Władca Lewawu - biografia autora
Dorota Terakowska (ur. 30 sierpnia 1938 w Krakowie, zm. 4 stycznia 2004 w Krakowie) była polską pisarką i dziennikarką. Studiowała socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po studiach przez lata pracowała jako redaktorka i publicystka dla takich czasopism jak „Gazeta Krakowska” czy „Przekrój”. Zasłynęła jednak przede wszystkim jako autorka utworów zaliczanych do literatury dziecięcej i młodzieżowej, w których łączyła elementy fantastyczne z refleksją nad codziennymi problemami. Jedną z pierwszych książek Terakowskiej był „Władca Lewawu” (1989). Jej najbardziej znaną książką jest "Córka czarownic" (1991) - opowieść o dziewczynce, która musi odnaleźć swoje korzenie i zrozumieć swoje przeznaczenie. Książka została wyróżniona przez Międzynarodową Radę ds. Książki dla Młodzieży (IBBY). Inny ważny utwór Terakowskiej to „Tam, gdzie spadają Anioły” (1999) opowiadający o dziewczynce, która spotyka anioła i wyrusza w podróż, aby uratować jego utracone skrzydła. Dużą popularnością cieszyła się „Samotność bogów” (2000) – refleksyjna powieść, która opowiada o chłopcu, który przenosi się w czasie i spotyka różne bóstwa z różnych kultur. Jest to książka, która mocno eksploruje tematy filozoficzne, takie jak natura człowieczeństwa i znaczenie boskości. Bardzo szerokim echem odbiło się „Ono” (2003) – książka, której głównym tematem jest niechciana ciąża i odpowiedzialność za drugiego człowieka. Książki Doroty Terakowskiej cieszą się niesłabnącą popularnością.
Pisarka była również aktywnym działaczem społecznym, należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych. W 2003 roku otrzymała nagrodę "Krakowska Książka Miesiąca" za powieść "Ono".
Dorota Terakowska miała dwie córki: Małgorzatę Szumowską, reżyserkę, i Katarzynę Nowak, dziennikarkę. Zmarła w 2004 roku i została pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
