Tkanka nerwowa

W skład tej tkanki wchodzą komórki nerwowe (neurony) oraz komórki glejowe odżywiające te pierwsze. Neurony stanowią elementarną, funkcjonalną i strukturalną, jednostkę tkanki nerwowej. Zadaniem tej specyficznej tkanki jest przewodzenie impulsów wzdłuż neuronów, odbieranie bodźców (receptorów), przetwarzanie ich oraz odpowiednia na nie reakcja (efektory). Bodźce te mogą mieć różny charakter chemiczny bądź fizyczny (światło, dźwięk, ucisk itd.)

Komórka nerwowa składa się z poniższych elementów:

Dendrytów - krótkich wypustek znajdujących się w dużej liczbie na "ciele" komórki za pomocą, których odbierane bodźce docierają do jej centrum.

Aksonu (inaczej zwanego neurytem) - jest to jedna długa wypustka, po której wędrujące impulsy pokonują odwrotna drogę niż w przypadku dendrytów, czyli od perikarionu do zakończenia aksonu, po przez który łączy się on z dendrytami innych neuronów bądź tez z efektorami np. gruczołami bądź mięśniami.

Synaps - czyli miejsc kontaktu zakończeń aksonu z dendrytami innego neuronu.

Osłonki mielinowej - którą tworzą komórki glejowe. Ich zadaniem jest (jak już wspomniano) odżywianie oraz ochrona neuronu.

Tkanka glejowa jest nieodłącznym elementem tkanki nerwowej. Neuron jest tak silnie wyspecjalizowaną komórko, iż potrzebuje pomocy ze strony komórek glejowe. Pomoc ta dotyczy odżywiania, regeneracji no i przede wszystkim osłony przed ewentualnymi uszkodzeniami.

Wyróżniamy następujące rodzaje komórek nerwowych:

1) czuciowe za pomocą których odbierane a następnie przekazywane do centrów nerwowych są bodźce;

2) ruchowe pozwalające na komunikowanie się nadrzędnych struktur nerwowych tj. mózgu i rdzenia kręgowego ze strukturami efektorowymi jakimi są mięśnie oraz gruczoły;

3) pośredniczące zlokalizowane są na złączach między dwoma powyższymi typami neuronów.

Tkanka łączna - podział

1) właściwa - występuje ona pod różną postacią. Substancja międzykomórkowa tu posiada bardzo dużą liczbę włókien kolagenowych, dzięki czemu jest wysoce wytrzymała oraz sprężysta. Pełni ona funkcje odżywcze a także mechaniczne. Dzielimy ją na:

    • tk. łączną wiotką za pośrednictwem, której zespolone są ze sobą niektóre. Poza tym występuje ona razem z nerwami.
    • tk. łączną ukształtowaną występującą m.in. w skórze właściwej, współtworzącą strukturę naczyń krwionośnych a także więzadeł oraz torebek stawowych.

2) tłuszczowa - tworzące ją komórki wykazują skłonność do magazynowania tłuszczów. Tego rodzaju tkanka łączna również posiada swoje typy:

  • tk. tłuszczowa żółta zlokalizowana podskórnie m.in. w okolicach nerek oraz naczyń krwionośnych;
  • tk. tłuszczowa brunatna znajduje się na obszarze szyi oraz nerek a także pomiędzy łopatkami;

3) chrzęstna - cechuje ją znaczna elastycznością oraz odporność. Wyróżniamy jej następujące rodzaje:

    • tk. chrzęstną szklistą, która tworzy chrząstki na obszarze żeber a także znajduję się w strukturach tworzących układ oddechowy głównie w tchawicy i oskrzelach.
    • tk. chrzęstną włóknistą budującą nagłośnię oraz chrząstkę nosa
    • sprężystą, która również znajduje się w nagłośni i chrząstce nosa

Tkanka mięśniowa

Dzielimy ją na:

1) mięśnie poprzecznie prążkowane są podstawowym elementem strukturalnym mięśni szkieletowych. Są to długie, wielojądrowe komórki, których jądra znajdują się na obwodzie. Centralnie zaś są położone włókna o właściwościach kurczliwych, których struktura przypomina układające się na przemian jaśniejsze i ciemniejsze pasma. Mięśnie te kurczą się szybko i ich ruch wykonywany jest zależnie od naszej woli.

2) mięśnie gładkie - ten typ tkanki tworzy zdecydowaną większość struktur wewnątrz naszego organizmu m.in. współtworzą one strukturę ścian układu pokarmowego, drogi oddechowe oraz moczowe. Komórki mięsni gładkich posiadają jądro komórkowe zlokalizowane w środku komórki oraz włókna kurczliwe. Kurczą się one zdecydowanie wolniej i dłużej niż mięśnie prążkowane.

3) mięsień serca - jego komórki budują jedynie nasze serce. Jest to typ tkanki o właściwościach między komórkom mięśni prążkowanych a gładkich. Zawierają one 1 do 2 jąder zlokalizowanych centralnie. Kurczą się niezależnie od naszej woli.

KREW

Funkcje krwi

1) Transportowa - rozprowadza różnorodne substancje po naszym ciele;

2) po części ochronna;

3) podtrzymująca ciepłotę ciała na stałym poziomie;

OSOCZE

Płynna frakcja krwi o słomkowym zabarwieniu. W jej składzie dominuje woda. Może krzepnąc. Białka w niej występujące pełnią następujące zadania: regulują poziom kwasowo-zasadowy organizmu a także ciśnienie osmotyczne czy lepkość osocza. Przy niedoborach pokarmowych są źródłem energii (aminokwasy). Frakcję tę można uzyskać dzięki wirowaniu probówki z krwią.

W skład osocza wchodzi 90% wody a pozostałe 10% to substancję pochodzenia organicznego np. białka (albuminy, fibrynogen czy globuliny) oraz nieorganicznego.