie Augiasza", to związek frazeologiczny, który określa straszny bałagan i ogólny nieład.

BACHUS - bóg wina, upił nim Hefajstosa, po czym wsadził go na osła i zaprowadził na Olimp.

CHAOS - z niego powstał świat. Była to otchłań, bezkształtna masa, połączenie powietrza, ziemi, wody i ognia. Na początek powstał Dzień i Noc. Z niego wyłoniła się także para pierwszych bogów: Uranos i Gaja.

CHARON - przewoźnik dusz zmarłych. Przez Styks, przeprawiał duszę na drugi brzeg, za opłata jednego obola. Charon sterował łodzią, ale zmarli musieli za niego wiosłować.

Przedstawiano go, jako niemiłego starca, z brodą i ubranego w łachmany. Na głowie nosił okrągły kapelusz.

CERBER - towarzysz Hadesa, władcy podziemi. Zawsze siedział u jego stóp.

CYKLOPI - synowie Uranosa i Gai, byli to jednoocy olbrzymi, którzy odznaczali się niezwykła siłą i zręcznością rąk. Wykuwali z Hefajstosem pioruny i błyskawice dla Zeusa.

DAFNE - nimfa, córka Gai i Penejosa. Apollo był w niej zakochany, została zamieniona w drzewo wawrzynu. Zrozpaczony Apollo, przybrał się gałązkami tego drzewa. Odtąd było jego atrybutem.

DEMETER - bogini pól i urodzaju. Córka Kronosa i Rei. Nauczyła ludzi pracy na roli. Przedstawiano ją, jako kobietę, " poważną z wieńcem kłosów na głowie, z sierpem i pochodnią, lub koszem owoców w ręku". W ofierze składano jej miód, bydło lub owoce. Opiekowała się osadami rolniczymi. Była odpowiedzialna za przemijanie pór roku.

DIONIZOS - bóg winorośli, wina i twórczych sił przyrody. Na jego cześć obchodzone były najważniejsze święta Greków. Małe i Duże Dionizje, połączone były ze śpiewem, ofiarą z kozła na cześć Dionizosa, a także kosztowaniem wina. Wystawiano także w teatrze greckim sztuki teatralne komedie, dramat satyrowy, i tragedię. Łączyło się to z katharsis, czyli oczyszczeniem duszy widza. Święta te były obchodzone najbardziej uroczyście w Atenach, gdzie kult Dionizosa był bardzo silny.

EGIDA - tarcza wykonana przez Hefajstosa dla Zeusa, pokrytą skórą kozy Amaltei. Używała ja Atena. Przytwierdziła do niej głowę Meduzy. Tarcza miała osłaniać walczących żołnierzy.

EOS - bogini rozpoczynającego się dnia. Wyjeżdża przed Heliosem na rydwanie, zapalając zorzę poranną. Wyobrażano ja osobie jako piękną i młoda boginię, w szafranowych szatach. Jej mężem był Titonos.

EROS - bóg miłości, który wyłonił się z chaosu, na początku świata. Jest siłą sprawczą, która czuwa nad światem jako całością. W sztuce, przedstawiany jest ze skrzydłami i łukiem. Strzałami, z niego, powodował miłość w ugodzonych ludziach i bogach.

ERYNIE - to trzy boginie zemsty, które narodziły się z krwi Uranosa. Alekto, to uosobienie gniewu, Tysyfone, to zemsta i Megera, nienawiść. Opiekowały się ładem i prześladowały tych, którzy go nie przestrzegali. Prześladowali winnych wyrzutami sumienia, ścigały winnego za życia i po śmierci.

EURYDYKA - nimfa, hamadriada, żona Orfeusza, umarła ukąszona przez żmiję. Orfeusz zszedł do podziemia, aby odzyskać żonę. Swym pięknym śpiewem doprowadził władcę podziemia, do wzruszenia i postanowił oddać mu Eurydykę. Postawił jednak warunek. Dopóki nie wyjdą do świata żywych nie będzie na nią patrzył. Orfeusz nie dotrzymał obietnicy i stracił ukochaną na zawsze.

GAJA - należała do pierwszej pary bogów, która wyłoniła się z Chaosu. Jej partnerem był Uranos. Byli prarodzicami dla reszty bogów. W Grecji czczono ją, jako Matkę - Rodzicielkę.

Była opiekunką dzieci i znała przeznaczenie. Ośrodkiem jej kultu były Ateny, Sparta i Dodona.

HADES - syn Kronosa i Rei, brat Posejdona i Zeusa, był władcą świata zmarłych. Wyobrażano go sobie jako bezlitosnego starego człowieka, u którego stóp siedzi Cerber. Wierzono w niego, jako patrona bogactw naturalnych ziemi.

