Wiersz Przecława Słoty powszechnie jest znany pod tytułem "O zachowaniu się przy stole", ale czasem można go spotkać jako "O chlebowym stole". Tekst powstał w XV wieku w nurcie literatury świeckiej. Dziś zaliczylibyśmy go do gatunku podręczników savoir vivre. Autor stara się w nim zawrzeć przepisy dobrych obyczajów, jakie powinno się okazywać przy stole. Mimo iż należy on do liryki laickiej, wpływ teocentryzmu jest wyraźny, religijność była nieodmiennym elementem wszystkich dziedzin życia w tym też obyczajowości. Uchodziło to, co pobożne i zgodne z nauką kościoła. Toteż utwór jak większość średniowiecznych tekstów zawiera apostrofy do Boga i Matki Boskiej.
Istotnym elementem utworu jest wprowadzony doń humor. Sołota poucza swoich odbiorców o tym, czego czynić nie powinni i jak się zachować, by nie uchybić obyczajności. Do dobrych manier zalicza jedzenie z umiarem i małymi kęsami. Każe nie skupiać się tylko na pochłanianiu pokarmu, ale tez zaszczycić uwaga współbiesiadników i toczyć lekka rozmowę. Należy uważać na swoje zachowanie, nie wybrzydzać, nie narzekać ostentacyjnie, nie sięgać przez cały stół, względnie poprosić kogoś o podanie co odleglejszych półmisków. Mężczyznom zaś zawraca uwagę, by godnie się zachowywali wobec kobiet, usługiwali im, nie zapominając zdjąć okrycia głowy. Co się zaś tyczy kobiet, to powinny one baczyć, by nie zasiadać do posiłku z brudnymi rękami.
Nowością dla średniowiecznej literatury było podjęcie wątku zupełnie ziemskiego, przyziemnego, dotyczącego spraw codziennych.
