Włosień kręty (Trichinella spiralis) jest małym nicieniem (samiec ok.1,5 mm długości, samica do 5 mm długości), występującym na całym świecie. Jest to bardzo groźny pasożyt, którego żywicielami mogą być m.in. świnia, dzik, lis, pies, wilk, mysz, szczur, kot, łasica, niedźwiedź, kret i, co najgorsze, człowiek. U zarażonego organizmu (ludzkiego lub zwierzęcego) larwy osadzają się głównie w mięśniach. Zarażenie następuje poprzez zjedzenie mięsa zawierającego larwy (jedno zwierzę zjada drugie zwierzę, człowiek zaraża się jedząc nieprzebadane sanitarnie, niedogotowane mięso lub zupełnie surowe, np. tatara). Po zjedzeniu zarażonego mięsa w układzie pokarmowym larwy wydostają się z otoczki, którą były otoczone i zaczynają się rozmnażać. Samce giną po kopulacji, a samice rodzą w jelicie małe larwy, które trafiają do prawej komory serca, stąd do płuc, a następnie do lewej komory serca i do krwiobiegu, z którego mogą trafiać do każdego narządu. Przede wszystkim jednak osiedlają się w mięśniach poprzecznie prążkowanych (zwykle w jednej komórce mięśniowej osiedla się jedna larwa). Tutaj larwa skręca się spiralnie (stąd nazwa pasożyta) i po ok. trzydziestu dniach zaczyna się otorbianie nicienia (jest to reakcja obronna organizmu polegająca na otaczaniu larwy otoczką wapniową). Właściwie u człowieka rozwój włośnia kończy się na tym etapie, jeśli jednak otorbione larwy zostaną zjedzone wraz z mięsem zwierzęcia, w którym się znajdują, to w organizmie drapieżnika, który zjadł zarażone zwierzę zaczyna się od nowa rozwój larw uwięzionych w cystach. Otorbione larwy pozostają żywe w mięśniach zwierzęcia czy człowieka przez wiele lat (przez cały czas zachowują zdolność do inwazji). Choroba wywoływana przez włośnia krętego (włośnica, trichinelloza) może prowadzić do śmierci. Larwy w ciele człowieka można zabić podając środki farmakologiczne, jednak nie da się ich usunąć. Walka z pasożytem polega przede wszystkim na kontroli weterynaryjnej mięsa, gotowaniu mięsa przed spożyciem, walką z gryzoniami (szczurami, myszami).
