Pieśń o Rolandzie - charakterystyka bohaterów
Głównym bohaterem „Pieśni o Rolandzie” jest oczywiście sam Roland – hrabia, jeden z najważniejszych rycerzy w orszaku cesarza Karola Wielkiego. Jest dowódcą jednego z oddziałów. Wyróżnia się jednak na tle innych rycerzy ponadstandardowym męstwem, poczuciem honoru i sprawiedliwości. Nie jest bohaterem idealnym, ponieważ obok honoru cechuje go pycha, porywczość i brak zimnej oceny sytuacji. Roland w walkę wchodzi całym sobą, co uniemożliwia mu zdobycie cennego dystansu, który pozwoliłby mu uchronić się przed klęską. Jest to jednak wizerunek bohatera, który zgodnie z przyjętym w chrześcijańskie wzorem cnót będzie reprezentował dobrego rycerza. Te kluczowe cechy dla idealnego rycerza, które posiada Roland, to:
- niespotykane męstwo – bohater jest gotowy przystąpić do walki w każdej chwili i nie ma dla niego znaczenia, czy walka jest łatwa, czy musi walczyć przeciwko znacznie bardziej liczebnej armii; Roland liczy przede wszystkim na umiejętności i odwagę swoją oraz swoich rycerzy;
- honor – dla Rolanda jest on ważniejszy niż życie; przeraża go wizja choćby posądzenia o brak honoru i potraktowanie przez innych ucieczki z pola walki jako braku godności;
- odwaga – Roland nie kalkuluje, po prostu walczy w imię Boga i nie okazuje słabości, choć w tym przypadku można byłoby uznać, że jest to przykład straceńczej wręcz odwagi;
- gotowość do poświęceń – Roland jest gotów oddać życie za swoją wiarę, za władcę i ojczyznę;
- pobożność – Roland jest bardzo wierzący, toczy walkę m.in. w imię Boga, liczy się dla niego obrona ojczyzny i Europy przed poganami; pamięta, że nagrodą dla obrońców wiary jest życie wieczne;
- pogarda dla słabości – Roland jest niezwykle waleczny, nie jest gotów prosić Karola o pomoc, robi to dopiero, kiedy nakazuje mu to arcybiskup.
Pozostali bohaterowie „Pieśni o Rolandzie”:
Karol Wielki – cesarz Francuzów, który tutaj został przedstawiony przede wszystkim jako obrońca wiary chrześcijańskiej toczący niekończącą się walkę z poganami; to bohater bardzo potężny i waleczny, cesarz, który nie boi się sam stanąć do walki, który do końca walczy o swoich rycerzy; najwyższe wartości to dla niego wiara, Kościół i ojczyzna. Postać ta stanowi reprezentację wzoru idealnego władcy.
Oliwier – jeden z przyjaciół Rolanda, a także jeden z najlepszych rycerzy Karola, uczciwy, szczery, a przede wszystkim wierny swoim wartościom, waleczny, ale i rozsądny; kiedy odkrywa zasadzkę, próbuje przekonać Rolanda do odwrotu, bo wie, że są skazani na porażkę.
Ganelon – francuski zdrajca, który jest ojczymem Rolanda; szczerze go nienawidzi, zazdrości mu uznania i chce go zgładzić, dlatego decyduje się na współpracę z Saracenami. Jest totalnym przeciwieństwem Rolanda. Karol Wielki za zdradę skazuje go na śmierć.
Turpin – biskup feudalny, bliski współpracownik Karola Wielkiego, do końca wierny Bogu i cesarzowi.
Marsyl – władca Saragossy, Saracen, który próbuje różnych podstępów, aby pokonać Karola Wielkiego; oszust, manipulator, który nie ma odwagi stanąć z cesarzem do równej walki, ostatecznie umiera na wieść o porażającej klęsce pogan.
