Polska jest krajem leżącym Europie Środkowej, nad Morzem Bałtyckim. Obecnie wielkość jej terytorium wynosi 322 577 kilometrów ² , na których zamieszkuje 38,6 miliona mieszkańców (dane z roku 2001). Państwo to graniczy z Obwodem Kalingradzkim, Litwą, Białorusią, Ukrainą, Słowacją, Czechami i Niemcami. Pod względem administracyjnym, dzieli się na szesnaście województw. Stolicą Polski jest Warszawa.

Na czele państwa stoi, wybierany na okres pięciu lat - prezydent. Władzę ustawodawczą pełni Parlament, złożony z dwóch Izb - Sejmu i Senatu. Władza sądownicza skupia się natomiast w rękach niezawisłych sądów. Polska ma też własny rząd, któremu przewodniczy Prezes Rady Ministrów.

Początek I wojny światowej, przyniósł, znajdującemu się pod zaborami, państwu polskiemu, nowe możliwości. Chcąc bowiem pozyskać sobie Polaków, zaborcy, a zatem Rosja, Austro - Węgry i Prusy, mamili ich wszelkiego rodzaju obietnicami. Jednym z najważniejszych dokumentów, był wydany przez cesarzy Niemiec i Austrii, tzw. Akt 5 listopada, który oficjalnie proklamował powstanie Królestwa Polskiego oraz zezwolił na częściową odbudowę polskiej administracji państwowej.

Jednocześnie Polacy podjęli wzmożone wysiłki, których celem było pełne i całkowite odzyskanie niepodległości. W rezultacie, zaowocowało to odzyskaniem niepodległości, co nastąpiło 11 listopada 1918 roku.

Głównym problemem młodego organizmu państwowego, były przede wszystkim granice. Ostatecznie jednak, Polakom udało się zwyciężyć Rosjan w wojnie polsko - bolszewickiej, inkorporować Litwę Środkową oraz pomyślnie rozstrzygnąć konflikt o tzw. Małopolskę Wschodnią. Niestety, nie powiodła się natomiast próba zdobycia kontroli nad Zaolziem, które ostatecznie przypadło w całości Czechosłowacji. Z kolei, sprawę granic zachodnich, rozstrzygnięto ostatecznie na konferencji pokojowej w Paryżu. Zgodnie z jej postanowieniami, na najbardziej spornych terenach - Warmii, Mazur i Śląska przeprowadzono plebiscyty. Niezwykle istotne w tym względzie, były trzy Powstania Śląskie (ostatnie w roku 1921), w rezultacie których, Polsce przypadły najbardziej wartościowe części tego terytorium.

W pierwszych latach, po odzyskaniu niepodległości, terytorium Polski, liczyło 388 000 km ², a zamieszkiwało ją 26, 7 mln. obywateli, z czego zdecydowaną większość stanowili Polacy. Dla porównania, w roku 1939, liczba to wzrosła do 35 milionów.

W 1921 roku, Sejm RP, uchwalił tzw. Konstytucję Marcową, która wprowadzała w Polsce ustrój demokratyczny, oparty na trójpodziale władz. Władza ustawodawcza, przypadła, wybieranemu na okres pięciu lat, Sejmowi i Senatowi. Kandydatów do parlamentu, w wyborach powszechnych, równych, tajnych, proporcjonalnych i bezpośrednich, mogli uczestniczyć wszyscy obywatele, którzy ukończyli 21 rok życia. Bierne prawo wyborcze mieli zaś ci, którzy osiągnęli wiek 25 lat (do Sejmu) i 40 do Senatu.

W przeciwieństwie do Senatu, który mógł jedynie postawić veto do proponowanej ustawy, Sejm przedstawiał i zatwierdzał projekty ustaw, uchwalał budżet i kontrolował Najwyższa Izbę Kontroli. Bezpośrednio odpowiedzialni przed nim byli również wszyscy członkowie rządu. Wszystkich posłów obu Izb, chronił immunitet.

Władza wykonawcza należała do rządu oraz prezydenta, który był wybierany na okres 7 lat przez Zgromadzenie Narodowe. Prezydent był głową państwa, podpisywał traktaty międzynarodowe, reprezentował Polskę poza jej granicami. Miał prawo do rozwiązania Sejmu (ale tylko za zgodą 2/3 liczby posłów), stał na czele Polskich Sił Zbrojnych (ale tylko w okresie pokoju), mianował premiera i ministrów, ale o jego rezygnacji mógł zadecydować tylko w porozumieniu z Sejmem. Prezydent, miał też prawo łaski wobec skazanych. Za złamanie prawa. Lub działalność niezgodną z Konstytucją, odpowiadał przed Trybunałem Stanu.

Sądownictwo w Polsce było niezawisłe, a sędziowie posiadali immunitet oraz nie mogli być nieusuwalni z piastowanych przez siebie stanowisk, bez wyroku sądowego. O zgodności wszystkich ustaw z Konstytucją, decydował Trybunał Stanu.

Ponadto konstytucja była gwarantem podstawowych praw obywatelskich. Należały do nich: nietykalność osobista i majątkowa, ochrona życia, wreszcie swoboda wyznania i wolność słowa.

Zła sytuacja wewnętrzna w kraju oraz stale pogłębiający się kryzys gospodarczo - społeczny, doprowadziły do przewrotu wojskowego, na którego czele stanął Marszałek Józef Piłsudski. Tzw. Przewrót Majowy, przeprowadzony w roku 1926, doprowadził do zmiany ustroju państwa, który historycy nazwali ograniczoną demokracją, lub ograniczoną dyktaturą.