Labirynt nad morzem - czas i miejsce akcji
Akcja eseju „Labirynt” rozgrywa się w połowie XX wieku, w czasie rzeczywistej podróży autora na Kretę, ale jego wymiar czasowy jest znacznie szerszy. Obejmuje również odwołania do starożytności, przede wszystkim do epoki minojskiej (ok. 2000–1400 p.n.e.). Herbert odbywa swoją podróż współczesnym promem, zwiedza Heraklion i ruiny pałacu w Knossos, ale jednocześnie zanurza się w przestrzeń mitu i historii, przywołując postacie Tezeusza, Minotaura, króla Minosa czy Ariadny. Miejscem akcji są przede wszystkim Kreta i jej zabytki archeologiczne. Przestrzeń w eseju nie ogranicza się jednak do geograficznych punktów, ale staje się symbolicznym labiryntem: miejscem zagubienia, szukania sensu i konfrontacji z własnymi wyobrażeniami o przeszłości.
Czas akcji eseju „Duszyczka” to przede wszystkim współczesność autora, jednak ten czas rzeczywisty przenika się z czasem symbolicznym i mitologicznym. Herbert sięga do antyku, przywołuje wyobrażenia starożytnych Greków o duszy, życie po śmierci, wizje Hadesu. W warstwie przestrzennej pojawiają się aluzje do greckich cmentarzy, muzeów i miejsc kultu, choć nie są one konkretnie nazwane. Ważniejsza jest ich funkcja jako miejsc pamięci.
