Charakterystyka współczesnych problemów Europy

Europa uchodzi za kontynent stary, pierwsze cywilizacje pojawiły się na nim bowiem już w trzecim tysiącleciu przed naszą erą. Praktycznie od początku istniało tu wiele różnych problemów. Również współcześnie Europa boryka się z wieloma różnymi dylematami. Ich przyczyn należy szukać w zmianach jakie dokonały się na tym kontynencie w ciągu ostatnich kilkudziesięciu latach. Do czołowych kwestii należy zaliczyć zagadnienia dotyczące ludności oraz środowiska, które determinuje różne dziedziny życia społecznego. Do podstawowych problemów ludnościowych współczesnej Europy zaliczamy po pierwsze bezrobocie, a po drugie ciągły spadek liczby ludności w młodym wieku (są to tak zwane problemy o charakterze demograficznym). Bezrobocie jest bardzo trudne do zdefiniowanie. Przyjmuje się, że bezrobocie to zjawisko polegające na tym, iż pewna cześć ludzi, którzy są zdolni do pracy nie znajduje zatrudnienia. Istnieją ponad to także prawne definicje bezrobocia. W rzeczywistości jednak jest to zjawisko, które trudno uchwycić i jednoznacznie opisać. Bezrobocie obecnie dotyczy niemalże wszystkich krajów europejskich, w różnym jednak zakresie. Jego wskaźnik w całej Europie przekracza dziesięć procent, jest więc dość wysoki. Bezrobocie polegające na niewystarczającej liczbie miejsc pracy dla osób, które są zdolne do pracy, jest zjawiskiem niekorzystnym. Przyczyna wzrostu bezrobocia jest znaczny rozwój technologiczny, z jakim mieliśmy do czynienia w wieku dwudziestym. Spowodował on bowiem że prace ludzkich rąk zastąpiono maszynami. W ten sposób zostały ograniczone koszty pracy, nastąpił jednak wzrost bezrobocia. Jako poważny problem o charakterze nie tylko ekonomicznym ale i społecznym, bezrobocie jest zwalczane. Nie mniej jednak jest to bardzo trudne i wiąże się z licznymi kosztami. Przykładem walki z bezrobociem są działania Unii Europejskiej, która na ten cel przeznaczyła bardzo duże środki finansowe. Pieniądze te przeznaczone są na różne kursy ułatwiające przekwalifikowanie się osób bezrobotnych. Kolejne problemy ludnościowe związane są z konsekwencjami pierwszej, a przede wszystkim drugiej wojny światowej. Spowodowały one bowiem spadek liczby ludności na świecie. Również dzisiaj mamy do czynienia z tak zwanym niżem demograficznym, który objawia się zmniejszeniem liczby urodzeń. Społeczeństwo europejskie się starzeje, przybywa liczba osób w wieku starszym, ubywa zaś w wieku młodym. Szczególnie widać to na przykładzie Niemiec. Cechą charakterystyczna współczesnej Europy jest zatem niewielki przyrost naturalny. Mamy bowiem do czynienia z większą liczbą zgonów aniżeli urodzeń. Konsekwencja tego jest także zmniejszenie się liczby osób w wieku produkcyjnym, co stanowi poważny problem społeczny. Wiele niedogodności przynosi także życie w miastach, które obecnie są ubogie w zieleń oraz są bardzo zanieczyszczone. Wysoka zabudowa miejska nie ma też pozytywnego wpływu na stosunki wietrzne. Wszystko to związane jest z szerzeniem się różnych chorób jak na przykład: nerwice, zaburzenia psychiczne oraz depresje. Popularnie określane są one mianem chorób cywilizacyjnych. Do chorób cywilizacyjnych zalicza się także nadwagę oraz otyłość, choroby nowotworowe oraz AIDS, z którymi mimo postępu medycyny, człowiek nie potrafi sobie poradzić. Rozwój i postęp chociaż oceniany zwykle pozytywnie ma także swój wymiar negatywny. Sprawił bowiem, iż przeciętny mieszkaniec Europy żyje w ciągłym stresie, obawia się utraty pracy, w późnym wieku zakłada rodzinę i zwykle decyduje się tylko na jedno dziecko. Kolejne problemy