Idea stworzenia Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju (IDA - International Development Association) zrodziła się wśród najsłabszych krajów, których nie stać było na spełnienie warunków kredytowych Banku Światowego. Stowarzyszenie zostało powołane 26 września 1958 r. jako instytucja, będąca filią Banku Światowego. Ze względów prawnych IDA jest osobnym podmiotem w stosunku do Banku Światowego, ale w kwestiach organizacyjnych obydwie instytucje są ściśle powiązane - posiadają wspólną kadrę i urządzenia. Także struktura organizacyjna jest jednolita - władze Banku są równocześnie władzami Stowarzyszenia.
Członków Stowarzyszenia podzielono na dwie grupy, pod względem sposobu wnoszenia wkładów oraz możliwości otrzymania pożyczek:
GRUPA I - 26 państw o wysokim dochodzie narodowym, wśród nich: USA, Kanada, Japonia, Niemcy, Włochy, Wielka Brytania oraz Holandia. Kraje z tej grupy nie korzystają z kredytów. Ich kapitał może zostać jednak wykorzystany w celu udzielania kredytów członkom drugiej grupy.
GRUPA II - 132 kraje rozwijające się, korzystają z kredytów Stowarzyszenia. Do grupy tej należy także Polska, przystąpiwszy w 1998 r. do IDA.
Poza wkładami dokonywanymi przez jego członków, IDA gromadzi także pieniądze pochodzące z darowizn krajów rozwiniętych i przekazane przez Bank Światowy. Międzynarodowe Stowarzyszenie utworzyło 26 października 1982 r.pomocniczy fundusz, gromadzący osobne udziały krajów członkowskich Podyktowane było to dużym zainteresowaniem kredytami, ale dużego ograniczonymi możliwościami IDA. Warunki otrzymania kredytu w tym funduszu są jednak inne, aniżeli innych pożyczek udzielanych przez IDA. Mianowicie owe środki należy wydawać na zakup w państwach tworzących fundusz lub w innych krajach rozwijających się. 21 maja 1985 r. Stowarzyszenie utworzyło również odrębny fundusz pomocy krajom saharyjskim. Zasady udzielania kredytów w ramach tego funduszu (tak jak we wspomnianym wcześniej), wymagają, ażeby zakupy realizowane były w innych państwach rozwijających się bądź też w krajach, które tworzą fundusz.
Stowarzyszenie udziela kredytów na swoistych warunkach oraz tylko na konkretne cele. Finansowaniu nie podlegają zadania, mogące być realizowane dzięki prywatnym źródłom bądź ze środków, jakimi dysponuje Bank Światowy. Zanim zostanie przyznany kredyt, poparcia musi udzielić komitet wyznaczony specjalnie przez IDA w celu szczegółowego zanalizowania projektu oraz związanych z nim nakładów. Do członków komitetu należą: gubernator z konkretnego państwa bądź też gubernator, który reprezentuje konkretne terytorium, ubiegające się o pomoc finansową, a także jedna lub kilka pracowników kadry technicznej Stowarzyszenia. Projekty rozpatruje się pod względami ekonomicznymi, organizacyjnymi i technicznym. O kredyt zabiegać mogą kraje rozwijające się o niskim dochodzie narodowym (poniżej 1305 USD). Większość kredytów udziela się jednak państwom, w których dochód na mieszkańca dolarów roku wynosi 580 dolarów. Powyżej 80% pomocy kieruje się do krajów afrykańskich i azjatyckich. Biorąc po uwagę niezamożność krajów ubiegających się o kredyt, warunki przyznawanych przez IDA pożyczek są więc bardzo korzystne. Kredyty nie są oprocentowane, okres karencji wynosi 10 lat, natomiast okres spłaty 35-40 lat. Kredytobiorcy zobowiązani są wpłacać niewielkie kwoty rocznie: opłatę manipulacyjną (0,75%) oraz opłatę dodatkową (0,5%), które przeznacza się na pokrycie działalności Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju.
IDA świadczy wsparcie finansowe w celu realizacji konkretnych planów inwestycyjnych w zakresie odbudowy i rozwoju. Stowarzyszenie może także udzielić pomocy dla zrealizowania programów gospodarczych. Dzieje się tak jednak tylko w indywidualnych przypadkach, jeśli stanowią najlepszą formę wsparcia rozwoju gospodarczego danego państwa.
Do roku 1995 największą pomoc kredytową otrzymały kraje Azji Południowej, Afryki oraz Ameryki Łacińskiej. Na końcu tej listy znalazły się kraje Europy i Azji Środkowej.
