Aspekt przyrodniczy:
W tym pięknym krajobrazie, pełnym niezliczonych walorów turystycznych, nie do końca jeszcze poznanych przez człowieka w 1959 roku założono Karkonoski Park Narodowy. Zajmuje powierzchnię 5,5 tys. ha polskich i czeskich Karkonoszy. Ścisły rezerwat zajmuje powierzchnie 1710 ha. Bogactwo różnorodnych form rzeźby: skałek ostańcowych takich jak Słonecznik, Końskie Łby, Pielgrzym, Paciorki czy Trzy Świnki, gołoborzy oraz płaskich zrównań pokrytych torfowiskami są atrakcja turystyczna tego rejonu. Duże deniwelacje terenu i obecność uskoków skalnych sprzyja tworzeniu się wodospadów. Przedstawicielami tej grupy atrakcji krajobrazu są Wodospad Pomniczki na potoku Pomniczka, będący ciągiem kaskad malowniczo usytuowanych; Wodospady Szklarki o 13 metrach i Kamieńczyka - wyższy o 14 metrów dopełniają malowniczości terenu.
W parku zaznacza się wyraźna piętrowość roślinności, charakterystyczna dla obszaru górskiego. Na wysokości 500 - 1000 m n.p.m. zaznacza się regiel dolny; do 1250 m n.p.m. sytuuje się regiel górny, powyżej rozpościera się do wysokości 1300 m n.p.m. pas porośnięty kosodrzewiną a powyżej tej granicy zaznacza się roślinność alpejska. Da badaczy najbardziej atrakcyjna staje się roślinność pietra subalpejskiego od 1250 - 1450 m n.p.m. Teren ten pokrywają kompleksy liściastych zarośli brzozy karłowatej i wierzby lapońskiej; mnóstwo jest ziołorośli, trwaorośli, zbiorowisk wietlicy alpejskiej, modrzyka górskiego, jaskra platanolistnego, ciemiężycy zielonej. Te trzy ostatnie rośliny z rodziny ziołorośli spotkać można w kotłach polodowcowych, będących najbogatszymi pod względem florystycznym fragmentami parku. Na zboczach zauważyć można z dużą łatwością zawilca narcyzowego i sasankę alpejską a w dolinach potoków krzewiące się rośliny z rodziny źródliskowych i torfowiskowych jak bartsję alpejską, gniadosza sudeckiego czy czosnek syberyjski.
Fenomenalnym zjawiskiem w skali światowej jest Równia pod Śnieżką oraz Mumlawski Wierch, pokryte unikalnymi wysokimi torfowiskami subalpejskimi. Występuje tam malina moroszka i wełnianeczka alpejska. Wyżej niż 1450 m n.p.m., na stokach Śnieżki spotkać można roślinę - sito skucia i jastrzębiec alpejski. Z 900 - set opisanych przez badaczy roślin naczyniowych, spotykanych w parku spotkać można również relikty, pochodzące z epoki lodowcowej - mówimy tu o skalnicy śnieżnej, gniadoszu sudeckim, wierzbie lapońskiej, malinie moroszce.
W Karkonoskim Parku Narodowym spotkać możemy również bogactwo nie tylko florystyczne, ale i faunistyczne. Po pierwsze występuje tu bogactwo jeleni, saren, lisów, łasic i dzików a także specjalnie sprowadzanych z Pirenejów muflonów. Ptactwo również przedstawia się imponująco - spotkać tu można stada cietrzewi, głuszców, sów włochatych, dzięciołów czarnych a także pospolitych zięb i mysikrólików. Do karkonoskich potoków powraca pstrąg, jest on dowodem na poprawianie się czystości i jakości zasobów wodnych w parku.
Aspekt klimatyczny:
Warunki atmosferyczne występujące na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego są zbliżone swymi właściwościami do tych, jakie spotykamy w wysokogórskich obszarach. Spotkać się tu możemy z dużymi różnicami temperatur pomiędzy oddalonymi nawet na niewielką odległość miejscowościami oraz znaczne zmiany ogólnej aury. Inwersja termiczna na obszarze kotliny Jeleniogórskiej jest regularnym zjawiskiem w zimowej porze roku a specyficzne warunki pogodowe w Szklarskiej Porębie są adekwatne do tych, jakie panują na wysokości 2000m w Alpach. Tu też bardzo często odbywają się treningi wytrzymałościowe wielu sportowców, bowiem warunki bioklimatyczne tu panujące sprzyjają szybkiemu namnażaniu się czerwonych krwinek we krwi człowieka.