współczesnej Europy związane są ze środowiskiem naturalnym, które ma bardzo duży wpływ na życie człowieka. Człowiek praktycznie od samego początku ingerował w przyrodę. Wzrost gospodarczy, rozwój miast oraz osadnictwa miejskiego spowodował zmiany w środowisku naturalnym: w powietrzu, wodzie, glebie, rzeźbie terenu. Do podstawowych źródeł zagrożenia zalicza się: zatrucie powietrza, spowodowane emisja gazów toksycznych,; skażenia wody, która jest podstawowym dla życia społecznego zasobem naturalnym; wyczerpywanie się zasobów wody, gleby, lasów; globalne ocieplenie, którego skutkiem może być podnoszenie się poziomu wód oceanicznych oraz rozprzestrzenianie się różnych chorób; żywność zmodyfikowana genetycznie, gdyż ciągle obecne są spory o to czy rzeczywiście jest ona bezpieczna dla organizmu człowieka. Ciągle rozwijający się przemysł, na skutek emitowania do środowiska szkodliwych pierwiastków i związków chemicznych , powoduje znaczny wzrost zanieczyszczeń. Szczególnym zagrożeniem dla środowiska są zakłady petrochemiczne, elektrociepłownie oraz huty. W bardzo szybkim tempie marnuje się różne zasoby naturalne. Na niskim poziomie umiejscowiona jest także świadomość ekologiczna poszczególnych społeczeństw Europy. Przykładem ekologicznego kryzysu jest tak zwany efekt cieplarniany, który powoduje, że w atmosferze jest coraz więcej części promieniowania podczerwonego. Jego konsekwencją może być ogrzewanie się Ziemi, zaś za bezpośrednią przyczynę przyjmuje się gwałtowny wzrost stężenia dwutlenku węgla. Kolejny przykład to odkryta w roku 1985 dziura ozonowa. Powstała ona na skutek uwalniania do atmosfery freonów czyli specyficznych związków chemicznych. Freony rozkładają cząstki ozonu i powodują tym samym niszczenie warstwy ozonu. W konsekwencji do Ziemi dociera zbyt duża ilość niebezpiecznego promieniowania ultrafioletowego. Jej rezultatem są coraz to większe przypadki zachorowania na raka skóry. Kolejnym zjawiskiem sprzyjającym zanieczyszczeniom są kwaśne deszcze czyli opady, które zawierają szkodliwe związki chemiczne. Przeciwdziałanie tym kwestiom stanowi ważny problem ogólnoeuropejski, tym bardziej, że kwaśne deszcze powodują niszczenie fauny i flory, a tym samym stanowią przyczynę wielu chorób układu oddechowego. Podobnie niszczeniu ulega powierzchnia ziemi. Wpływ na to maja używane przez człowieka nawozy i inne zabiegi agrotechniczne. Zanieczyszczone są także wody, przez co maleją zasoby wody zdatnej do picia. Większość szkód środowiska ma charakter nieodwracalny. Państwa europejskie podejmują liczne inicjatywy mające na celu zmniejszenie szkód. Ich przykładami są miedzy innymi budowane oczyszczalnie ścieków oraz instalacje, które wyłapują szkodliwe substancje emitowane do atmosfery. Coraz częściej odchodzi się także od przemysłu ciężkiego. Ochrona środowiska jest tym ważniejsza, że ma ono wpływ na jakość życia mieszkańców Europy. Zakończenie II wojny światowej wpłynęło na różne procesy integracyjne w Europie. W 1951 roku powstała Europejska Wspólnota Węgla i Stali, zaś w 1958 Europejska Wspólnota Gospodarcza. W konsekwencji tych oraz późniejszych procesów powstała Unia Europejska. W początkowym okresie zrzeszała ona 15 państw. Kraje będące po drugiej wojnie światowej w radzieckiej strefie wpływów, jako gorzej rozwinięte pod względem gospodarczym przystąpiły do niej w roku 2004. Obawy o środowisko naturalne przyczyniły się także do powstania wielu ruchów i partii o charakterze ekologicznym, broniących zasobów środowiska naturalnego. Do najbardziej znanych zalicza się tutaj organizację " Przyjaciele Ziemi" oraz Greenpeace.