Olbrzymi masyw Karpat po stronie polskiej dzieli się na Pogórze Karpackie, Beskidy, Tatry i Pieniny.
W budowie Pogórza Karpackiego dominują utwory fliszowe. Formą przypomina liczne zaokrąglone garby, niekiedy spłaszczone, poprzecinane siecią rzek. Wysokość wzniesień waha się od 250 - 400 metrów n.p.m. Ogólnie w jego obrębie wyróżnia się Pogórze Śląskie, Pogórze wielickie i Doły Jasielsko-Sanockie.
Beskidy mają charakter średnich gór, z zaokrąglonymi grzbietami. Podzielone są na Beskidy Zachodnie i Beskidy Wschodnie. Umowna granica między nimi przebiega przez Przełęcz Łupkowską. Najwyższym szczytem Beskidów Zachodnich jest Babia Góra (wysokość 1725 metrów n.p.m.).
Beskidy Wschodnie to bieszczadzkie szczyty i doliny. W budowie oprócz fałd i płaszczowin fliszu karpackiego występują łupki i piaskowce. Kształty gór i wzniesień są łagodne.
Tatry to typowy przykład masywu z rzeźbą wysokogórską, ze stromymi zboczami. Najwyższym szczytem Tatr jest Gerlach położony po Słowackiej stronie gór (wysokość 2499 n.p.m.).
Pieniny - w przeciwieństwie do wyżej opisywanych masywów, w ich budowie dominują wapienie. Szczyty są ostre, a ich zbocza bardzo strome, najbardziej znane są Trzy Korony i Sokolica.
Klimat w polskich Karpatach jest umiarkowany, a rocznie spada tu od 800 do 1200 mm opadów.
W roślinności wyróżnia się piętra łąk i pól uprawnych, regla dolnego (przeważają lasy bukowe lub jodłowo-świerkowe, wysokość od 1150 do 1300 metrów n.p.m.), regla górnego (sięgają do 1500 metrów wysokości n.p.m. i dominują tu drzewostany świerkowe), piętra kosodrzewiny i rozległe hale. Piętro turni występuje tylko w Tatrach, roślinność jest tu skąpa.
Wśród ośrodków przemysłowych Karpat, można wymienić Bielsko-Białą z przemysłem włókienniczym i samochodowym, Żywiec z przemysłem piwowarskim, Andrychów z zakładami włókienniczymi, Sanok z fabryką autobusów, Krosno z przemysłem szklarskim i naftowym, Nowy Sącz z zakładami naprawczymi taboru kolejowego oraz Nowy Targ z Przemysłem skórzanym.
