Radykalny podział na naukę naturalną i naukową, czyli filozoficzną, zawdzięczamy takiej osobie jak Edmund Husserl. Nauka naturalna jest wynikiem naturalnego procesu myślowego, natomiast nauka filozoficzna swoje źródło ma w sferze duchowej. Opierając się na myśli tego filozofa, chciałbym przeprowadzić analizę tematu tej pracy.
Naturalna postawa myślowa bada dostępne człowiekowi przedmioty. To badanie wydaje owoce w postaci zrozumienia i kreowania świata, na podstawie i w oparciu o spostrzeżenia. Wynika badań w sposób bezpośredni lub pośredni odnoszą się do świata w który człowiek się znajduje. Jest to wynik doświadczenia, które było bezpośrednie. Dzięki wynikom uzyskanym z doświadczenia, jesteśmy w stanie wejść w przedmiot głębiej i przeprowadzać badania bez udziału doświadczenia zewnętrznego, na podstawie uogólnień. Poznanie to odbywa się na podstawie dzielenia na części przedmiotu i poznawanie każdej indywidualnie. Nie można zaliczać poznania do jednego ciągu, czy też pewnego rodzaju łańcucha, który powoduje że jedno odkrycie pociąga za sobą nowe odkrycie. Części danego przedmiotu wpływają na siebie, jedno na drugie, z różnego rodzaju stron i płaszczyzn. Poznanie nie zawsze jest dla człowieka jasne, logiczne i powiązane z innymi, często powoduje wątpliwości, zaprzecza czemuś innemu, jak również wzbudza niepewność.
Czasami może zdążyć się i tak, że przeciwieństwa będą motywować do sięgnięcia po doświadczenie. Mam tu na myśli dwa rodzaje racji, które są wynikiem doświadczenia, a które należy jeszcze raz dokładniej zbadać i dokonać dokładniejszej analizy. Po takiej weryfikacji jedna z racji będzie musiała ustąpić i poddać się. Wynikiem porażki jednej z racji, może być zbyt duży teren do badania, co może powodować niezbyt mocne dowody logiczne, jak też powodować niepewność. W konsekwencji wygrywa racja pewniejsza, z pewniejszymi wynikami logicznymi.
W taki oto sposób przedstawiłem rozwój poznania naturalnego, który opiera się na rzeczywistości doświadczanej zmysłami. Jest to teren dla wielu nauk, takich jak: nauki matematyczne, przyrodnicze, jak również humanistyczne.
Poznanie naukowe, które nazywane jest również filozoficznym, wszelkiego rodzaju problemy stara się rozwiązywać w sposób logiczny, konkretny i rzeczowy. W postawie myślowej poznanie robi wrażenie pewnego, wręcz oczywistego, ale jest to tylko wrażenie, ponieważ to poznanie związane jest również z pewnego rodzaju tajemniczością. Jest to niewątpliwie dość spory problem naukowy. Ale tez należy mieć na uwadze fakt, że jest to poznanie rzeczy, które polegało na sensownym zwróceniu się ku temu przedmiotowi. Można powiedzieć, że poznanie naturalne, posługuje się formalnością, która jest ogólna, jak też odszukuje i powiązuje ze sobą różnego rodzaju zasady i prawa danego, konkretnego przedmiotu. Mając do czynienia z takim działaniem, ostatecznie doprowadza to do stworzenia czystego rodzaju gramatyki. Gramatyka ta posiada również wyższe stopnie. W hierarchii tej znajduje się logika, następnie logika normatywna, a na samym końcu logika pragmatyczna, czyli inaczej sztuka myślenia.
Nie podlega dyskusji i wątpliwości fakt, że wszelkiego rodzaju poznanie, jest przeżyciem psychicznym, które polega na odbieraniu konkretnego przedmiotu. Postrzeganie różnych przedmiotów, jest indywidualnym i konkretnym przeżyciem, czy doświadczeniem. To poznanie ma również postać subiektywną, które polega na przypominaniu, a także oczekiwaniu. Te dwie postawy powodują i prowokują człowieka do myślenia. To w konsekwencji prowadzi do potwierdzania, a wcześniej odkrywania prawd konkretnego i prawdziwego bytu, przedmiotu.
Sama w sobie nauka logiczna może być problemem, który powoduje wątpliwości i pytania. Pewne i konkretne prawa i zasady logiki w relacji do poznania naturalnego wzbudzają niepewności i wątpienie. Poznanie ludzkie zawdzięcza swoje badanie dzięki intelektowi. To powoduje, że intelekt nie jest w stanie doświadczyć i zbadać natury samej w sobie.
