Po śmierci Iwana IV Groźnego w roku 1584 tron moskiewski objął syn zmarłego cara - Fiodor I. Jednak, jako że stan jego umysłu nie pozwalał na kierowanie państwem, w jego imieniu rządził Borys Godunow. Był to bojar bliski zmarłemu Iwanowi IV. W 1591 r. w tajemniczych okolicznościach zginął małoletni brat Fiodora - Dymitr. Przypuszcza się, że być może zabójstwo zlecił nie kto inny, jak Borys Godunow. W 1598 roku, po bezpotomnej śmierci Fiodora I, carem został Borys Godunow. Jednak wkrótce, na dworze polskiego magnata Jerzego Mniszecha pojawił się pretendent do carskiej korony, podający się za cudownie ocalałego Dymitra. Samozwaniec uzyskał poparcie części polskich magnatów, polskiego Kościoła oraz króla Zygmunta III Wazy. W roku 1604 Dymitr Samozwaniec, wspierany wojskami polskich magnatów przekroczył rosyjską granicę tu został poparty przez chłopstwo (nękane przez klęski głodu i praktycznie pozbawione praw) oraz niechętni carowi bojarzy. W międzyczasie zmarł Borys Godunow, a nowym carem został Dymitr Samozwaniec (1606 r.). Nie długo cieszył się on carską koroną, gdyż już w roku 1606 został zamordowany podczas rozruchów. Rosjanom nie spodobało się, że nowy car chętnie otaczał się Polakami. Na tronie moskiewskim zasiadł Wasyl Szujski. Tymczasem w 1608 r. pojawił się Dymitr II Samozwaniec, chętnie popierany przez polską magnaterię. Wasyl Szujski zawarł sojusz ze Szwecją i schronił się w Smoleńsku. W lipcu 1610 r. doszło do bitwy pod Kłuszynem. Toczyła się ona między wojskami polskimi, a moskiewsko - szwedzkimi. Zwycięstwo odnieśli Polacy pod dowództwem hetmana Żółkiewskiego. Otworzyło to im drogę na Moskwę. Tymczasem Dymitr II Samozwaniec został zamordowany (1610 r.). Tron moskiewski zaproponowano królewiczowi polskiemu Władysławowi (synowi Zygmunta III Wazy, przyszłemu królowi polskiemu Władysławowi IV). Ostatecznie jednak w roku 1613 na cara wybrano Michała Romanowa. Ostatecznie wojna polsko - moskiewska zakończyła się rozejmem w Dywilinie w roku 1619. Na jego mocy Polska uzyskała smoleńską, siewierską i czernihowską. Po wygaśnięciu rozejmu podpisano w 1632 r. pokój w Polanowie. Potwierdzał on postanowienia rozejmu w Dywilinie. Ponadto Władysław IV zrzekł się pretensji do tronu rosyjskiego.
