Spis treści:

Kałamarnica Humboldta – charakterystyka

Kałamarnica Humboldta to mięsożerny bezkręgowiec. Morskie zwierzę należy do rodziny strzalikowych, obejmującej około 20 gatunków średnich i dużych kałamarnic. Pasuje tam doskonale, ponieważ dorosłe osobniki mierzą nawet 4 metry. Daleko im jednak do największego przedstawiciela gatunku – kałamarnicy olbrzymiej, która może mierzyć do 30 metrów. Choć nie są największe w oceanie, to nie oznacza, że nie powinny budzić obaw. Jednym z bardziej agresywnych i niebezpiecznych zwierząt morskich jest właśnie kałamarnica Humboldta. 

Charakterystyka wszystkich gatunków kałamarnic obejmuje obły kształt ciała i 10 podłużnych ramion, na których znajduje się od 100 do 200 przyssawek. Każda z nich uzbrojona jest w ostre jak brzytwa zęby. Bezkręgowce te pływają w nietypowej, pionowej pozycji. Ich ramiona i głowa uniesione są w górę. Poruszają się dzięki wodzie, która wyrzucana jest pod ciśnieniem przez hyponome, czyli syfon znajdujący się na dole ich ciała. Dodatkowo wspomagają się dwiema trójkątnymi płetwami.

Przeczytaj również: Jego żądło wywołuje śmiertelną reakcję alergiczną albo zatrucie toksynami

Kałamarnica Humboldta – występowanie

Kałamarnice Humboldta cenią sobie przede wszystkim wody południowoamerykańskiego wybrzeża Pacyfiku i całe Morze Karaibskie. Można je spotkać również w części zachodniego Atlantyku. Szczególnie licznie występują u wybrzeży Chile i Peru, gdzie są nieodłącznym elementem lokalnego ekosystemu morskiego. Kałamarnice najchętniej zamieszkują głębokości od 200 do 700 metrów, na których znajdują dostatek pokarmu i schronienia. Według nowych obserwacji, w okolicach Kolumbii Brytyjskiej i w wodach Puget Sound również zauważona została kałamarnica Humboldta. 

Występowanie drapieżnego bezkręgowca w niektórych rejonach jest uznawane za inwazyjne ze względu na jego dużą żarłoczność. Zdaniem badaczy, rosnąca liczba kałamarnic Humboldta w nowych rejonach może być spowodowana zachodzącymi zmianami klimatycznymi. Niewykluczone, że będą one kontynuować swoją ekspansję, co może wpływać na lokalne ekosystemy. Kałamarnica Humboldta jest znanym drapieżnikiem i jej obecność na nowych terenach z pewnością nie pozostanie bez wpływu na tamtejsze gatunki.

Przeczytaj również: Bełtwa festonowa. Jak wygląda największa meduza na świecie?

Jak atakuje kałamarnica Humboldta?

Do grona wodnych drapieżników należą nie tylko rekiny, które stały się bohaterami wielu filmów grozy, ale również kałamarnice. Prawdopodobnie żywią się rybami, nie oznacza to jednak, że nie stanowią zagrożenia dla człowieka. W 2014 roku kałamarnice Humboldta zaatakowały grupę nurków, którzy prowadzili badania. Na szczęście obyło się bez ofiar, choć spotkanie nie należało do najprzyjemniejszych. Jak atakuje kałamarnica Humboldta? 

Bezkręgowiec ten lokalizuje swój przyszły posiłek za pomocą wzroku, a następnie do niego podpływa. Rozpoczyna atak od wystrzelenia swoich 10 ramion i owinięcia nimi ofiary. Następnie ciągnie ją w kierunku swojego dzioba, którym rozrywa pochwycone stworzenie na kawałki. Szczegóły dotyczące żywienia i ataków kałamarnic nie są znane, ponieważ większość informacji, które zgromadzili badacze, pochodzi od martwych znalezionych okazów. Morskie stworzenia nie są łatwymi do zbadania obiektami. 

Przeczytaj również: Niebezpieczne wykwity, które mogą nam zepsuć wakacje. Czym są sinice?

Czy kałamarnice Humboldta można jeść? 

Oprócz bycia morskim drapieżnikiem kałamarnica Humboldta jest również ofiarą. Polują na nią nie tylko kaszaloty, ale jest również najliczniej poławianym gatunkiem kalmarów przez człowieka. Czy kałamarnice Humboldta można jeść? Tak, choć należy zachować umiar. Kałamarnica ma lekko słodkawy, morski smak. Jej konsystencja jest lekko gumowata, przez co nie każdemu przypada do gustu. 

Aż 80% ciała kałamarnicy nadaje się do spożycia. Przyrządza się ją na wiele sposobów, można grillować, smażyć, piec, a w Japonii – nawet spożyć w wersji surowej. Jednym z najczęściej spotykanych dań w restauracjach z kałamarnicy są krążki. 

Przeczytaj również: Dlaczego modliszka zabija samca? Dramat rozgrywa się podczas miłosnych igraszek

Kałamarnica Humboldta – ciekawostki

Morski świat skrywa wiele tajemnic, a jednym z mniej zbadanych stworzeń jest właśnie kałamarnica Humboldta. Ciekawostki na jej temat są naprawdę zaskakujące i w pewien sposób wyjaśniają, dlaczego to właśnie kalmar prawdopodobnie był pierwowzorem mitycznego krakena. 

  1. Często zmienia barwę ciała – prawdopodobnie w celu porozumiewania się lub kamuflażu. Kałamarnica Humboldta może przybrać czerwoną barwę, dzięki czemu staje się niewidoczna pod wodą.
  2. Ma trzy serca – taka ilość organu pompującego jest charakterystyczna dla wszystkich gatunków kałamarnic. Natomiast ich krew jest niebieska przez zawartość w jej składzie miedzi.
  3. Żyje do 3 lat – większość kałamarnic dożywa roku, ale ten gatunek cieszy się nieco dłuższym bytem. Żyje około 3 lat, a śmierć następuje zaraz po kopulacji. 

Kałamarnice Humboldta to zdecydowanie niezwykłe i tajemnicze stworzenia. Już sam ich wygląd doskonale pasuje do mitycznych morskich legend. Choć spotkanie ich w naturalnych warunkach jest mało prawdopodobne, to podczas zagłębiania się w wody na obszarach ich występowania warto zachować ostrożność. Kałamarnice Humboldta zdecydowanie lepiej spotykać, gdy leżą na talerzu, niż gdy pływają tuż obok nurka.  

Oprac. Redakcja 

 

Odpowiedzi do zadań z podręczników z chemii znajdziesz tutaj:

Chemia – wyjaśnienia do zadań z podręcznika

Chemia – wyjaśnienia i rozwiązania do zadań z podręcznika

Chemia – wyjaśnienia i odpowiedzi do zadań z podręcznika