Aspekt geologiczny:
300 mln lat temu silne ruchy górotwórcze doprowadziły do wypiętrzenia się masywu granitowego, stanowiącego dziś główna część Masywu Karkonoskiego, ciągnącego się od Góry Śnieżki aż po przełęcz Szklarską. Wschodnią część masywu budują gnejsy i łupki łyszczykowe, powstałe w wyniku metamorfozy dawnych pokładów skał osadowych. Spotkać tu można również bogaty garnitur minerałów, takich jak agaty, ametysty, kryształy górskie, kwarce dymne i różowe, nefryty, piryty, rubiny czy szafiry.
Aspekt atrakcyjności turystycznej:
Szklarska Poręba usytuowana jest u podnóża Szrenicy - wzniesienia o wysokości 1362 m n.p.m. Do schroniska "Szrenica" na szczycie wjechać można kolejka linową. Na przekór stwierdzeniu, że Szrenica nie jest wysokim wzniesieniem, można uprawiać tu narciarstwo alpejskie. Czy to nie wspaniałe, że zapaleni narciarze nie musza jechać w Alpy by pozjeżdżać na nartach stylem slalomu giganta? Dzięki temu wielu inwestorów powierzył oswój kapitał firmom, budującym na tym wzniesieniu ośrodek narciarski, dorównujący klasie wielu ośrodkom zagranicznym - Skiarenę Szrenica.
Na zachodzie ze miasta maluje się nad horyzontem Wysoki Kamień (1058 m n.p.m.), w paśmie Gór Izerskich.
W grupie skalnej Chybotek, będącej atrakcja turystyczną już od XIX wieku zgubiło się już wiele wycieczek szkolnych. Szczęśliwie wszystkie się odnalazły. Jeden z głazów o średnicy 4 metrów jest tak usytuowany, że z łatwością można go rozkołysać. Jest to oczywiście bardzo niebezpieczne, dlatego zawsze przy tym głazie stoi strażnik lub inna kompetentna osoba, by pilnować porządku. Kamień ten zwą inaczej "Misą cukru". Już legendy walońskie opowiadały o tym zjawisku. Według jednej z nich kamień ten strzeże a zarazem uniemożliwia wejście do podziemnego skarbca.
Jaskinie Czerwoną Jamę utworzyli sztucznie ludzie, eksploatując pegmatyt i tworząc jaskinię o 6 metrach głębokości i 4 metrach wysokości.
O wcześniej wymienionym Wodospadzie Szklarki trzeba jeszcze dużo dopowiedzieć. Położony jest on w malowniczym Wąwozie Szklarki, będący przepiękną kaskadą o wysokości 13,3m. Masa wody przez niego prowadzona ulega spiralnemu skręceniu. Koło schroniska "Kochanówka" zauważyć można przepiękne marmity. Jest to jeszcze jedna atrakcja turystyczna na skale światową.
Wodospadu Kamieńczyka nie można ominąć zwiedzając Karkonoski Park Narodowy. Spada on w postaci trójstopniowej kaskady z wysokości 27 metrów. Jest chluba Karkonoskiego Parku Narodowego. To właśnie Wąwóz Kamieńczyk jest przykładem klasycznego procesy erozji wstecznej, przejawiającego się jako cofanie progu wodospadu do tyłu. Wąwóz ciągnący się na odległość 100 metrów, ograniczony pionowymi skałami a miejscami nawet przewieszkami o wysokości 25 metrów stanowi zapierający dech w piersiach widok i nie lada przeżycie. Tu też można znaleźć jaskinie antropogenicznego pochodzenia - "Złotą Jamę", w której jeszcze teraz można zobaczyć skupiska pegmatytów i ametystów. Tu też znajduje się pierwsze powojenne schronisko górskie o tej samej nazwie.
Ale to nie wszystkie atrakcje, warte odwiedzenia w Karkonoskim Parku Narodowym. Nie można zapomnieć o Zamku Chojnika, górze Śnieżce, Świątyni Wang, Kotle Małego Stawu, Śnieżnych Kotłach, Złotym Widoku, Zakręcie Śmierci a także Krzywych Basztach i Kruczych Skałach. Nie będę się tu rozwodzić nad pięknem tych miejsc. Pojedźcie i przekonajcie się sami.
