Ludwig van Beethoven urodził się w Bonn w 1770 roku. Było to wówczas mało ciekawe i dość brudne miasteczko. Urodził się w muzykalnej rodzinie, ponieważ ojciec jak i dziadek grywali z kapeli dworskiej

w Bonn. Beethoven będąc małym dzieckiem niezbyt interesował się muzyką.

Okres beztroski skończył się wraz z rokiem, 1733 kiedy to umiera jego dziadek. Ojciec popada w chorobę alkoholową, co prowadzi rodzinę na skraj upadku. Ludwig mając 12 lat zaczyna pracę jako pomocnik organisty

i dzięki temu ratuje rodzinę od upadku. Pomimo licznych obowiązków, Beethoven zaczyna wciągać się

w muzyczny świat. W 1787 roku Beethoven wyjeżdża do Wiednia. Ma wtedy 17 lat.

Wiedeń był wówczas europejskim miastem-centrum kultury i przyjął młodego muzyka bardzo życzliwie. Spędził tam kilkanaście miesięcy zostając wprowadzonym do salonów arystokracji. Poznał obowiązujące trendy w modzie i stał się prawdziwym ulubieńcem arystokracji. Niedługo później poznaje Mozarta i przez krótki czas uczy się u niego muzyki. Niestety los nie sprzyja mu zbyt długo. Otrzymuje informację o śmierci matki. Musi powrócić do Bonn rozpaczając nad utraconą szansą. Przez następnych 5 lat utrzymuje się z dawania lekcji muzyki w dość bogatym i wpływowym domu. Dzięki temu nawiązuje kontakt z ważnymi osobistościami.

Niebawem został przedstawiony Mozartowi, co zaowocowało kilkoma lekcjami muzyki z samym mistrzem.

Tymczasem kompozycje Beethovena zainteresowały pewnego Austriaka. Był nim sam Józef Haydn, który zaprasza młodego kompozytora do Wiednia w 1792 roku. Beethoven przyjmuje zaproszenie i opuszcza Bonn. Wiedeń znów staje przed nim otworem. Staje się popularnym pianistą i improwizatorem. W 1705 roku gra swój debiutancki występ, a jego popularność ciągle rośnie. Później odbywa podróże do Pragi i Berlina.

W Wiedniu przyjaźni się z Hrabiną von Brushwik i jej siostrami Teresą i Josephiną.

Beethoven jest bardzo lubiany i dlatego szybko zyskuje sponsorów i mecenasów sztuki na wydanie swych dzieł. Poza tym może komponować będąc niezależnym artystą.

Na jego twórczość wpływ miała filozofia epoki oświecenia oraz idea Wielkiej Rewolucji Francuskiej.

W 1802 roku Beethovena dotyka prawdziwy dramat. Przeżywa kryzys psychiczny, gdy dowiaduje się, że ogarnia go stopniowo głuchota. Beethoven głuchnie całkowicie około 1818 roku.

Wszystko to składa się na ogromną jego ogromną samotność. W jego notatkach i zapiskach z tego okresu odnaleźć można ślad dość dynamicznej pracy twórczej i dbałość o muzyczną doskonałość dźwięku

i kompozycji.

Utwory tego prezentują dramatyczną walkę i pochwałę życia. Przyczyniły się także do rozwoju muzyki we wszystkich jej gatunkach.

Beethoven umiera w 1827 roku mając 57 lat i pozostawia po sobie ogromną muzyczną spuściznę.

Najważniejsze dzieła Beethovena:

Symfonie:

- I C-dur ( 1800 r.)

- III Es-dur - Eroica (1803 r.)

- V c-moll (1808)

- VI F-dur - Pastoralna (1808)

- IX d-moll

Utwory instrumentalne:

-5 koncertów fortepianowych (m.in.: III c-moll, V Es-dur)

- Koncert skrzypcowy D-dur

- 5 sonat na wiolonczelę i fortepian

- tria

-16 kwartetów smyczkowych

-kwintety

-32 sonaty w tym popularne: Patetyczna i Księżycowa

- bagatele

-ronda

Dzieła wokalno-instrumentalne:

- opera Fidelo

- wielka msza symfoniczna Missa Solemnis

- pieśni

- oratorium Chrystus na Górze Oliwnej