Acquis communautaire - termin ten oznacza całość dorobku prawnego Wspólnot Europejskich i Unii Europejskiej, obejmujący swym zasięgiem:

  1. Prawo statutowe (pierwotne) czyli traktaty założycielskie Wspólnot Europejskich, wraz z kompletem aneksów, protokołów i wszystkich późniejszych poprawek czy uzupełnień, które zawarte są na przykład w Jednolitym akcie europejskim czy Traktacie o Unii Europejskiej. Do prawa pierwotnego zalicza się również traktaty akcesyjne wszystkich państw członkowskich. '
  2. Prawo pochodne (wtórne), czyli akty prawne powstałe w efekcie prac poszczególnych instytucji Wspólnot tworzone w oparciu o akty prawa pierwotnego.
  3. Umowy międzynarodowe Wspólno, bądź państw członkowskich z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi.
  4. Umowy zawarte pomiędzy państwami członkowskimi, które dotyczą kwestii ściśle związanych z istnieniem i organizacją Wspólnot, co do których wspólnotowe instytucje nie posiadają kompetencji i możliwości działania.
  5. Prawo niepisane zawierające ogólne zasady i normy prawa zwyczajowego, do których w swym orzecznictwie odwoływać się może Europejski Trybunał Sprawiedliwości.

Dorobek prawny Unii Europejskiej ma charakter prawa międzynarodowego, które obowiązuje wszystkie kraje członkowskie, a każdy nowoprzyjęty członek Wspólnoty ma obowiązek przyjąć Acquis communautaire w całości.

Analiza SWOT/ SWOT analysis - podstawowa technika analityczna umożliwiająca wyodrębnienie i ocenę zarówno atutów jak i słabości danego przedsięwzięcia czy przedsiębiorstwa w realnie zaistniałych warunkach (szanse + zagrożenia). Wynik takiej analizy staje się często bazą do planowania strategicznego. Nazwa tej metody wywodzi się od pierwszych liter czterech angielskich słów określających cztery obszary:

Strenghts - silne strony,

Weaknesses - słabe strony,

Opportunities - szanse i możliwości,

Threats - zagrożenia.

Pierwsze dwie spośród nich odnoszą się do sytuacji wewnętrznego, dwie kolejne do warunków zewnętrznych.

Budżet Unii Europejskiej -  plan przychodów i wydatków Unii Europejskiej skonstruowany na okres jednego roku. To centralny element systemu finansów Wspólnoty, obejmujący zasady i instytucje gromadzenia i rozdzielania zasobów pieniężnych. Dochody jakie osiąga Unia Europejska wynikają z tradycyjnych środków własnych takich jak cła czy opłaty rolne, VATu i dochodu narodowego brutto.

Cele polityki strukturalnej Unii Europejskiej (EU structural polivy objective) - zgodnie z ustaleniami Traktatów Rzymskich mianem tym określamy zmniejszanie różnic i nierówności i sferach społecznej i gospodarczej pomiędzy najbogatszymi a najuboższymi regionami Unii Europejskiej. Elementarnymi zasadami polityki służącej realizacji tego celu są: współfinansowanie, partnerstwo, programowanie i koncentracja środków. Unia Europejska jest gwarantem wsparcia dla działań podejmowanych w zgodzie z Celem Polityki Regionalnej, a także ich koordynatorem w zakresie osiągnięcia zupełnej integracji Wewnętrznej. Narzędziami wykorzystywanymi w tym celu są Fundusze Strukturalne i Fundusz Kohezji. Liczba i szczegółowe zdefiniowanie celów polityki strukturalnej nie są wartościami stałymi, lecz zmieniają się z kolejnymi okresami budżetowymi.

Dokumenty operacyjne - programy operacyjne i plany rozwoju, które są stworzone by określić wstępnie potrzeby i warunki wydatkowania środków przyznanych (alokowanych) konkretnemu sektorowi lub regionowi przez Komisję Europejską. Środki te przyznawane są w ramach Funduszy Strukturalnych i wymaganych do współfinansowania projektów- środków krajowych.

Działanie - to narzędzie pomocy wdrażające określony program operacyjny.

Europejski Fundusz Inwestycyjny -  w skrócie EFI to powstała w roku 1994 spółka złożona z trzech udziałowców: Europejski Bank Inwestycyjny, Komisja Europejska i instytucje finansowe Wspólnoty, powołana by służyć pomocą małym i średnim przedsiębiorstwom (MŚP). EFI dostarcza kapitał podwyższonego ryzyka MŚP, szczególnie tym nowopowstałym i nastawionym na technologię. Wystawia im również gwarancje kredytowe, lecz nie należy do pożyczkodawców: sam nie udziela bezpośrednio pożyczek ani dotacji, nie prowadzi działalności inwestycyjnej. Działa za pośrednictwem banków i innych pośredników finansowych. Funkcjonując korzysta ze środków własnych lub otrzymanych z Unii Europejskiej. Swoją działalnością obejmuje przedsiębiorstwa krajów członkowskich UE, a także Bułgarię, Rumunię, Turcję oraz trzy kraje należące do EFTA (Islandia, Lichtenstein i Norwegia).