HARPIE - potwory, które mają głowy kobiet i ciało ptaka z drapieżnymi szponami. Bogowie posługiwali się nimi, jako narzędzia kary. Zamieszkiwały blisko bram Hadesu.

HEBE - córka Zeusa i Hery, bogini młodości, na Olimpie pełniła funkcję szafarki. Została żona Herklesa, po jego śmierci.

HEFAJSTOS - syn Zeusa i Hery, bóg ognia, doskonały rzemieślnik, specjalizujący się w wyrobach sztuki kowalskiej i złotniczej. Jego kuźnia znajdowała się na Olimpie. Przy pomocy cyklopów, wykuwał dla Zeusa pioruny. Do jego dzieł należało berło i tarcza Zeusa, zbroja Achillesa. Cechą charakterystyczną było to, że kulał, ponieważ rozgniewany Zeus, zrzucił go kiedyś z Olimpu. Hefajstos spadł na wyspę Lemnos i złamał nogę.

HEKATONCHEJROWIE ( STURĘCY) - olbrzymi o stu rękach i pięćdziesięciu głowach. Synowie Uranowa i Gai. Za nieposłuszeństwo zostali strąceni do Hadesu. Uwolnił ich Zeus, któremu pomagali w walce z Kronosem.

HELIOS - bóg słońca, brat Eos i Selene. Powoził rydwanem zaprzężonym w białe konie. Objeżdżał cały świat dając ludziom ciepło i światło. Szczególnym kultem otaczano go na wyspie Rodos, przedstawiano jako pięknego mężczyznę, którego głowa, otoczona była aureolą promieni.

HERA - żona Zeusa, należała do najpotężniejszych bogiń na Olimpie. Opiekowała się małżeństwami i wiernością małżeńską. Była mściwa i zazdrosna o kochanki i dzieci Zeusa. Jej atrybutami był paw, owoc granatu, lilia i nieśmiertelnik. Szczególna czcią otaczano ją w Sparcie, Argos i Samos.

HERAKLES - Syn Zeusa i kobiety Alkmeny, był herosem, kiedy umarł czczono go, jak boga. Wykonał dwanaście praktycznie niewykonalnych prac dla króla Myken. Odznaczał się niewiarygodna siła i odwagą. Nad swoja siłą nie panował. Kiedyś rzucił w nauczyciela instrumentem zabijając go. Za karę musiał paść trzodę. Heraklesowi stawiano świątynie, śpiewano o nim pieśni, był symbolem ludzkiej pracowitości i wytrwałości.

HERMES - syn Zeusa i Mai, urodził się w górach Kyllene w Arkadii. Był gońcem Zeusa.

Potrafił każde jego polecenie załatwić szybko i bardzo dyskretnie. Był opiekunem kupców, mówców, pasterzy, podróżników. Ze względu na to, stawiano mu pomniki przy drogach.

Odprowadzał zmarłych do Hadesu, a w czasie sądu nad nimi pełnił funkcję woźnego.

HESTIA - córka Kronosa i Rei, opiekunka domowego ogniska, nigdy nie opuszczała Olimpu.

Pod jej opiekę oddawano w modlitwach małe dzieci, młode małżeństwa i sieroty.

INO - żona Atamasa, przez pewien czas opiekowała się Dionizosem. Czczono ją wraz z synem Learchem, jako bóstwa morskie, które niosą pomoc żeglarzom w niebezpieczeństwie..

IRIS - bogini tęczy

KAUKAZ - do skały na Kaukazie, rozgniewany Zeus przykuł Prometeusza, który ofiarował ludziom ogień.

NARCYZ - młodzieniec o niezwykłej urodzie, który odrzucał wszystkie dziewczęta. Bogini Nemezis, ukarała go za jego pychę. Patrząc w wodę jeziora, zakochał się we własnym odbiciu. Cały czas przyglądał się sobie, umarł z tęsknoty. Jego imieniem nazwano kwiaty, które urosły na jego grobie.

PERSEFONA - nazywana także Kora, była córka Zeusa i Demeter, została porwana przez Hadesa, za zgodą swego ojca. Demeter nie wiedząc o tym, bezskutecznie jej poszukiwała. Kiedy dowiedziała się co się stało, spowodowała nieurodzaj na ziemi. Wtedy Hades pozwolił jej wrócić, jednak na dziewięć miesięcy, resztę roku spędzała z nim, jako jego żona i królowa świata zmarłych.

KRONOS - najmłodszy syn Uranosa i Gai. Przepowiednia mówiła, że jego dzieci pozbawią go władzy, aby tego uniknąć zaraz po urodzeniu połykał je. Rea, jego żona uratowała jedno dziecko - Zeusa.

