Termin 'filozofia' z języka greckiego dokładnie oznacza 'miłość mądrości'. W tłumaczeniu z greckiego wygląda to następująco: filia - miłość, sofia - mądrość. Tymi terminami określano umiłowanie prawdy, sztukę poprawnej mowy, a także myślenia. Termin ten w ciągu wieków zmieniał swoje znaczenie i przedmiot zainteresowań. W tym czasie interesowano się istotą i budową bytu, odkrywano i szukano źródeł ludzkiego poznania, odkrywano i hierarchizowano zasady wartości, a także poszukiwano odpowiedzi na problem sensu ludzkiej egzystencji na ziemi, jak również godnego jego życia. Teorii na temat ludzkiego życia i jego miejsca w świecie w ciągu całych wieków było bardzo dużo. W wyniku dużej ilości stawianych pytań i dużej ilości materiału badawczego, naturalnie doszło do oddzielenia niektórych nauk, aby nimi zająć się oddzielnie. I tak fizyka, biologia i chemia zajęły się przyrodą, szukaniem odpowiedzi na pytanie o początek świata, prawa jakie kierują przyrodą, poszukiwała odpowiedzi na pytanie: jaka i czym jest materia itd. Nauki humanistyczne, do których możemy zaliczyć: psychologię, socjologię, czy lingwistykę, swoją uwagę zwróciły na człowieka i społeczeństwo w jakim człowiek żyje. Bardzo ciekawie pisze o filozofii Adam Sikora w swojej książce "Siedmiu greckich filozofów", filozofów mianowicie: "Filozofia zajmuje się interpretacją świata, problematyką historii, życia społecznego i ludzkiego istnienia. Podejmuje pytania o sens i wartość życia, zastanawia się nad powołaniem człowieka, usiłuje formować własne prawdy moralne, ustanawiając wartości godne realizacji. Pragnie ona kształtować ludzi i wspomagać ich w dokonywaniu rozlicznych wyborów, w rozwiązywaniu sytuacji konfliktowych, w doskonaleniu ich życia".

Taka kwestia, jak ta, że filozofia jest najważniejszą dziedziną w rozwoju ludzkim, jest tak naturalna, że nawet o tym się już nie dyskutuje. A przynajmniej kto jest normalny, to nie dyskutuje. Filozofia jest nauką wieczną, żadna dziedzina naukowa nie ma takiej tradycji, jak ona. Bardzo pięknie o tym mówi Arystoteles w swoim dziele "Zachęta do filozofii", gdzie podkreśla, że myślenie teoretyczne jest dla wszystkich ludzi, którzy decydują się na to, niezmiernie korzystne. Podaje jednocześnie bardzo dużo przykładów i dowodów na to, że filozofia jest dla człowieka konieczna i niezbędna. Jednym z takich dowodów ważności filozofii, są różnego rodzaju narzędzia, nawet te najbardziej podstawowe, które są wynikiem obserwacji świata i natury. Człowiek czerpie wzory z prawdy i przyrody, na podstawie których może dochodzić do rozwijających analiz i wniosków, które na pewno SA sprawiedliwe i dobre. Do najlepszych wzorów możemy zaliczyć wszystkie te, które występują w całkowitej zgodzie z przyrodą. Arystoteles jest przekonany, że człowiek który nie poznał prawdy, a która wynika z filozofii, nigdy nie będzie zdolny do pełnego i prawidłowego poznania. Na ten temat, tak pisze: "Bo tylko filozof żyje ze wzrokiem skierowanym na naturę i na to co boskie, i tak, jak dobry sternik umocniwszy swe życie w tym, co jest wieczne i niezmienne, tam zarzuca kotwicę i żyje według własnej woli". Wynika z tego, że tylko filozofia, może ustanawiać prawa i zasady trwałe, prawdziwe i piękne. Filozofia która wydaje się nauką tylko teoretyczną, nie zamyka się jedynie do teorii, ale na jej teoriach można kształtować rzeczywistość. To dzięki wiedzy, człowiek może się rozwijać, działać i rozwiązywać swoje problemy. Stagiryta zachęca ludzi do poddania się filozofii i nie unikania jej, ponieważ filozofia jest "posiadaniem i uprawianiem mądrości". A wszyscy wiemy, że mądrość jest największym i najlepszym dobrem, jaki człowiek może posiąść.

