Gdy Napoleon objął rządy, okazał się władcą okrutnym, pozbawionym skrupułów. Władzę przejął przy użyciu siły, wypędzając swojego rywala z folwarku. Wprowadził nowe zasady, których należał o przestrzegać, zrezygnował ze zbiorowego decydowania o losach folwarku. Skończyły się debaty, wiece, a wszelkie decyzje dotyczące przyszłości zwierząt, miał podejmować sam Napoleon wraz ze swoim orszakiem służalczych świń. Zaczęło się wzajemne szpiegowanie, nawiązywano porozumienie z tymi, którzy byli do tej pory uznani za wrogów, czyli z ludźmi, zaczęły mieć miejsce podejrzenia, maltretowanie oraz egzekucje faktycznych, a także potencjalnych antagonistów. Górnolotne prawa Animalizmu, widniejące na ścianie szopy, jako zbiór Siedmiu Przykazań, wręcz niezauważalnie zmieniły swoją treść. Dopisano niektóre wyrazy, co miało na celu dokonanie manipulacji ich treści i tym samym doprowadzenie do osiągnięcia przez wodza odpowiadających mu sensów. Hasła głoszące równość wszystkich zwierząt, ich odmienność od ludzi, nie podejmujące z nimi żadnej współpracy, zostały pewnym przekształceniom. Wyszło na jaw, że pośród równych, są jednak równiejsi, a wybrańcom przybywa przywilejów. Zapomniano o wszystkich głoszonych zaraz po wygnaniu człowieka pięknych planach. Rzeczywistość okazała się jeszcze gorsza niż wtedy, gdy ludzie zarządzali folwarkiem, ale żadne ze zwierząt nie potrafiło się zbuntować przeciw despotycznemu władcy. Powrócono do nazwy "Folwark Dworski", a rządzące świnie, coraz bardziej fizycznie zaczęły przypominać ludzi.

Wygnanie z folwarku Jonesa, walka Snowballa z Napoleonem o władzę, stosowanie nowych metod sprawowania rządów przez Napoleona, stanowi pretekst do przyuważenia zmian, jakie zachodzą na arenie politycznej, społecznej i gospodarczej państwa ogarniętego totalitaryzmem. Partnerują im liczne środki mające na celu tworzenie więzi, poczucia wspólnoty w działaniu, zmuszanie do bezwzględnego podporządkowania się i fałszowanie faktów historycznych. Ukazany powyżej wizerunek państwa totalitarnego, nasuwa na myśl Rosję za czasów rządzenia Józefa Stalina. Cała jego postać wraz z jego ogromnym wpływem na sytuację wielu innych krajów oraz nieludzkie sposoby działania i równoczesne tworzenie wizerunku najlepszego opiekuna narodu, również znalazły w tej książce odbicie. Dlaczego jednak sięgać pamięcią tak daleko wstecz? Przecież i współcześnie istnieją kraje, gdzie łamie się lub ogranicza prawa człowieka. Te państwa popularyzują wśród społeczeństwa ideologię, która opiera się na niemożliwych do zrealizowania ideach zarówno społecznych, jak i politycznych. Tłumaczy rzeczywistość i przedstawia taki wizerunek przyszłości, aby uformować obywatela, który stałby się wyznawcą oraz nie kwestionował wprowadzonego w państwie ustroju. Istnieje również ugrupowanie, które jest kierowane przez wodza - autokratę. Stara się ono kontrolować każdą sferę życia ludzi oraz zjednoczenia formacji społecznych. Odbiera człowiekowi możliwość do poznawania pełnych prawdziwych informacji oraz blokuje wolność słowa. Nadzoruje wszystkie media, poprzez stosowanie cenzury. Selekcjonuje również informacje, które mają być podane społeczeństwu. Obywatele w państwie nie mają żadnych praw. Funkcjonuje również propaganda. Wzniosłe przemówienia o świetlanej przyszłości, przyrzeczenia, idee równości i solidarności maskują całe istniejące zło. Mieszkańcom wmawia się, iż sukces można osiągnąć jedynie przez rządy dyktatorskie. Rzekomo, wszelki dobrobyt jest dziełem wodza. Przedstawia się go, jako troskliwego i opiekuńczego patrona społeczeństwa, który jednak jest bezsilny oraz zastraszony, więc niczemu się nie sprzeciwia w obawie o swoje bezpieczeństwo. W kraju ogarniętym totalitaryzmem, działają również tajne służby, które wywierają na obywateli presję, posługują się przemocą, straszą więzieniem. Każdą porażkę tłumaczy się działaniem różnych wrogów klasowych, za których uważa się tych, co postępują niezgodnie z normami ustalonymi przez władzę i próbują się sprzeciwiać lub choćby myśleć inaczej od rządzących.

Każdy bunt niezadowolonych obywateli, odbierany jest jako sabotaż. Wszyscy, którzy przyłączą się do nieprzyjaciela, będzie srogo ukarany - nierzadko nawet śmiercią. Ludzie reprezentujący przywódcę, nakłaniają do większego trudu. Dokonuje się tego przy pomocy argumentów trudnych do odparcia - mówi się, iż wyniki pracy są podstawą szczęścia narodu, spokoju i dobrego imienia kraju. Wychwalanie władcy ma początek w przedstawianiu jego licznych zasług dla wspólnego dobra mieszkańców, związane jest to na ogół niemożliwa do zweryfikowania lista osiągnięć. Cechą charakterystyczną totalitaryzmu jest prezentowanie w "stosowny" sposób zdarzeń, obejmuje nazwy uroczystości, wyróżnień, obiektów publicznych. Agitacja stwarza mur oddzielający władzę od obywateli, a przez to uniemożliwia prowadzenie jakichkolwiek rozmów. Duże znaczenie ma również stosowanie specyficznego języka w wykształcaniu zachowań obywatelskich, kreowaniu odpowiedniego wizerunku sprawujących rządy oraz tłumaczeniu porażek. Przez to władza ma sposobność sterowania społeczeństwem, zmusza je do zadowalających dla siebie zachowań, zabezpiecza się przed potencjalnymi zagrożeniami, stwarza nową "prawdę", mającą silne fundamenty w sprawnie serwowanych kłamstwach.

Myślę, iż tą wypowiedź można odnieść do zachowań osób sprawujących rządy totalitarne, gdyż w chwili objęcia władzy, zaczynają się one posiłkować argumentami, które tylko im przynoszą korzyści. Chcą zyskać zaufanie obywateli, a potem sukcesywnie zmieniają sposób rządzenia. Takie zachowanie jest zakłamane, lecz bardzo wygodne dla panujących. Mają możliwość łatwego zdobycia pełnej władzy w kraju oraz spełniać ją zgodnie ze swoimi zasadami.