Po klęsce powstań i upadku ruchów narodowowyzwoleńczych w Polsce, w XIX wieku, rozpoczął się intensywny proces migracji z kraju, zwany Wielką Emigracją. Byli powstańcy zastali zsyłani na Syberię a inni uciekali do krajów Europy Zachodniej głównie do Francji i Niemiec, bojąc się prześladowań. Z czasem Polacy wybierali coraz odleglejsze kraje na całym świecie. Wyjeżdżano do USA, Kanady, Argentyny, Brazylii.
Do zakończenia i wojny światowej w latach 1870 - 1913 kraj opuściło około 5 milionów obywateli. W okresie międzywojennym liczba to zwiększyła się o około 1,2 miliona ludzi. Największa liczba ludzi wyemigrowała
w okresie II wojny światowej, w latach 1939 - 1945, w ciągu tych lat Polskę opuściło około 1,5 miliona ludzi. Wiele osób było zmuszonych do wyjazdu i opuszczenie rodzinnych miejscowości, głównie do pracy przymusowej w niemieckich obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu, Majdanku a także do zakładów produkcyjnych na terenie Niemiec (miedzy innymi do fabryk Audi, Mercedesa, Simensa). Bardzo duża liczba osób około 600 tysięcy zostało zmuszonych do wyjazdu i przymusowej pracy w ZSRR. Ludzie zmuszani byli do pracy w surowych i nieludzkich warunkach. Na Syberii ludzie pracowali przy budowie kolei, kamieniołomach
i kopalniach. Polskę opuszczali oprócz Polaków także Niemcy, którzy wracali do Niemiec po zakończeni
I wojny światowej oraz z terenów które kiedyś należały do Niemiec np. z Mazur. W tym czasie Polskę, opuściło około 7 milionów Niemców. Polskę opuściła bardzo duża liczba ludności żydowskiej, ze względu na prześladowania a także z powodu rosnącego antysemityzmu w Europie. Większość Żydów wyjeżdżała do Izraela.
Następna wielka migracji w Polsce nastąpiła po zawarciu licznych porozumień polsko - radzieckich. Wiele osób w tym czasie wyjechało do krajów należących do ZSRR. Był to również okres licznych przyjazdów ludzi, którzy wyjechali podczas II wojny światowej, do kraju wróciło około 2 miliony osób, do ZSRR powróciło około 500 tysięcy osób narodowości ukraińskiej, białoruskiej, litewskiej.
Podsumowując od IX wieku do XIX wieku a więc do rozpoczęcia procesu Wielkiej Emigracji, obszar Polski opuściło około 16,5 miliona ludzi czyli jest to liczba odpowiadająca prawie połowie dzisiejszej liczby ludność w Polsce. Pozostałością po okresie Wielkiej Emigracji jest obecność Polaków na całym świecie.
W każdym zakątki świata można napotkać się na ślady Polaków. W USA powstały polskie dzielnice,
w Niemczech w wielu miejscach można usłyszeć język polski. Wielu Polaków można spotkać w Kanadzie, Francji a nawet w Australii, mieszkają oni tam na stałe, nie zapominają jednak o swoim pochodzeniu.
