Grenlandia – jest największą według wielkości obszaru wyspą świata. Ma ponad 2 mln km² powierzchni, gdy druga, a trzecia z kolei Nowa Gwinea i Borneo, mają niecałej 8 tys. km² powierzchni. Nie jest kontynentem i jest jako wyspa ze wszystkich stron otoczona wodą.

Jest to obszar autonomiczny (od 1978 r.) zależny politycznie od Danii. Według podań Eryk Rudy – założyciel osad grenlandzkich, nazwał ją „zieloną wyspą”, aby zachęcić wikingów z Islandii do osiedlania się na niej. Dziś ten obszar nie jest bardzo zaludniony, mieszka tam prawie 58 tys. osób.

Charakterystyka wyspy

W Grenlandii jest klimat polarny i subpolarny. Średnia temperatura to −7 °C w styczniu i +10 °C w lipcu. W północnej części Grenlandii, gdzie temperatura jest najniższa w najzimniejszych okresie, może wynieść nawet −36 °C, zaś lipcu +3 °C.

Roślinność jest uboga – najczęściej występują tutaj tundry – nie ma więc lasów, można zauważyć jedynie małe brzozy, czy wierzby. Najwięcej roślinności jest tuż przy powierzchni ziemi. Występuje ona tylko w miejscach nieskutych uprzednio lodem. Znacznie bogatsza od flory jest fauna. Żyją tam renifery, piżmowoły arktyczne, lemingi, niedźwiedzie polarne, lisy polarne, wilki polarne, zające polarne, gronostaje, ptaki takie jak pardwy, sowy śnieżne, edredony, gęsi i mewy. Z ryb i ssaków należy wymienić łososie, dorsze, rekiny, mallotusy, wale grenlandzkie, narwale, białuchy, morsy i foki.

Charakterystyka mieszkańców

Zajmują się oni głównie łowiectwem. Znają trzy języki: j. grenlandzki (trzy dialekty), którym posługują się na co dzień w domach i instytucjach urzędniczych oraz j. duński. Rzadziej rozmawiają w j. angielskim (w większych miastach).

Mieszkańcy są w większości chrześcijanami, aż 89% mieszkańców to rdzenni Grenlandczycy, czyli eskimoscy Innuci.