Kwiat kalafiora - streszczenie krótkie
Siedemnastoletnia Gabriela Borejko zajmuje się domem i opiekuje się młodszymi siostrami (czternastoletnią Idą, pięcioletnią Patrycją, zwaną Pulpecją oraz Natalią, nazywaną Nutrią z powodu jej uzębienia) po tym, jak ich mama Mila trafiła do szpitala i przeszła operację wrzodów żołądka. Nastolatka ma na głowie nie tylko szkołę i domowe obowiązki, ale także panią Szczepańską, która najpierw ma pretensje, że rodzina hałasuje, a później oskarża Gabrysię i jej przyjaciół o handel narkotykami. W rzeczywistości jednak bohaterowie zakładają Grupę ESD – Eksperymentalny Sygnał Dobra, która rozdaje przechodniom uśmiechy. Ważnym wątkiem w powieści jest również relacja pomiędzy Gabrysią a Januszem Pyziakiem. Na początku chłopiec zraził do siebie bohaterkę, ponieważ podrywał też inne dziewczyny. Stopniowo młodzi zbliżają się do siebie, choć nie brakuje nieporozumień i kłótni. Gabi obraża się, że Janusz porównuje ją do kalafiora. Pod koniec powieści, w czasie imienin taty bohaterki, kiedy mama jest już w domu, Pyziak obraca to w komplement. Mówi, że kalafior zawiera mnóstwo wartościowych składników odżywczych. To najdziwniejsze wyznanie miłosne, które jednak robi wrażenie na Gabrieli. Nastolatka godzi się również z sąsiadką, od której pożycza tortownicę na imieninowy placek dla ojca. Dziwne odgłosy, na które skarżyła się pani Szczepańska były spowodowane wynoszenia mięsa do piwnicy przez innych sąsiadów.
