Bajka o rybaku i rybce - streszczenie szczegółowe

Bajka Aleksandra Puszkina rozpoczyna się opisem życia ubogiego rybaka i jego żony, którzy mieszkają w starej, biednej chacie nad brzegiem morza. Ich codzienność jest pełna trudów – rybak codziennie wypływa na morze, aby łowić ryby, co stanowi ich jedyne źródło utrzymania. 

Pewnego dnia, podczas połowu, rybak łapie w swoją sieć niezwykłą złotą rybkę. Ku jego zdziwieniu, rybka zaczyna mówić ludzkim głosem. Prosi rybaka o wolność i obiecuje w zamian spełnić jego życzenia. Mężczyzna, będąc dobrym i prostolinijnym człowiekiem, nie chce jej przetrzymywać wbrew jej woli. Kiedy rybak wypuścił rybkę, nie prosząc o nic w zamian, wrócił do domu i opowiedział żonie o tym niezwykłym zdarzeniu. 

Żona rybaka, która jest zrzędliwa i chciwa, oburza się na męża za jego brak wyobraźni i to, że rybak wypuścił rybkę. Nalega, by wrócił nad morze i poprosił złotą rybkę o nowe koryto, gdyż ich stare było już zniszczone. Rybak, niechętnie, ale posłusznie, udaje się nad morze i przekazuje prośbę żony. Rybka uczyniła, o co ją poproszono. Morze pozostało spokojne. 

Kiedy żona otrzymuje nowe koryto, jej chciwość wzrasta. Wkrótce żąda nowego domu, który zastąpi ich starą lepiankę. Rybak postanowił ponownie pójść do rybki. Morze, choć nieco wzburzone, znów odpowiada spełnieniem życzenia. Nowy, piękny dom staje się ich schronieniem, lecz to również nie zaspokaja ambicji żony. 

Kolejnym życzeniem żony jest zostanie szlachcianką. Rybka spełnia także to żądanie, a rybak i jego żona przenoszą się do wspaniałego dworu. Jednak i to nie wystarcza. Żona pragnie zostać królową, a następnie cesarzową. Każde kolejne życzenie sprawia, że morze staje się coraz bardziej wzburzone, co symbolizuje nadchodzące nieszczęście. Zachłanność żony rybaka nie zna jednak granic. We wszystkich rozkazach nie ma jednak ani jednego życzenia rybaka. 

Nie zadowalając się władzą nad ludźmi, żona rybaka postanawia pójść jeszcze dalej. Żąda, by zostać władczynią mórz, która będzie mogła rozkazywać złotej rybce. Pewnego dnia rybak, pełen obaw, przekazuje to żądanie rybce. Tym razem rybka nie odpowiada słowem i odpływa w głąb morza. Wzburzone fale ogarniają brzeg, a rybak wraca do domu. 

Kiedy dociera na miejsce, widzi, że wszystko, co wcześniej zdobyli, zniknęło. Ich bogactwo i zamek przemieniły się w starą, zniszczoną chatę, a żona siedzi przed swoim pierwotnym, połamanym korytem. 

Bajka w prosty, lecz symboliczny sposób pokazuje zgubne skutki chciwości, pychy i niewdzięczności. Chciwość żony, zamiast prowadzić do szczęścia, ostatecznie doprowadza do utraty wszystkiego, co mieli. Przesłanie utworu ostrzega przed nadmiernymi ambicjami i przypomina o wartości skromności i wdzięczności.