Europejski Fundusz Rozwoju Obszarów Wiejskich - fundusz stworzony przez Komisję Europejską by wspierał rozwój rolnictwa i obszarów rolniczych (wiejskich), który jest jednym z głównych celów polityki strukturalnej Unii Europejskiej w latach 2007-2013.

Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego - w skrócie EFRR to kolejny z funduszy wchodzących w skład Funduszy Strukturalnych Unii Europejskiej. Jego celem jest niwelowanie różnic i dysproporcji w sferze rozwoju poszczególnych obszarów należących do Wspólnoty. Fundusz ten jest istotny w realizacji Polityki Strukturalnej Unii Europejskiej, ponieważ bierze udział w finansowaniu dwóch podstawowych jej celów.

Europejski Fundusz Społeczny - EFS - należy do Funduszy Strukturalnych, powołany został w celu stworzenia warunków sprzyjających osiągnięciu przez poszczególne regiony spójności gospodarczej i społecznej. Fundusz tez ma także wspierać inicjatywy związane z likwidacją bezrobocia w UE, co robi w następujący sposób: współfinansując i współorganizując kształcenie ustawiczne, wspierając rozwój przedsiębiorczości i aktywną politykę rynku pracy, przeciwdziałając zjawisku wykluczenia społecznego, wyrównując szanse kobiet na rynku pracy.

Fundusz Spójności - niekiedy nazywany Funduszem Kohezji nie należy do funduszy strukturalnych mimo tego, że ma charakter instrumentu ekonomiczno politycznego Komisji Europejskiej. Utworzony został w 1994 roku. Fundusz ten ma stanowić wsparcie finansowe dla krajów Unii Europejskiej, których PKB (Produkt Krajowy Brutto) wynosi mniej niż 90% średniego PKB dla wszystkich krajów członkowskich. Od funduszy strukturalnych różni się tym, ze powołany został na czas określony (początkowo funkcjonować miał do roku 1999, później okres ten przedłużono do 2006 roku) i przeznaczany jest dla konkretnych państw a nie regionów. Fundusz Kohezji może być wykorzystywany przy realizacji dużych (wartych ponad 10 milionów Euro) projektów z zakresu transportu i ochrony środowiska. Przy realizacji jednego projektu nie można korzystać równocześnie z Funduszu Spójności oraz funduszy strukturalnych.

Fundusze Przedakcesyjne - to środki pomocy finansowej, które udzielane są przez Unię Europejską krajom aspirującym do członkostwa w niej. Pomoc ta jest bezzwrotna. Głównym celem jej udzielania jest przygotowanie krajów- kandydatów do uczestnictwa w życiu Wspólnoty. Realizuje się je poprzez:

  1. wzmacnianie struktur instytucjonalnych i administracyjnych w krajach kandydujących do członkostwa, które nie są odpowiednio przygotowane do wdrożenia i stosowania procedur obowiązujących w Unii Europejskiej
  2. dostosowanie przedsiębiorstw do standardów unijnych
  3. przybliżenie krajom nie zrzeszonym skomplikowanych zasad i praktyk obowiązujących w ramach polityki strukturalnej

Fundusze Strukturalne:

  • Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego,
  • Europejski Fundusz Społeczny,
  • Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej (funduszem strukturalnym jest tylko sekcja orientacji,
  • Finansowy Instrument Orientacji Rybołówstwa.

Fundusze strukturalne umożliwiają restrukturyzację i modernizację gospodarek państw należących do Unii Europejskiej. Stanowią najważniejszy instrument polityki strukturalnej Wspólnoty.

INTERREG - inicjatywa wspólnotowa, finansowana ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (ERDF), powołana by wspierać współpracę na terenach przygranicznych, a także współpracę ponadnarodową i międzyregionalną zarówno na granicach wewnętrznych jak i zewnętrznych Wspólnoty. Inicjatywa Wspólnotowa INTERREG składa się z trzech komponentów:

  • Komponent A - służący wspieraniu i promowaniu zintegrowanego rozwoju regionalnego na obszarze regionów przygranicznych,
  • Komponent B - który ma na celu wspieranie współpracy międzynarodowej między władzami regionalnymi i krajowymi, mającej na celu zrównoważony i skoordynowany rozwój przestrzenny
  • Komponent C - finansujący współpracę międzyregionalną w skali europejskiej obejmującą między innymi wymianę informacji doświadczeń dotyczących rozwoju regionalnego oraz polityki spójności

ISPA (Instrument Przedakcesyjny Polityki Strukturalnej) - jest to instrument wprowadzony, rozporządzeniem Rady Wspólnoty Europejskiej w roku 1999, w celu zapewnienia dziesięciu kandydującym do przystąpienia do UE krajom Europy Środkowo-Wschodniej pomocy w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego oraz transportu pod kątem ich akcesji. Pierwowzorem, przeznaczonego do realizacji dużych projektów ISPA, jest Fundusz Spójności.

