Pieter Breuegel starszy, zwany Chłopskim to z pewnością najwybitniejszy malarz flamandzki XVI wieku.

Zrewolucjonizował on malarstwo, obierając za temat główny sceny rodzajowe z życia chłopskiego.

Jest on autorem takich prac, jak: ,,Kraj Pasibrzuchów", ,,Rzeź niewiniątek", ,,Alchemik", ,, Budowa wieży Babel", ,,Zabawy dzieci", ,,Przysłowia flamandzkie", ,,Kaleki", ,,Wesele chłopskie", a także dwóch dzieł, które zamierzam opisać, a więc ,,Upadku Ikara" oraz ,,Ślepców".

Pieter Breuegel starszy zapoczątkował całą malarska rodzinę, bowiem w ślady ojca poszli jego synowie: Pieter Breuegel młodszy , zwany Piekielnym i Jan Breuegel, zwany Aksamitnym, a także syn Jana, Jan Breuegel młodszy.

,,Upadek Ikara" jest obrazem , zainspirowanym greckim mitem o Dedalu i Ikarze. Mit o Dedalu i Ikarze pobudzał do interpretacji twórców wszystkich epok.

Dedal chciał się wydostać z Krety, jednak jej władca król Minos nie chciał na to pozwolić , ponieważ był bardzo przywiązany do swojego zaufanego sługi, budowniczego słynnego labiryntu.

Wtedy pomysłowy Dedal wymyślił, że wraz z synem mogą uciec z wyspy za pomocą olbrzymich skrzydeł, które wykonał z ptasich piór posklejanych woskiem.

Był to pomysł niezwykle karkołomny, gdyż skrzydła mogły się rozkleić pod wpływem wilgoci ze strony morza lub zbyt dużego ciepła ze strony słońca.

Dlatego zanim wyruszyli Dedal ostrzegał Ikara, aby nie wzbijał się zbyt wysoko, ponieważ promienie słoneczne roztopią wosk, a on wpadnie do wody.

Jednak lekkomyślny Ikar gdy zaznał swobody, którą dały mu skrzydła, pragnął , niczym ptak wznieść się, jak najwyżej w stronę słońca.

Był marzycielem, kierował się impulsem, a nie rozsądkiem, dlatego źle skończył, zgodnie z przewidywaniami Dedala skrzydła się rozkleiły, a Ikar zabił się spadając do wody, lub według innych wersji mitu roztrzaskał się spadając na wyspę, którą od jego imienia nazwano później Ikarią.

Na obrazie Breuegla tytułowy upadek Ikara zajmuje niewiele miejsca w prawym dolnym rogu dzieła.

Upadek sygnalizują nogi wystające z wody.

Poza tym szczegółem nic na obrazie nie wskazuje na tragedię, która wydarzyła się przed chwilą, a właściwie nadal się dzieje.

Nikt nie zauważa tragedii chłopca, dlatego nikt nie zamierza mu pomóc.

Wszystkie postacie są zajęte swymi sprawami, codziennymi obowiązkami. Tragedia Ikara w żaden sposób nie wpływa na ich życie.

Oracz orze pole, Pasterz wypasa owce, a rybak łowi ryby.

Na morzu płyną statki, niebo jest pogodne, życie płynie dalej, Ikar jest całkowicie samotny w swoim umieraniu.

Codzienna ciężka praca nadaje sens życiu, w którym nie ma miejsca na marzenia i górnolotne plany.

Nie potrafią pochylić się nad losem bliźniego, który choć był lekkomyślny jest człowiekiem i dlatego należy się mu pomoc i współczucie.

Breugel celowo umieścił tonącego Ikara na drugim planie, gdyż odzwierciedla to, jak niewiele znaczy tragedia pojedynczego człowieka w życiu innych.

Ich życie jest na tyle przyziemne, ze nie potrafią zrozumieć marzeń lekkoducha Ikara.

Obraz Breuegla wydaje się być oskarżeniem wobec obojętności na cudze cierpienie.

Nawet w najcięższej pracy nie powinno się zapominać o drugim człowieku, podobnie, jak nie powinno się porzucać marzeń.

Obraz ,, Ślepcy" przedstawia sześciu niewidomych, ubogo ubranych mężczyzn. Widać, ze życie każdego z nich zależy od innych .Łączy ich ubóstwo i kalectwo.

Jeden z nich przewrócił się, drugi traci równowagę, jednocześnie zdaje się pociągać za sobą pozostałych czterech mężczyzn idących za nim, połączonych z nim kijem, za który się trzymają. W tle widać domostwa i kościół.

Obraz ten może symbolizować zaślepienie ludzi, którzy przez swoje błędne poglądy nie dostrzegają całej prawdy, a tym samym pociąga za sobą innych. Jego błędne przekonania zamykają oczy także innym, można kojarzyć to zarówno z wszelkimi ruchami politycznymi, czy religijnymi, których wyznawcy ślepo wierzą w przekonania przywódcy i razem z nim ponoszą klęskę.

Może być to nawiązanie do biblijnych słów:,, Zostawcie ich ! Ślepi są przewodnikami ślepych, a jeśli ślepy ślepego prowadzi , obaj w dół wpadną"(Mt 15,14). Oznacza to, że ludzie, którzy wola kłamstwo od prawdy zawsze znajdą swoich wyznawców. Jednakże kiedyś ich wszystkich czeka za to kara.

Jednocześnie sygnalizuje on obojętność innych, którzy podobnie, jak na obrazie ,,Upadek Ikara" nie zamierzają pomóc potrzebującym. Nie znajduje się choćby jeden, który chciałby wskazać drogę kalekom.

Zarówno ,,Ślepcy", jak i ,,Upadek Ikara" pomimo tego, że nawiązują do zwykłej szarej, a nawet brzydkiej rzeczywistości, mają ponadczasowe symboliczne przesłanie.

Piętnują ludzkie wady, w symboliczny, wymowny sposób pokazują obojętność i zaślepienie. Pozwalają człowiekowi zatrzymać się i pomyśleć , czy nie jest obojętny na cierpienie innych , czy nie przyjmuje ślepo pewnych poglądów, zapominając , że jego obowiązkiem powinno być ciągłe poszukiwanie prawdy i zachęcanie do tego innych.