Sielanka to utwór literacki wywodzący się ze starożytnych idylli lub bukolik. Nazwę polską wprowadził Szymon Szymonowic. Sielanka to gatunek synkretyczny łączący elementy liryki, epiki i dramatu. Tematyka tego typu utworów związana jest z życiem pasterzy, rolników, rybaków i myśliwych. Przedstawiana w sielankach wieś to kraina szczęśliwości, Arkadia.
W literaturze polskiej po raz pierwszy temat wiejski podjął Mikołaj Rej w "Żywocie człowieka poczciwego". Według koncepcji Mistrz z Nagłowic powołaniem człowieka jest życie zgodne z prawami natury.
Człowiek jest gospodarzem sprawującym władzę nad przyrodą, a zarazem czerpiącym z niej korzyści materialne i duchowe. Przedstawiona w "Żywocie człowieka poczciwego" wieś to miejsce gospodarskiego trudu i gospodarskiego owocobrania, dzięki niej możemy zrozumieć, co stanowi najistotniejsze wartości i dobrodziejstwa natury.
Innym twórcą w literaturze polskiej, który podjął tematykę wiejską w swych utworach, jest Jan Kochanowski. W odróżnieniu od Mikołaja Reja, który swój "Żywot człowieka poczciwego" napisał prozą, nawiązując do form parenetycznych, Mistrz z Czarnolasu w "Pieśni świętojańskiej o Sobótce" korzysta z doświadczeń poezji pastoralno-sielankowej. Utwór ten stanowi apoteozę życia wiejskiego. Dwanaście kobiet tańczy i wychwala uroki wsi polskiej. Jedna z nich wygłasza taką oto pochwałę wsi:
Wsi spokojna, wsi wesoła!
Który głos twej chwale zdoła ?
Kto twe wczasy, kto pożytki ?
Może wspomnieć za raz wszytki ?
Jan Kochanowski nawiązuje do mitu arkadyjskiego, gdzie Arkadia stanowi krainę wiecznej szczęśliwości. Utwór ten jest także pochwałą kultury ludowej, przechowującej nakazy moralne, pocieszającej i rozweselającej człowieka.
Kolejnym twórcą epoki renesansu, piszącym sielanki, jest Szymon Szymonowic. W opublikowanym przez poetę zbiorze idylli znalazła się sielanka "Żeńcy". Tematyka utworu-biorąc pod uwagę cechy gatunkowe sielanki-jest nieco nietypowa. Autor przedstawia bowiem obraz ciężkiej pracy pańszczyźnianej chłopa na roli, opisuje jego niedolę. A zatem o przynależności "Żeńców" do gatunku sielanki decyduje nie jego treść, ale jedynie kompozycja i sposób w jaki zostaje ukazana rola pieśni ludowej. Bohaterka utworu, Pietrucha, śpiewa pieśń opartą na motywach ludowych. Ten właśnie wykonany przez nią utwór zmienia srogiego ekonoma na lepsze, pozwala wydobyć z niego pierwotną dobroć człowieka.
