Łuk w starożytnym Rzymie.
Starożytni Rzymianie wzbogacali monumentalne budowle stosując łuki i sklepienia beczkowe. Rzymianie wiele czerpali z architektury greckiej , jednak stosowana w niej zasada podpierania stropu kamiennej belki kamiennymi słupami była całkowicie nieużyteczna przy budowli monumentalnych pomieszczeń o dużej wolnej przestrzeni. Łuki okazały się być znacznie bardziej wytrzymałymi konstrukcjami , aniżeli kamienna pozioma belka. Etruskowie zastosowali w budownictwie wspomniane wyżej łuki i sklepienia.
Stosowanie łuków umożliwiało powiększenie przestrzeni okiennej i drzwiowej.
Łuki były wycinane i obciosywane z jednego bloku kamiennego , lub zestawione z dwóch połówek , tworzących łącznie półkolisty kształt. Konstrukcja ta miała jednak swoje minusy , była trudna do osadzenia. Kamieniem milowym okazało się wynalezienie zaprawy wapiennej, dzięki której budowniczowie mogli łączyć ze sobą kamienie.
Etruscy budowniczowie wznosili bramy zwieńczone na górze łukiem . Budowniczowie rzymscy także na początku ograniczali się do zastosowania łuków przy budowie bram i mostów. Mosty budowana za czasów podbojów rzymskich przetrwały do dziś , przetrwały także i łukowe arkady i przęsła.
Istotnym momentem w ewolucji budownictwa , wykorzystującego łuk , było wykorzystanie cegieł i spajania ich ze sobą znaczniejszą ilością zaprawy murarskiej. W I wieku p.n.e. wykorzystywano paloną cegłę , budowano z niej łuki w rzymskich akweduktach.
Łuki były konieczne przy wykorzystywanym w budownictwie rzymskim sklepieniu beczkowym , które miało wygląd przepołowionego walca, stworzonego z szeregu połączonych równolegle łuków. Wspierało się na pełnych ścianach . Sklepienie krzyżowe, dzięki którym pomieszczenia zyskiwały przejrzystość i lekkość, powstało z dalszego rozwoju sklepienia beczkowego, a mianowicie z przecięcia pod kontem prostym dwóch sklepień o budowie beczkowej. Przestrzeń budynków rzymskich nabrała monumentalności i symetrii.
Łuki w starożytnym Rzymie stosowano przy budowie mostów , akweduktów, łuków triumfalnych( np. Łuk Tytusa), a przede wszystkim monumentalnych budowli , które mogły pomieścić duże ilości obywateli rozrastającego się państwa. Takimi budowlami były między innymi Koloseum i Circus Maximus.
