Ludzkość wykorzystuje przyrodę często bez żadnych ograniczeń. Korzystamy z tego, co daje nam przyroda nie dbając o to, jak to się odbije na jej stanie, czy nie zniszczymy wszystkiego, dzięki czemu możemy teraz żyć tak, jak się do tego przyzwyczailiśmy. Użytkujemy bez umiaru: glebę, wodę, powietrze, rośliny i zwierzęta. Używamy, zmieniamy i niszczymy zasoby natury. Na szczęście nie wszyscy mają takie podejście do przyrody. Wielu ludzi zajmuje się ochroną przyrody i środowiska, czyli rozsądnym, odpowiedzialnym gospodarowaniem bogactw przyrodniczych i ich ochroną. Chroniąc przyrodę działamy tak, aby spełnić nasz obowiązek zachowania przyrody w jak najlepszym stanie. Dzięki rezerwatom, parkom narodowym i chronieniem całej Ziemi przed zanieczyszczaniem środowiska mamy szansę uratować naturę przed całkowitym zniszczeniem. Problemami ochrony przyrody zajmują się naukowcy, między innymi ekolodzy. Ekologia to nauka o związkach pomiędzy wszystkimi organizmami oraz pomiędzy nimi a środowiskiem, w którym żyją.

Od wielu lat spraw pogorszającego się stanu przyrody są uważane przez rządy większości państw za jedne z najważniejszych problemów do rozwiązania. Jednak walka o ochronę środowiska jest bardzo trudna. Za największe zniszczenia odpowiedzialny jest wielki przemysł i ogromne pieniądze inwestowane przez ludzi, których najczęściej interesuje tylko szybki zysk. Wprowadzanie nowych rozwiązań, które na dłuższą metę są opłacalne i chronią środowisko, wymagają pewnego wysiłku i wyłożenia pieniędzy na samym początku. Nie odpowiada to tym, którzy najchętniej czerpaliby same korzyści i za każdą cenę, nawet za cenę zniszczonej przyrody, zwiększali swoje zyski. Przykładów takiej niszczącej działalności jest wiele. Wycina się lasy tropikalne, żeby zarobić na uzyskanym tak drewnie. Opryskuje się owoce i warzywa toksycznymi substancjami i nawozami, żeby zwiększyć zyski z uzyskanych plonów. Nie inwestuje się w elektrownie wodne, nie rozwija się technologii, dzięki którym energię dostarczaną przez ropę i węgiel można by zastąpić energią słoneczną. Ale nie można całej winy za niszczenie środowiska przypisać przemysłowi i ludziom wielkiego biznesu. Konsumpcyjny styl życia całego społeczeństwa jest dla środowiska równie niebezpieczny.

W Polsce ochrona przyrody ma długą tradycję. Wiadomo, że już Bolesław Chrobry, Kazimierz Wielki i Władysław Jagiełło zarządzili ograniczenie połowów bobrów czy ochronę przed wycinką starych cisów i dębów. W dzisiejszych czasach przyrodę chroni się na wiele sposobów, na przykład przez tworzenie terenów specjalnej ochrony, czyli parków narodowych i rezerwatów. Najstarszy park narodowy na świecie, park Yellowstone, powstał w Stanach Zjednoczonych. W Polsce jest wiele cennych miejsc chronionych przez utworzenie tam parków narodowych.

Ważne jest, żeby wszyscy, od najmłodszych lat, rozumieli, jak ważne jest chronienie środowiska wokół nas. Dlatego trzeba popierać takie akcje jak zbieranie makulatury w szkołach, Akcję Sprzątanie Świata, dokarmianie ptaków zimą czy dbanie o przyszkolne ogródki i parki. Wrażliwe na przyrodę dzieci mogą w przyszłości przyłączyć się do ruchów obrońców przyrody, których jest coraz więcej również w Polsce. Ruchy tak zwanych "Zielonych" walczą o ochronę zagrożonych gatunków, apelują o zmniejszenie emisji ścieków i spalin przez zakłady przemysłowe. Zwracają uwagę ludzi i mediów na problemy ochrony środowiska, głośno o nich mówią. Ruchy ekologiczne walczą o zmianę myślenia ludzi o ich prawach i obowiązkach wobec przyrody. Piszą petycje, często strajkują przeciwko niszczeniu przyrody.

Ochrona środowiska jest promowana przez organizacje międzynarodowe. Rządy państw spotykają się na międzynarodowych konferencjach dotyczących stanu i ochrony przyrody. Najważniejszą z tych konferencji był Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro, który odbył się w 1992 roku. Na tej konferencji podpisano wiele umów pomiędzy państwami, które określały sposoby chronienia środowiska. Uznano, że tylko poważne traktowanie spraw ochrony przyrody może ustrzec nas przed zagładą.