Rolnictwo stanowi jeden z najważniejszych działów gospodarki każdego kraju. Mimo że przeważnie nie dostarcza ono znacznych ilości pieniędzy do kasy państwowej, to jednak poziom jego rozwoju decyduje o samowystarczalności żywnościowej państwa bądź też jej braku. Rolnictwo polega na chowie zwierząt bądź uprawie roślin, w wyniku których uzyskiwane są artykuły spożywcze. W szerokim ujęciu termin rolnictwo obejmuje również ogrodnictwo, sadownictwo, pszczelarstwo, leśnictwo, rybactwo oraz pasterstwo.
Światowa produkcja rolna prowadzona jest na dwa zasadnicze sposoby: jako rolnictwo intensywne oraz ekstensywne.
Rolnictwo intensywne charakterystyczne jest dla państw wysoko rozwiniętych. Odznacza się ono znacznym stopniem chemizacji oraz mechanizacji produkcji. Rolnicy stosują nowoczesne metody upraw i chowu, wprowadzając często nowinki techniczne i najbardziej nowoczesne gatunki. Produkcja ma charakter towarowy, a nie samozaopatrzeniowy. Znamienna jest także koncentracja produkcji, która umożliwia jej specjalizację. Nakłady pracy nie są duże w przeciwieństwie do nakładów kapitałowych. Zatrudnienie w rolnictwie jest bardzo niewielkie i nie przekracza ono 10%, a w takich krajach jak Stany Zjednoczone oraz Wielka Brytania wynosi około 2%.
W wyniku takiego gospodarowania wydajność 1ha użytków rolnych jest bardzo wysoka. Rolnictwo tego typu prowadzone jest między innymi w Holandii, Japonii, Danii.
Rolnictwo ekstensywne spotykane jest w krajach słabo rozwiniętych i jest ono przeciwieństwem powyższego. Oznacza to, że stopień mechanizacji oraz chemizacji jest niewielki, dużą wagę przypisuje się natomiast do nakładów pracy ludzkiej. Wydajność 1ha jest niewielka, w związku z czym w celu wyprodukowania wystarczającej ilości pożywienia pod rolnictwo przeznacza się znaczne obszary. Dominującą gałęzią jest uprawa roślin, ponieważ nie wymaga ona tak wysokich nakładów kapitałowych jak hodowla zwierząt. Bardzo często uprawy prowadzone są metodami tradycyjnymi, bez stosowania zabiegów chroniących ziemię przed wyjałowieniem, co z biegiem czasu skutkuje spadkiem produktywności gleby. Towarowość rolnictwa ekstensywnego jest niewielka, pokrywa ono przede wszystkim zapotrzebowanie producentów. Charakterystyczne jest ono dla państw Azji, Afryki i Ameryki Środkowej.
Ciekawa sytuacja ma miejsce w Chinach, w którym to państwie wysokie plony w rolnictwie osiągane są nie poprzez znaczny stopień mechanizacji rolnictwa, ale wskutek bardzo dużych nakładów pracy.
Zróżnicowanie produkcji rolnej na świecie ma swoje przełożenie w sytuacji żywnościowej poszczególnych państw. Kraje wysoko rozwinięte dysponują niejednokrotnie nadwyżkami żywności. Dzięki temu potrzeby rynku wewnętrznego są całkowicie zaspokajane, a niewykorzystane płody rolne przeznaczane są na eksport. Inaczej sytuacja przedstawia się w państwach o niedorozwoju rolnictwa; często dochodzi w nich do niedoboru żywności, co w zestawieniu z brakiem funduszy na zakup produktów spożywczych w kasie państwowej skutkuje głodem. Problem głodu szczególnie silnie zaznacza się na kontynencie afrykańskim.
Przyjmując za wystarczające dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka dostarczenie mu 2300- 2700 kalorii w ciągu doby i ok. 80 g białka, państwa świata dzieli się na 3 klasy:
- Wyżywienie nazbyt obfite- w krajach wysokorozwiniętych, naftowych krajach arabskich, ale także w wielu krajach słabo rozwiniętych dzienne spożycie pokarmów przekracza zarówno normę kaloryczną jak i tą odnoszącą się do białka
- Wyżywienie skromne, ale wystarczające- w niektórych państwach średnio i słabo rozwiniętych dobowe spożycie kalorii mieści się w przedziale 2300- 2700, zaś białka w granicach 50- 80 g
- Wyżywienie niedostateczne i głodowe- w najbiedniejszych krajach świata dzienne spożycie kalorii nie przekracza 2300, a białka 50 g
Dodatkowo tym co odróżnia kraje słabo rozwinięte od bogatych jest struktura spożywanych pokarmów. Ludność krajów biednych musi zadowolić się podstawowymi pokarmami pochodzenia roślinnego, podczas gdy mieszkańcy państw bogatych spożywają w znacznych ilościach cukier, słodycze oraz mięso i rośliny pochodzenia hodowlanego.