Moim zdaniem postawa, jaką reprezentuje bohater romantyczny, jest w dzisiejszych czasach mocno przeżyta i nieaktualna. Postaram się uzasadnić moją opinię na wybranych przykładach z literatury epoki romantyzmu.
Dokonam także wstępnego wyjaśnienia, kim był bohater romantyczny, jakimi charakteryzował się cechami, jak odróżnić go od postaci literackich innych epok.
Bohater romantyczny jest postacią typową dla literatury okresu romantyzmu. Cechuje go przede wszystkim: wrażliwość, wyobcowanie, osamotnienie, przeżycie nieszczęśliwej miłości, często też posiadanie jakiejś tajemnicy. Zdarza się, że bohater romantyczny popełnia samobójstwo, nie zawsze jednak naprawdę ginąc (jak Gustaw z IV części "Dziadów" Adama Mickiewicza"). Zazwyczaj jest to wojownik w imię jakiejś wielkiej idei, gotów odrzucić zasady moralne, byleby tylko doprowadzić do jej realizacji. Jako wielki indywidualista buntuje się przeciwko światu i jego normom. Jest bohaterem nie mogącym się spełnić do końca - jako kochanek, artysta czy patriota.
Pierwszy przykład bohatera romantycznego, na jakim chcę się skupić, to postać Giaura, stworzona przez lorda Byrona. Zakochał się on w pięknej niewolnicy, Leili. Ona odwzajemniała jego miłość, jednak została okrutnie zabita przez swego pana, Hassana. Pogrążony w rozpaczy Giaur zemścił się na Hassanie zabijając go. Do końca życia nie zaznał przez to spokoju duszy, żyjąc w odosobnieniu i gorzkiej samotności. Dopiero przed śmiercią zdecydował się na spowiedź i wyjawienie prawdy. Giaur do końca nie żałował swojego czynu, gdyby miał taką możliwość, postąpiłby jeszcze raz tak samo.
Przedstawiony w powieści Goethego Werter stał się wzorem do naśladowania dla wielu młodych ludzi żyjących w czasach romantyzmu. Także ta postać przeżywa nieszczęśliwą miłość. Jego wybranką była Lotta, która została jednak żoną innego. Werter nie mógł poradzić sobie ze swoim uczuciem, zarazem pięknym i wyniszczającym. W końcu popełnił samobójstwo, nie mogąc już dłużej cierpieć. Zarazem Werter zaprotestował w ten sposób przeciwko zakłamanej rzeczywistości, w której żył. Jego decyzja to wyraz walki o prawo człowieka do miłości. Nic więc dziwnego, że wielu ludzi zrozumiało tę książkę dosłownie i postępowało w życiu jak Werter, a nawet popełniało samobójstwo z miłości.
Uważam, że cierpienia i dramaty miłosne tych bohaterów nie są aktualne i zrozumiałe w dzisiejszym świecie. Wielu ludzi zakochuje się, jednak nikt nie robi z tego aż tak wielkiej tragedii. Na pewno mało kto chciałby popełnić samobójstwo, albo całe życie spędzić w samotności, tylko dlatego że nie wyszło mu w miłości. Tak mocne zaangażowanie się nie jest dzisiaj wygodne i potrzebne ludziom. Większość z nas woli czerpać z zakochania się szczęście i przyjemność, a nie przeżywać szalone, wręcz chore namiętności, które prowadzą tylko do cierpienia. Dlatego też uważam, że postawa bohaterów romantycznych to dzisiaj przeżytek - wydaje mi się, że jest niezrozumiała i niepotrzebna.