Komitet Monitorujący - jest podmiotem, powołanym przez państwo będące beneficjentem, w celu kontroli i realizacji programu operacyjnego i jej oceny. Do głównych zadań Komitetu Monitorującego należą: określenie kryterium, na podstawie którego wybierane są projekty, akceptowanie uzupełnień do programu, bieżąca kontrola postępu w osiąganiu poszczególnych celów nakreślonych przez program.

Komitet Regionów Unii Europejskiej (Committe of the Regions) - najmłodsza spośród instytucji Unii Europejskich, bo utworzona dopiero w roku 1994. Komitet pełni funkcję doradcze i opiniotwórcze. Organ ten złożony jest z 222 reprezentantów regionów państw członkowskich (zwykle są to szefowie regionów, burmistrzowie miast czy przewodniczący samorządów lokalnych) powoływanych na okres 4 lat. Komitet pracuje w ośmiu stałych komisjach, jego misją jest umożliwienie uczestnictwa w realizacji polityki UE reprezentantom społeczności regionalnych i lokalnych. Traktat z Maastricht zobowiązał inne instytucje do konsultowania swoich działań w takich dziedzinach jak: sieci transeuropejskie, zdrowie publiczne, edukacja, młodzież, kultura a także spójność ekonomiczna i społeczna. Z własnej inicjatywy komitet może opiniować w kwestiach rolnictwa i ochrony środowiska.

Komitet Sterujący - jest ciałem opiniodawczym, odpowiedzialnym ze rekomendacje list projektów do realizacji zgodnie z określonymi kryteriami ich wyboru. Adresatem tych list są zwykle zarządy województw lub ministrowie odpowiedzialni za resorty związane tematycznie z określonymi projektami.

Panel Ekspertów - jest to instytucja złożona z ekspertów, którzy są niezależnymi specjalistami z dziedziny będącej przedmiotem ewaluacji. Po otrzymaniu kompletnych dokumentów i danych oceniają oni skutki jakie przyniosła realizacja projektu lub programu operacyjnego.

Phare - program Unii Europejskiej przeznaczony na pomoc w modernizacji gospodarki w krajach Europy Środkowej i Wschodniej (pierwotnie wspierano za pomocą tego programu przemiany gospodarcze, a szczególnie rozwój sektora prywatnego na Węgrzech i w Polsce). Z czasem jednak program zwiększał swoje ramy zarówno terytorialne jak i kompetencyjne. Program odegrał istotną rolę w kształtowaniu się gospodarek 10 krajów kandydujących takich jak: Węgry, Słowacja, Litwa, Estonia, Bułgaria, Polska, Czechy, Łotwa, Rumunia i Słowenia), a także trzech państw, które nie aspirowały do uczestnictwa we Wspólnocie: Albanii, Macedonii, a także Bośni i Hercegowiny.

Phare CBC - Cross Order Cooperation - Współpraca transgraniczna - program wspierający współpracę w strefach przygranicznych, służy do finansowania projektów inwestycyjnych (lecz nie tylko), zlokalizowanych na granicach wewnętrznych (pomiędzy państwami członkowskimi). W Polsce największą część pomocy płynącej z tego programu wykorzystuje się na granicy z Niemcami,

Program Operacyjny - Operational Programme - to dokument, zawierający zestawienie priorytetów i celów polityki strukturalnej oraz plan działań do wdrożenia, który wykorzystywany jest prze realizacji polityki strukturalnej państwa, po wcześniejszej akceptacji ze strony Rady Ministrów i Komisji Europejskiej. Dokument ten służyć ma ocenie i zaplanowaniu możliwości wykorzystania jednego lub kilku z funduszy strukturalnych czy innych instrumentów finansowych.

Projekt bliźniaczy - Twinning Project - projekt wymagający dwustronnej współpracy w określonym zakresie, będącym środowiskiem jego realizacji. Projekty bliźniacze mogą obejmować współpracę pomiędzy administracją poszczególnych krajów Unii Europejskiej lub współpracę pomiędzy krajami członkowskimi a państwami- kandydatami.

Sprawozdanie końcowe / Raport końcowy - zestawienie informacji dotyczących metod i efektów realizacji projektu/ projektów, na które przeznaczona była pomoc z danego funduszu. Dokument ten należy przedstawić w ciągu pół roku od dnia ostatniej wpłaty pochodzącej od instytucji płatniczej.