Ludzie, którzy szli - geneza i gatunek utworu
Tadeusz Borowski trafił do obozu w 1943 roku. Genezę opowiadania „Ludzie, którzy szli”, stanowią zatem autentyczne przeżycia pisarza. Wspomina on obozową codzienność, po czym zestawia ją z opisami okrucieństwa oraz bezlitosnego masowego mordowania ludzi.
Gatunek: opowiadanie – zwięzły utwór epicki, o niejednorodnej budowie. Kompozycja opowiadania nie jest ściśle określona. Mogą pojawiać się w nim różne wątki, dygresje, refleksje i opisy, a narrator bywa w jakiś sposób wyróżniony (w „Ludziach, którzy szli” jest zarazem głównym bohaterem opowiadania). Opowiadanie, jako gatunek, swoją genezę zawdzięcza powieści (jako jej krótsza forma), noweli (stawiając jednak na luźną kompozycję) i kronikom (będącym źródłem opowiadań o dawnych czasach).