LATONA - miała z Zeusem dwoje dzieci: Apollona i Artemidę. Była prześladowana przez żonę Zeusa, Herę. Błąkała się po ziemi, jednak nikt nie chciał udzielić jej gościnności w obawie przed gniewem Hery. Ulitowała się nad nią wędrująca wyspa Ortygia, gdzie Latona schroniła się i urodziła dzieci. Tam też, otoczona jest szczególna czcią.

MARSJASZ - sylen, został wyzwany na pojedynek przez Apolla. Rywalizacja miała udowodnić, który z nich lepiej gra. Wygrał Apollo. Za karę obdarł Marsjasza ze skóry i powiesił go na drzewie. Z krwi syrena, powstało źródło, które dało początek rzece.

MIDAS - był królem Frygii, bohater wielu legend. Apollo ukarał go oślimi uszami, kiedy stwierdził, że w pojedynku z Marsjaszem, Apollo grał gorzej od sylena.

MINOS - król Krety, syn Europy i Zeusa. Jego zdaniem miało być oczyszczenie szlaków morskich od piratów, którzy napadali na statki. Miał przyczynić się do nawiązania stosunków handlowych pomiędzy państwami. Jego postać była otoczona legendami. Jego żona urodziła Minotaura, potwora o głowie byka i ciele człowieka. Dedal zbudował dla niego pałac, labirynt, z którego nie mógł się wydostać. Ateny składały, haracz w postaci dziewcząt i chłopców,( Kreta prowadziła wojnę z Atenami), na ofiarę dla Minotaura. Po śmierci, bogowie uczynili go sędzią w Hadesie.

NEKTAR - napój bogów, który pili na Olimpie.

ORFEUSZ - syn Apollina i muzy Kalliope. Muzyk i poeta. Jego muzyka, obłaskawiła zwierzęta, które podchodziły do niego, kiedy grał. Był uczestnikiem w wyprawie argonautów, po złote runo. Jego żoną była Eurydyka. Kiedy umarła, zszedł do świata podziemi, aby ją odzyskać. Jednak nie dopełnił przysięgi, że na nią nie spojrzy, dopóki nie powrócą na ziemię i stracił ją bezpowrotnie.

PIGMALION - król Cypru, zakochał się w posągu kobiety, którą nazwał Galateą. Na jego prośbę Afrodyta ożywiła posąg, a Pigmalion ożenił się ze swoją ukochaną.

POSEJDON - syn Kronosa i Rei. Był władcą mórz. Panował nad sztormami. Jego atrybutem był trójząb, którym uwalniał zaklinowane w skałach statki. Jego gniew powodował trzęsienie ziemi. Jego władzy podlegały także wybrzeża, przystanie i porty.

PROMETEUSZ - tytan, który skradł ogień, aby ofiarować go ludziom. Jest nazwany dobroczyńcom ludzkości. Za swój czyn poniósł straszliwą karę. Zeus, przykuł go do skały na Kaukazie. Orzeł wyszarpywał mu wątrobę, która nieustannie odrastała.

REJA - małżonka Kronosa, uratował Zeusa, przed zjedzeniem przez Kronosa, który bał się utraty władzy przez swoje dzieci. Zamiast Zeusa, dała mu kamień zawinięty w pieluchę.

STYKS - rzeka, którą przepływają zmarli, po śmierci. Świat podziemny opływa dziewięć razy.

TARTAR - najniższa i najmroczniejsza część Hadesu. Przebywali w nim przestępcy i zbrodniarze.

TETYDA - żona Peleusa, matka Achillesa. Kiedy bogowie dowiedzieli się, że jej syn będzie potężniejszy od swego ojca, postanowili wydać ją za człowieka śmiertelnego. Kiedy Achilles urodził się, kąpała go w źródle, dzięki czemu był odporny na ciosy i nieśmiertelny, z małym wyjątkiem, pięta, za którą trzymała go matka zanurzając w wodzie, była jego słabym punktem.

TYTANI - dzieci Uranosa i Gai, pary pierwszych bogów, która wyłoniła się z Chaosu. Poparli najmłodszego brata, który walczył z ojcem. W wojnie o władzę zwanej tytanomachią, część z nich stanęła po stronie Zeusa, część po stronie Kronosa. Zeus wygrał.

TYTANIDY - sześć córek Uranosa i Gai.

URANOS - wyłonił się z Chaosu, razem z Gają. Należeli wspólnie do pierwszej pary bogów.

Ich dziećmi byli cyklopi, tytani. Obawiając się ich buntu, strącili ich do Tartaru.

ZEFIR - bóg delikatnego wiatru.