Z tego artykułu dowiesz się:

Od Stefana do człowieka o lwiej twarzy

Stefan Bibrowski, ochrzczony jako Szczepan, urodził się w 1890 r. w Wilczogórze koło Grójca. Pochodził z niezamożnej wiejskiej rodziny. Od urodzenia niemal całe jego ciało pokryte było włosami. Gdy miał 4 lata, jego twarz zasłonięta była długimi, bujnymi blond lokami.

Bibrowski został zauważony przez niemieckiego impresario o nazwisku Sedelmayer. Ten kupił go, podobno ofiarowując jego matce młyn i kawałek ziemi. Jak w swojej autobiografii pisał sam Bibrowski, taka decyzja uwolniła jego rodziców od ostracyzmu społecznego. Stefan przemianowany został przez nowego opiekuna na Lionela i stał się gwiazdą pokazów osobliwości.

Przeczytaj również: Co to są bitcoiny? Przewodnik dla laików

Kariera Stefana Bibrowskiego – Lionela

Kilkuletni Stefan wyruszył w podróż po całej Europie z trupą Sedelmeyera. Przez kilka kolejnych lat był główną atrakcją pokazów osobliwości. W 12. roku życia chłopiec znalazł się ze swoim opiekunem w Stanach Zjednoczonych. Po podpisaniu pięcioletniego kontraktu ze znanym amerykańskim cyrkiem Barnum&Bailey stał się światową gwiazdą początku XX w.

Po osiągnięciu pełnoletniości i ustaniu wiążącej go z cyrkiem umowy samodzielnie podejmował decyzje o miejscach, w których występował. Miał własne show m.in. w Coney Island Dreamland Circus w Nowym Jorku, a także w Monachium podczas obchodów Oktoberfest. Pracował przez niemal całe swoje życie, z jedną przymusową przerwą w 1912 r., kiedy podczas palenia papierosa ogniem zajęły się jego włosy. Lionel przez kilka miesięcy odbywał rekonwalescencję po poparzeniu skóry.

Na co chorował Bibrowski?

Niecodzienny i szokujący wygląd Stefana Bibrowskiego był spowodowany rzadką chorobą o nazwie hipertrichoza. Schorzenie to nazywane bywa także syndromem wilkołaka i zespołem Ambras. Objawia się ono nadmiernym owłosieniem ciała. Czasami owłosienie rośnie bujnie na niektórych częściach, a czasami na całym ciele. W przypadku Stefana Bibrowskiego włosy nie rosły jedynie na wewnętrznych stronach dłoni i stóp.

Lionel najbujniejsze owłosienie miał na głowie i twarzy, które pokryte były jasnym, falującymi włosami sięgającymi mu do ramion. W czasach Bibrowskiego hipertrichoza nie była jeszcze rozpoznaną chorobą. Osoby, których ona dotknęła, uznawane były przez ogół społeczności za wynaturzone, ale ciekawe. Stały się one pierwowzorami takich postaci fikcyjnych jak Chewbacca z „Gwiezdnych wojen”, Kuzyn To z „Rodziny Addamsów” czy Bestia z „Pięknej i Bestii”.

Przeczytaj również: Spektakularne i rzadkie zjawiska pogodowe

Jaki był Lionel, czyli Stefan Bibrowski?

Stefan Bibrowski, który przez całe życie zawodowe używał pseudonimu artystycznego, był ulubieńcem widzów. We wspomnieniach osób, które znały go osobiście, jest on opisywany w samych superlatywach. Uznawany był za postać niezwykle towarzyską, o wielkim czarze osobistym. Jednocześnie był oazą spokoju i zadziwiał publiczność, gdy przemawiał łagodnym tonem.

Bibrowski był także doskonałym showmanem. Często żartował i chętnie rozmawiał z widzami. Był inteligentny i elokwentny, znał 5 języków obcych. Wbrew wyglądowi, który mógł kojarzyć się z nieokrzesaniem, był osobą o nienagannych manierach. Dzięki Sedelmeyerowi odebrał staranne wykształcenie. Zawsze nosił dobrze skrojone ubrania i bardzo dbał o swoją powierzchowność.

Na czym polegały pokazy Stefana Bibrowskiego?

Do czasów współczesnych nie przetrwało zbyt wiele źródeł na temat pokazów Lionela w Stanach Zjednoczonych i Europie. Wiadomo, że jego show zbudowane było na kontraście między z pozoru groźnym wyglądem a łagodnym usposobieniem. Po pokazaniu się widzom zaczynał do nich spokojnie mówić. Odpowiadał na pytania i żartował.

Lionel był nie tylko osobliwością, która zyskiwała popularność dzięki swojemu wyglądowi. Był także utalentowanym akrobatą, dlatego podczas swoich pokazów wykonywał też sztuczki. Zachowały się informacje, że można było go zobaczyć m.in. na trapezie.

Przeczytaj również: Gigant z Cardiff. Jedno z największych oszustw w nauce

Powrót do Europy i nagła śmierć

W latach 20. XX w. Stefan Bibrowski występował na Coney Island w Nowym Jorku. Było to jego ostatnie długoterminowe miejsce pracy. W wieku trzydziestu kilku lat postanowił przerwać karierę. Uzbierał dość pieniędzy, aby żyć dostatnio przez długie lata. Postanowił wrócić do Europy i zaprzestać występów komercyjnych.

Według różnych źródeł jego celem podczas podróży z Ameryki na Stary Kontynent były Włochy lub Niemcy. Być może w ciągu kilku ostatnich lat swojego życia pojawił się w obu tych państwach. Nie ma również potwierdzenia, gdzie konkretnie zmarł. Wiadomo tylko, że miał 41 lat i niestety nie przeżył ataku serca. Miejsce jego spoczynku nie jest znane.

 

Odpowiedzi do zadań z podręczników z historii znajdziesz tutaj:

Ćwiczenia z wyjaśnieniami – podręczniki z historii

Odpowiedzi do zadań z podręcznika z historii

Historia – rozwiązania zadań z zeszytu ćwiczeń