Na obszarze Polski mamy około 9300 jezior, których powierzchnia przekracza 1 ha i stanowią one w sumie 1% terytorium naszego państwa. Rozmieszczone są w Polsce bardzo nierównomierne. Największa ich liczba charakteryzuje pojezierza: Pomorskie, Mazurskie i Wielkopolskie.
Natomiast na obszarze Polski centralnej oraz środkowo-wschodniej znajdują się jeziora o mniej imponujących rozmiarach niż w wyżej wspomnianych terenach. Występujące tam jeziora w większości mają charakter polodowcowy.
Jeziora tego typu tworzą się, gdy wody topniejącego lodowca wypełniają zagłębienia wyżłobione przez niego. W przypadku Polski był to bardzo rozległy Lodowiec Skandynawski. Swym zasięgiem objął on oprócz Polski (i to kilkukrotnie) także inne kraje europejskie. Epoka lodowa to okres plejstocenu, który jest jedną z epok trwającego po dziś dzień czwartorzędu. Polska północna na bardzo bogatą rzeźbę polodowcową z uwagi na to, że tutaj właśnie lądolód trwał najdłużej. Ostatnie ze zlodowaceń objęło praktycznie tylko Polskę północną (lokalne lodowce tworzyły się też w górach). Praca Lądolodu Skandynawskiego pozostawiła na terytorium naszego kraju wiele form terenu, który przybrał kształt pofalowanej równiny w północnej Polsce. Woda zalewając niektóre zagłębienia tworzyła jeziora, które nazywamy polodowcowymi.
Możemy wśród nich wyróżnić jeziora:
- Cyrkowe lub karowe - utworzone poprzez akumulacyjną i erozyjną działalność lodowców górskich. Są to np.: Wielki Staw w Tatrach, Czarny staw, Morskie Oko.
- Rynnowe - nazywane tak, gdyż utworzyły się w rynnach uformowanych i pozostawionych przez lodowiec. Mają one bardzo charakterystyczny kształt, długich oraz wąskich rynien rozciągniętych południkowo, czyli tak jak wędrował lodowiec. Do takich jezior zaliczamy m.in.: jezioro Hańcza, jezioro Raduńskie oraz Gopło.
- Morenowe - utworzyły się one na skutek zatrzymania wód płynących osadami pochodzącymi z moren bocznych oraz czołowych. Należą one z reguły do największych polskich jezior, a ich cechą charakterystyczną jest urozmaicona, płaska linia brzegowa. Są to na przykład jeziora: Śniardwy, Mamry oraz Niegocin.
- Oczka wytopiskowe - utworzyły się poprzez wytopienie się brył pozostałego lodu znajdujących się w zagłębieniach. Są to nieduże, dość płytkie jeziorka, na które dość często można się natknąć na terenie pojezierzy.
- Kotły oraz kociołki - bardzo małe, lecz za to bardzo głębokie (nawet na kilkadziesiąt metrów) jeziorka, kształtem zbliżone do okręgu, otoczone stromymi zboczami. Utworzyły się dzięki eworsyjnej "pracy" wód pochodzących z lodowca, które spadały z dużych wysokości.
- Sandrowe - formują się w tworzonych na płaskich stożkach sandrowych zagłębieniach, są jeziorami stosunkowo dużymi, głębokości do kilku metrów.
- Przyozowe oraz drumlinowe - wody zalewają podłużne rowy utworzone w czasie formowania się drumlinów oraz ozów. Bardzo często są zatorfione i przeważnie płytkie.
