Kontynent europejski należy pod względem kulturalnym, religijnym, gospodarczym do jednego
z najbardziej zróżnicowanych. Co rozumiemy pod pojęciem kultury? Całość dobytku materialnego oraz duchowego danego kraju, tradycje i obyczaje panujące w danym państwie, dzieła sztuki tak najprościej można określić to, co rozumiemy pod pojęciem kultury. Kultura danego państwa posiada osobliwe cechy, obok nich można jednak zaobserwować wpływy obcych kultur i tradycji. Również w Polskiej kulturze wyraźnie widoczne są obce wpływy. Jest to spowodowane położeniem Polski w centrum kontynentu europejskiego, miejscu krzyżowania się wielu kultur i obyczajów.
Na przestrzeni wieków można zaobserwować różnorodne wpływy. Już od II tysiąclecia p.n.e. na tereny europejskie przybywały ludy indoeuropejskie. Pozostałością po nich są języki, których korzenie wywodzą się od języków indoeuropejskich. Używane dziś przez Europejczyków języki są w większości pochodzenia indoeuropejskiego m.in. grecki, łacina i pochodzące od niej języki romańskie, celtyckie, germańskie, słowiańskie. Zasadniczym wpływem na kulturę europejską miała kultura antyczna, szczególnie wpływy te widoczne są w kulturze romańskiej oraz w chrześcijańskiej.
W okresie średniowiecza, kultura, sztuka i literatura inspirowane były przez wartości, jakie przekazywała biblia i religia chrześcijańska. Szczególnie widoczne jest to w architekturze np. Kościół św. Andrzeja w Krakowie, kościoły we Wrocławiu, Płocku, Szczecinie, Gdańsku, jedne z najsłynniejszych drzwi, Drzwi Gnieźnieńskie są znakomitym przykładem panującego stylu romańskiego i gotyckiego w epoce średniowiecza. Ze względu na rozwijającą się współpracę między państwami, mieszanie się kultur było nieuniknione. W okresie średniowiecza założono Gospodarczy Związek Miast Hanzeatyckich,
w jego skład wchodziły: Gdańsk, Hamburg, Amsterdam i Rotterdam. Rozpoczęła się intensywna współpraca
i wymiana handlowa miedzy tymi miastami, kupcy mieli większą swobodę przy przekraczaniu granic, przysługiwało im wiele praw, zwolnienie byli z częściowo z ceł. Współpraca między tymi miastami miła zasadniczy wpływ na kształtowanie się kultury i tradycji w tych miejscach. W okresie epoki odrodzenia, nastąpił zasadniczy zwrot w kulturze, która w naszym kraju była w głównej mierze inspirowana przez kulturę zachodnią. Polacy zaczęli podróżować do innych krajów, wielu cudzoziemców odwiedzało, również nasz kraj, dominowała w kulturze myśl humanistyczna oraz reformacyjna, która przybyła do nas z Włoch, Szwajcarii, Francji, Niemczech. Włochy stały się głównym centrum myśli humanistycznej, na polskie dwory sprowadzano dzieła włoskich artystów, w architekturze widoczne wyraźne wpływy włoskie, widoczne np. na Wawelu. Nowe wpływy przyniosła ze sobą reformacja, głównie nauki Lutra o Kalwina.
W epoce baroku, wielu Polaków wyjeżdżało na naukę zagranicę, m.in. do Heidelbergu, Wiednia, Inglostatu. Wielu polskich prawników, teologów oraz przyrodników kształciło się na Uniwersytety w Lejdzie. Rozwój polskiej poezji, której czołowym przedstawicielem był Andrzej Morszczyn.
W epoce oświecenia, dzięki działalności króla Stanisława Augusta, prowadzona było intensywna współpraca
z niemieckimi naukowcami. W Polsce swoją twórczość rozwijało wielu artystów nie tylko rodzimych, ale
i przybyłych z zagranicy.
Europejczycy pomimo wielu różnic, które dzielą Europę na Wschodnią, Zachodnią, Północną
i Południową posiadają bardzo wiele wspólnych tradycji i obyczajów. W całej Europie widoczne są wpływ kultury chrześcijańskiej, zarówno na obszarach gdzie dziś wyznaje się prawosławie lub protestantyzm. To samo odnosi się do języków, różnią się one od siebie jednak wszystkie maja wspólne korzenie. Na kształtowanie się kultury państw europejskich w tym także Polski, zasadniczy wpływ miała prowadzona na przestrzeni wieków współpraca miedzy państwami, wydarzenia historyczne a także poczucie przynależności obywateli danego kraju od ojczyzny a także Europy.
