"Odprawa posłów greckich" to pierwszy polski dramat, napisany prawdopodobnie w latach 1571- 1577. Wystawiono go 12 I 1578 roku w Ujazdowie z okazji dwóch ważnych wydarzeń: ślubu Jana Zamoyskiego z Radziwiłłówną oraz rozpoczynającego się sejmu wojennego, który miał zadecydować o uderzeniu króla Zygmunta Augusta na Moskwę. Niewiadomo kiedy dokładnie powstała "Odprawa", można przypuszczać, na podstawie listu do Jana Zamoyskiego, poprzedzający tekst tragedii, że została napisana na bezpośrednie zamówienie podkanclerzego Stefana Batorego. Przedstawienie podobno przyjęto życzliwie, odczytując tekst jako zachętę do działań wojennych, pomimo że utwór ma wymowę antywojenną. Nad inscenizacją czuwał humanista Wojciech Oczko. Treść utworu odwołuje się do mitu trojańskiego. Troja była dla Kochanowskiego jedynie kostiumem historycznym. Poprzez nią i jej społeczeństwo krytykował ówczesną magnaterię polską, potępił ją za egoizm, przekupstwo, brak zainteresowania sprawami ojczyzny, walkę o wpływy polityczne. Poeta zastosował pewne elementy lokalnego kolorytu, rada trojańska przypomina polski sejm, króla Priama utożsamiano z królem Zygmuntem Augustem. W "Odprawie" Kochanowski wyraził obywatelską troskę o losy państwa, ukazuje tu przykład niesprawnego systemu rządów. Poucza obywateli, że prywata i brak zainteresowania krajem mogą doprowadzić do upadku państwa. Pochwalił poeta patriotyzm i rozsądek. Przesłanie utworu jest uniwersalne, państwo, w którym prywata i dbanie o interesy własne jest ważniejsze od spraw ojczyzny, może jedynie doprowadzić do jej upadku.
Kochanowski wzorował się na sztuce greckiej, zwłaszcza Eurypidesa, nawiązywał do wątku "Iliady" Homera. Całość utworu została podzielona na pięć aktów, oddzielonych partiami chóru. Różnica w budowie tragedii w stosunku do pierwowzorów polega na pominięciu paradosu (wkroczenie chóru) i exodusu (zejście chóru). Pieśni chóru powiązane są z wydarzeniami dramatu. Brak również jasno określonego konfliktu tragicznego, nie ma też głównego bohatera, naznaczonego piętnem tragizmu. "Odprawa posłów greckich" zgodnie z regułami klasycznymi zachowuje zasadę trzech jedności: miejsca ( akcja sztuki dzieje się cały czas na Placu Publicznym przed pałacem Priama), czasu ( nie przekracza dnia), akcji ( watek polityczny, nie ma tu wątku miłosnego ani obyczajowego). W utworze obecny jest chór, który komentarzami zwraca uwagę odbiorcy na określone problemy. Poeta na scenę wprowadza trzech aktorów ( zasada ta została jednak naruszona w ostatniej scenie). Zachowana jest również w dramacie zasada decorum. W tytule nie został wymieniony żaden z głównych bohaterów, co czynili starożytni, tu mamy w tytule kluczowe wydarzenie. Najciekawsze postaci utworu to Parys oraz Kasandra. "Odprawa" przynosi sporo dydaktycznych porad, humanistycznych sentencji, Kochanowski wprowadza polskie nazewnictwo (starosta, rotmistrz). W przeciwieństwie do tragedii antycznych u Kochanowskiego większą rolę niż fatum odgrywają decyzje i namiętności ludzkie. Tragedia napisana jest wierszem białym, poeta jako pierwszy posłużył się w Polsce tego typu wierszem, a więc nierymowanym jedenasto-, dwunasto- i trzynastozgłoskowcem, którym pisane są partie dialogowe, zaś w III części pieśni chóru nawet wierszem białym o różnej długości wersów. Tragedie zamykają przygotowania do wojny. Brak katastrofy zastępuje przepowiednia Kasandry. Przesłanie "Odprawy" wzmacnia obecna w tekście pieśń: "Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie." "Odprawa posłów greckich" jest dziełem wybitnym, wykazuje się wysokimi walorami artystycznymi. Tragedia napisana w języku polskim i przez Polaka stanowiła nowość. Gdyby w ówczesnej Polsce utwór znalazłby tłumacza na włoski lub łacinę, dziś dzieło miałoby rozgłos europejski w literaturze.