Oczywistą jest również rzeczą, że filozofia nie zawsze musi być wykorzystywana do praktycznych celów. Ale pewne jest to, że filozofia musi być dobra i to w zupełności wystarczy, aby być nauką pociągającą, ze względu na siebie samą. Filozofia stanowi wartość ze względu na siebie samą. Wszystko to co jest wartościowe, cenne i dobre zgromadzone jest w filozofii i jej badaniach. Człowiek który kieruje się rozumem, nie może wpaść w przypadki losu, jeśli w ogóle takie istnieją. Zdroworozsądkowe podejście i zgłębianie prawdy, jest niezwykle pociągające dla człowieka i jego życia empirycznego. Żaden czyn, czy teoria nie jest od razy dobra, staje się dobrą lub złą, po przeanalizowaniu i zbadaniu. "Wszak niezależnie od tego, czy szczęśliwe życie zależy od przyjemności, czy od moralnej doskonałości, czy też od mądrości, trzeba jednak filozofować, bo głównie poprzez filozoficzną refleksję osiągamy jasny pogląd". Z cała odpowiedzialnością mogę powiedzieć, że już samo filozofowanie powoduje, że ludzie są szczęśliwi. Skoro tak jest nauka ta staje się pożyteczna dla człowieka. A w ten sposób możemy powiedzieć, tylko wtedy, kiedy uświadomimy sobie, że jednym z celów życia człowieka na ziemi, jest osiągnięcie szczęścia. Takim wypadku myśl filozoficzna i mądrość, którą niesie ze sobą filozofia, są szczęściem. "Dlatego też wszyscy, którzy mogą, powinni uprawiać filozofię, bo to jest albo w pełni dobre życie, albo ze wszystkich rzeczy najprawdziwsza przyczyna życia dobrego dla dusz".

Dzięki filozofii która, jak już powiedzieliśmy, daje człowiekowi szczęście, to jeszcze dodatkowo daje człowiekowi możliwość refleksji rozumu. Człowiek który oddaje się bez rozumnie różnego rodzaju rozrywkom i uciechom, tak naprawdę nie jest szczęśliwy, ponieważ w jego życiu brak jest tego co dla człowieka i jego człowieczeństwa jest najważniejsze, a mianowicie rozważania intelektualnego, myślenia i poznawania prawdy. Nawet jeżeli człowiek ma wszystko, co tylko chce, a nawet w nadmiarze, to bez refleksji rozumu wiele z tych rzeczy które posiada są dla niego bezużyteczne, ponieważ nie umie ich w odpowiedni sposób wykorzystać. Z tych powodów potrzebna jest człowiekowi filozofia i co z tym jest powiązane refleksja intelektualna. Człowiek ze swej natury powołany jest do zgłębiania i osiągnięcia mądrości, poprzez poznawanie i poszukiwanie prawdy. Tylko w takiej postawie możemy odkryć prawdziwy sens i cel życia człowieka na ziemi. Bardzo łatwo jest wykazać wyższość myśli i intelektu, nad wszystkimi innymi dobrami, które są w możliwości osiągnięcia przez człowieka. Mądrość jest największym dobrem dla każdego człowieka. A rozum, który posiada człowiek, jest najszlachetniejszym i bezcennym darem, jaki człowiek mógł dostać. Dzięki niemu możemy poznawać prawdę.

Podsumowując wyżej przedstawione analizy, na temat filozofii, chcę powiedzieć, że postępowanie w życiu zgodnie z refleksja filozoficzną, jest życiem wyższym w relacji do innych form i rodzajów istnienia. Dzięki filozofii człowiek może żyć jego pełnią i doskonałością. Człowiek który nie decyduje się na umiłowanie mądrości, traci to co ma w życiu najcenniejsze, a jego życie staje się puste, płytkie, powierzchowne i bez przyszłości. Filozofia wychodzi naprzeciw człowieka pragnieniom, które są związane z mądrością i prawdą.