Wojny bałkańskie to dwa konflikty zbrojne, które w latach 1912 - 1913 miały miejsce na Półwyspie Bałkańskim. Były wynikiem dążenia państw leżących na Bałkanach do odebrania ziem Turcji, która stawała się coraz słabsza. Wojny odmieniły sytuację polityczną na tamtych terenach, ale wcale nie rozwiązały istniejących problemów.
Pierwsza wojna bałkańska wybuchła w 1912 roku. Bułgaria sprzymierzyła się z Serbią, po to, aby odebrać Turcji Macedonię. Wkrótce przystąpiły do ich sojuszu Grecja i Czarnogóra. Państwa bałkańskie popierała nieformalnie Rosja, która chciała zdobyć na tych terenach własną strefę wpływów. 8 października koalicja zaatakowała Turcję, a ta chociaż zebrała silne wojsko, nie była w stanie oprzeć się atakowi. Koalicja mająca większe armie zajęła Trację, grecką Macedonię, Kretę i Epir. Rozpoczęły się rokowania pokojowe, ale nie dały one rezultatów. Sułtan zerwał rozejm i na nowo rozpoczęły się działania wojenne. Jednak Turcy nadal nie byli w stanie przejąć inicjatywy i koalicja odnosiła kolejne sukcesy militarne. Gdy w ich wyniku Turcja straciła kolejne ziemie (Adrianopol, Janinę i kilka wysp), ponownie poprosiła o rozejm i tym razem zdecydowała się podpisać pokój.
Został zawarty 30 maja 1913 roku w Londynie. Turcja musiała zgodzić się na utratę Kosowa, Macedonii, Krety, ziem leżących przy granicy z Czarnogórą. Poza tym Austro-Węgry wymusiły utworzenie niepodległej Albanii. Było to wymierzone nie tylko w Turcję, ale przede wszystkim w Serbów, którzy chcieli przyłączyć te ziemie do swojego państwa. Austro-Węgry nie chciały dopuścić do ich nadmiernego wzmocnienia, ponieważ oznaczałoby to wzmocnienie pozycji Rosji na Bałkanach.
Największe nabytki terytorialne zdobyła Bułgaria, ale i tak czuła się rozczarowana, ponieważ spodziewała się zdecydowanie większych zysków. Poza tym Bułgarzy uważali, że ludność zamieszkująca Macedonię ze względy na pokrewieństwo etniczne i językowe powinna znaleźć się w obrębie państwa bułgarskiego. Coraz głośniejsze hasła nawołujące do kolejnej wojny były także efektem austriackiego wywiadu, którego szpiedzy mieli za zadanie doprowadzić do następnego konfliktu.
Rozpoczął się on w nocy z 29 na 30 czerwca 1913 roku od ataku Bułgarii na Greków i Serbów. Tych ostatnich wsparli Czarnogórcy. Trudne położenie Bułgarii chcieli też wykorzystać Rumuni i Turcy, których wojska również wkroczyły na jej terytorium. Bułgaria nie miała szans w walce przeciw tak silnej koalicji i szybko musiała prosić o zawieszenie broni. Mediatorem była Rosja.
10 sierpnia 1913 roku podpisano w Bukareszcie pokój. Rumuni zdobyli południową Dobrudżę, Serbowie część zachodniej Macedonii, podobnie jak Grecy, który oprócz tego otrzymali także Trację. Natomiast Turcy odzyskali Adrianopol i część Tracji, a więc tereny utracone w I wojnie bałkańskiej. Podsumowując można powiedzieć, że największe zyski z wojen bałkańskich odniosła Serbia. Dużo zyskali także Grecy, którzy przyłączyli do swojego państwa ziemie zamieszkujące przez ponad półtora miliona ludzi. Z kolei największym przegranymi byli Turcy i Bułgarzy.
Problem bałkański na początku XX wieku był efektem walki o przejęcie ziem od coraz słabszego imperium tureckiego przez narody, które po wiekach zaborów chciały odzyskać niepodległość i ziemie znajdujące się jeszcze pod władzą Turków. Jednak konflikt miał podwójne dno. Było to spowodowane tym, że sytuacja na Bałkanach miała ogromne znaczenie dla wielkich mocarstw. Takie państwa jak Wielka Brytania, Francja, a przede wszystkim Rosja i Austro-Węgry wspierane przez Niemcy, chciały uczynić z tych terenów własną strefę wpływów. Dlatego rozwinęły tam działalność szpiegowską i nieformalnie wspierały jedne państwa bałkańskie przeciw drugim.
Szczególnie silne były wpływy rosyjskie w Serbii. Rosjanie popierali to państwo w takim stopniu, że poczuło się na tyle silne, aby wzmóc politykę antyaustriacką. Serbski wywiad wspierał organizacje antyaustriackie, a jedna z nich przeprowadziła udany zamach na następcę tronu arcyksięcia Franciszka Ferdynanda Habsburga, co stało się pretekstem do wybuchu I wojny światowej.
To wydarzenie pokazało, w jaki sposób podzielone są Bałkany. Bułgaria i Turcja przystąpiły do sojuszu z trójprzymierzem, w którym najważniejsze znaczenie miały Niemcy i Austro-Węgry, a Serbia, Grecja, Rumunia i Czarnogóra popierały trójporozumienie. Po zakończeniu wojny, w 1918 roku powstało Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców złożone z Bośni, Hercegowiny, Serbii, Chorwacji i Słowenii. W 1929 roku zmieniono jego nazwę na Jugosławię.
Do chwili obecnej krzyżują się tam interesy wielkich mocarstw europejskich ze względu na tradycję i ważne szlaki komunikacyjne, jakimi są cieśniny czarnomorskie i Dunaj. Wojny niszczyły Bałkany także w drugiej połowie XX wieku. Wszystkie z nich były bardzo brutalne, krwawe i dochodziło podczas nich do czystek etnicznych.
