KSIĘGA I
W księdze zatytułowanej "O śmierci Bolesława Chrobrego" przeczytać możemy o skutkach, jakie dla Polski miało odejście jej władcy. Wraz z zejściem wspaniałego Bolesława dobiegł swego końca pomyślny dla Polski okres, jej złoty wiek. Ojczyzna wkroczyła w ciężki dla siebie czas. Gall porównuje ziemię nad Wisłą do okrytej żałobą, cierpiącej z żalu matki. Chrobry zabrał ze sobą z tego świata pokój i dostatek.
KSIĘGA II
W księdze, będącej "Pieśnią o śmierci Bolesława", opisana jest bezgraniczna rozpacz narodu Polskiego, którą spowodowało odejście jej władcy. Gall nadaje tej części swego tekstu formę monologu lirycznego, który wkłada w usta personifikowanej Polsce, będącej tu wdową po zmarłym królu. Narrator zwraca się do całego narodu, wzywając go na pogrzeb Bolesława. Zapowiada też ogólnonarodową żałobę.
KSIĘGA III
"Zaczyna się księga trzecia dziejów Bolesława".
Król Niemiec - Henryk V, wydaje rozkaz wzywający jego rycerzy do oblężenia miasta. Rozpoczyna się regularny szturm z użyciem ognia, żelaza oraz machin oblężniczych. Polacy tymczasem umacniają twierdzę i skrzętnie przygotowują wszelkie potrzebne do walki narzędzia, znoszą w stosowne miejsca kamienie oraz inne niezbędne rzeczy. Władcy niemieckiemu nadal się wydaje, że zdobycie grodu będzie proste. W celu ułatwienia sobie zadania przywiązuje do machin oblężniczych licznych zakładników. Jego podstęp się nie udaje, Polacy nawet za cenę utraty swoich bliskich chronią swego miasta. Z niezwykłą zaciętością i siła bronią się przed atakiem najeźdźcy. Rozpoczyna się okrutna walka, zakończona sukcesem głogowian. Rozsierdzony Henryk rusza tymczasem w stronę Wrocławia.