Wszelkiego rodzaju poznanie, jakie by ono nie było, powoduje większe wątpliwości i pytania, ponieważ granica poznania ludzkiego nie jest do przejścia. Człowiek jedynie, dzięki poznaniu, tę granicę przesuwa, ale nigdy nie będzie tak że pozna całkowicie i ostatecznie. Jedno odkrycie, będzie powodować pojawienie się kilku nowych zagadek i pytań. Mając do czynienia z nauką naturalną, możemy stwierdzić jej zrozumiałość, a także jasność, ale tylko w konkretnych przypadkach. Przyjmując postawę subiektywną, powodują one wiele pytań, wątpliwości, niepewności i ma się wrażenie, iż jest to wiedza niepełna, a za to pełna błędów i braków. Taka postawa zawsze prowadzi do "ślepej uliczki". Dodatkowo z tymi sprzecznościami i przeciwnościami powiązane są takie nauki jak: teoria poznania, czy też metafizyka. Zadaniem dodatkowym teorii poznania jest przedstawienie tych błędów i braków w sposób krytyczny. Ale ma również zalety, jedna z nich jest rozwiązywanie i wskazywanie związków poznania. Teoria poznania koncentruje się również na rzeczy poznawanej i badanej. Dzięki wypełnianiu tych funkcji i zadań możliwe staje się poddanie krytyce poznania naturalnego, przez teorię poznania. Dzięki temu jesteśmy w stanie zrozumieć i poznać prawdziwe wnioski i interpretacje poznania naturalnego, które odnoszą się do przedmiotu. Mieszanie teorii poznania jest źródłem błędnego interpretowania przedmiotów, którego podejmują się nauki naturalne. Tylko dzięki myśli teorii poznania możemy dokonać rozdzielenia dwóch nauk, czyli nauki naturalnej i nauki filozoficznej. Ostatecznym wnioskiem jest to, że przedmioty, a właściwie nauki o bytach, nie maja i nie są w stanie odkryć ostatecznej i pełnej wiedzy na ich temat. Wszelkiego rodzaju luki i braki są polem do popisu, dla takiej nauki jak metafizyka.
Aby nieco wskazać i rozjaśnić sens i esencję poznania, a także samego przedmiotu poznania, opartego na badaniach metafizycznych, ostatecznie doprowadziłoby nas to do fenomenologii poznania, a także przedmiotu poznania. Należałoby i wskazane by było zacząć od wyjaśnienia samej fenomenologii. Ogólnie mówiąc, jest to zbiór różnych nauk, której filozofia polega na postawie myślowej i metodzie.
Oczywista jest rzeczą, iż w poznaniu możliwe jest używanie, czy stosowanie jednej metody. Filozofia jest królową nauk i bez względu na to, co ktoś o niej myśli, filozofia oddziałuje i promieniuje na inne nauki. I odwrotnie. Jednak jej specyficzne położenie znajduje się w zupełnie innym wymiarze, jest to miejsce charakteryzujące się innym punktem wyjścia, jak również nową metodą. Filozofia, która nazwiemy czystą, zmuszona jest do odrzucenia wyników badań, które zostały odkryte i wyjaśnione przez innego rodzaju nauki.
W przypadku przyjęcia takiej postawy, wszystkie nauki, które nazywane są naturalnymi, nie są źródłem z którego filozofia mogłaby korzystać, czerpać i ewentualnie czynić sobie punkt wyjścia w swoich badaniach. Postawa obiektywna powoduje wątpienie co do sensowności, jak też wiarygodności tej metody. Samo poznanie w oparciu o taką zasadę wywołuje wiele wątpliwości, źródłem tego wszystkiego jest to, że niemożliwe jest odkrycie obiektywnego wniosku, czy przedmiotu badań. Wielkim problemem jest również przeprowadzenie badania, które byłoby sensowne w poznaniu bytu.
Człowiek za pomocą rozumu nie jest w stanie ogarnąć i zrozumieć faktu rozwiązania problemów, które zostają przedstawiane przez krytykę poznania, za pomocą terminologii stosowanej i używanej przez poznanie naturalne. Jest to problem nierozwiązywalny skoro już sam sens, jak również wartość poznania naturalnego, są sporym problemem. Tego typu analiza doprowadza nas do wyciągnięcia konkretnych wniosków. A mianowicie filozofia wobec nauk ścisłych nie powinna zwracać się w sposób metodyczny. Wyżej w pracy podkreśliliśmy że jest możliwe wzajemne powiązanie wymiarów starych z nowymi. Z kolei nowe metody powinny być sprawdzane z metodami naturalnymi.
