To, że świat jest miejscem tak wielkiej różnorodności, jest dość oczywiste. Wystarczy dać się ponieść swoim zmysłom, którymi się postrzega rzeczywistość, by odkryć tę prawdę. Dzięki nim odkrywanie wielowymiarowości świata może się dokonać, zaś my możemy zbudować sobie pełne wyobrażenie o tym, jak wspaniale jest skonstruowany. Jest to zdolność właściwa tylko ludziom, ponieważ stworzenia prymitywniejsze nie wykorzystują w pełni wszystkich zmysłów, a jeśli nawet wykorzystują, to nie potrafią łączyć tych spostrzeżeń w całość. Niestety, ta różnorodność świata sprawia, że jest w nim także miejsce na zło, nie tylko to wyrządzane przez człowieka, ale także naturalne, jak na przykład tragiczne w skutkach powodzie czy trzęsienia ziemi. Takie kataklizmy mają miejsce nie tylko na Ziemi, ale w całym kosmosie, na przykład supernowe. Złe jest także to, że człowiek ma ograniczoną ilość czasu, by nacieszyć się światem, w którym żyje, zaś jego życie od samych narodzin zdąża ku śmierci. Jednakże pomimo to, nadal twierdzę, że żyjemy we wspaniałym miejscu, pomimo zła pięknym i obfitym w dobro.

Różnorodność najwyraźniej widać, kiedy przypatrzy się wszystkim ziemskim kontynentom. Różnią się od siebie zdecydowanie rzeźbą terenu, klimatem, odmianami życia, różnią się też kulturami zamieszkujących je ludzi. Istnieją na świecie setki tysięcy gatunków zwierząt i roślin, różniących się od siebie kształtami i barwami. I każdy z nich jest niepowtarzalny. Podobnie jest z płatkami śniegu, wśród których żaden nie powtarza kształtu innego, choć ich liczba idzie w biliony! Tak samo jest też z kolorami: podstawowa paleta to zaledwie kilka barw, ale liczba pochodnych ciągnie się w nieskończoność, zaś większość z nich możemy przy różnych okazjach i w różnych miejscach widzieć na co dzień.

W naszym ojczystym kraju możemy dostrzec tę różnorodność, patrząc choćby na to, jak zmienia się wygląd tych samych miejsc, w zależności od pory roku. Najpiękniejsza jest w Polsce jesień, ze swoją grą cudowną ciepłych barw, miękkim, łagodnym światłem i zapachem powoli opadających liści.

Pochwałę i radość z otaczającej nas różnorodności rzeczywistości możemy odnaleźć w wielu utworach literackich. Szczególnie wyraźnie widać to w wierszu ks. Jana Twardowskiego, pt. ,,Podziękowanie"

,, Dziękuję Ci że nie jest wszystko tylko białe albo czarne

za to że są krowy łaciate

bladożółta psia trawka

kijanki od spodu oliwkowozielone

dzięcioły pstre z czerwoną plamą pod ogonem

pstrągi szaroniebieskie

brunatnofioletowa wilcza jagoda ..."

Widać wyraźnie, jak niezwykle istotny jest dla człowieka zmysł wzroku, jak wiele mówi on nam o tym, co nas otacza. Dlatego osoby niewidome dotknięte są jednym z największych nieszczęść, jakie może spotkać istotę ludzką, gdyż nie dostrzegają naturalnego piękna i harmonii świata, nie mogą też cieszyć się sztuką, która częstokroć z zachwytu nad światem wypływa. Taką sztuką, która najlepiej ukazuje świat, jest moim zdaniem sztuka filmowa.

Ale nie tylko wzrok pozwala nam dostrzegać złożoność natury, istotny jest również zmysł słuchu. Całą przestrzeń wokół nas wypełniają najprzeróżniejsze dźwięki i odgłosy. Z fascynacji dźwiękami zrodziła się muzyka, sztuka zdolna tym bardziej niezwykła, że dostarczająca wzruszeń bez uciekania się do konkretnych historii, operująca jedynie samymi dźwiękami.

Ciężko sobie wyobrazić życie bez dotyku, gdyż to za jego pomocą poznajemy nie tylko wygląd, ale i właściwości otaczających nas rzeczy.

Nie może się także poznawanie świata odbywać bez węchu i smaku, zmysłom, które dostarczają nam najbardziej bezpośredniej przyjemności. Olbrzymie możliwości, jakie dają te dwa zmysły widać choćby w rozwoju kulinariów, które częstokroć stają się częścią dziedzictwa kulturowego.

Człowiek jest "koroną stworzenia" - najwyżej rozwiniętą formą życia na Ziemi. Wyróżnia nas wszechstronne ciało i inteligencja, pozwalająca nam łączyć dane uzyskiwane przez zmysły w jedną całość, którą następnie możemy interpretować. Nie ma ludzi takich samych, każdy z nas ma właściwe tylko sobie cechy charakterystyczne, każdy ma swoją indywidualną osobowość.

Jak można łatwo zauważyć, różnorodność świata jest bardzo łatwo dostrzec i udowodnić. Wypływające z naturalnej harmonii piękno rzeczywistości jest też dowodem na to, że człowiek otrzymał we władanie najwspanialsze ze wszystkich możliwych miejsc, stając się za nie jednocześnie odpowiedzialnym.