Legendy arturiańskie - ogólna charakterystyka cyklu średniowiecznych legend popularnych do dziś. 

Legendy arturiańskie - podstawowe informacje

Legendy arturiańskie - to luźny, nieuporządkowany zbiór legendarnych historii związanych z celtyckim królem Arturem, żyjącym prawdopodobnie w V lub VI wieku i założonym przez niego bractwem rycerzy Okrągłego Stołu. Legendy arturiańskie nie tworzą zwartego, usystematyzowanego cyklu. 

Na przestrzeni dziejów występowały w wielu różnych wersjach, często poszczególne historie wzajemnie sobie zaprzeczają. Wynika to z faktu, że legendy arturiańskie początkowo funkcjonowały w tradycji ustnej, dopiero z czasem były spisywane przez licznych autorów, z których każdy dodawał kolejne wątki i tematy z mitologii celtyckiej, chrześcijaństwa i kultury dworskiej. Z legend arturiańskich czerpały średniowieczne romanse rycerskie popularne w XIII i XIV w.

Legendy arturiańskie - główni bohaterowie i zarys fabuły

Legendy arturiańskie skupiają się wokół postaci króla Artura, syna dowódcy wojsk wszystkich Brytów o imieniu Uther Pendragon i żony księcia Kornwalii, Igerny. Artur nie zna prawdy o swym pochodzeniu i że został oddany czarodziejowi Merlinowi. Legendy arturiańskie odnotowują, że kiedy jako młodzieniec spełnił dawną przepowiednię, wyciągając  ze skały miecz Ekskalibur, został królem Brytów i osiadł w zamku Camelot.

Legendy arturiańskie dotyczą dworskiego życia króla Artura z żona Ginewrą u boku i w otoczeniu najdzielniejszych rycerzy z Lancelotem na czele. Doradcą króla był Merlin. Legendy arturiańskie wspominają także o wyprawach wojennych rycerzy Okrągłego Stołu m.in. w poszukiwaniu legendarnego świętego Graala. 

Okres pomyślności króla Artura zakończyła intryga czarownicy Morgany Le Fay i jej syna Mordreda (jego ojcem był Artur). W wyniku ich działań wyszedł na jaw romans Ginewry z Lancelotem. Para uciekła, co spowodowało pościg Artura, który podczas nieobecności został pozbawiony tronu przez Mordreda. 

Legendy arturiańskie mówią, że doszło do licznych bratobójczych bitew, z których trzynasta zakończyła się śmiercią (odpłynięciem do Avalonu) większości rycerzy, w tym króla Artura.