Utwór przywołany w temacie niniejszej pracy był utworem politycznym, powstającym w przeciągu dwóch lat. Był wyrazem zainteresowania poety epoką antyku.

Elementy wskazujące na analogię do Polski:

Niezdecydowanie i krótkowzroczność Priama jest odbiciem charakterystycznych cech polskiego władcy; Polska symbolizowana jest przez antyczny gród; W skład obrad poselskich wchodzą agitacje i korupcja; Rozwinięta nomenklatura dygnitarzy; Zastosowanie laski przez prowadzącego obrady; Głosowaniem jest dołączanie się do odpowiedniej grupy; Krytykowane są prywata i przekupstwo; Krytykowana jest lekkomyślność, jaka charakteryzuje młodzież; Przemówienia wygłaszane na forum są ostre i mają burzliwy przebieg; Osoby o spokojniejszej naturze nie potrafią uspokoić krzykaczy posługujących się demagogią (przykład Iketaona); Prywata jest ponad sprawiedliwością i dobrem ogólnym.

Problemy zawarte w utworze:

- Kwestie odpowiedzialności rządzących i obywateli za własne państwo; pytania o stosunek - - Ojczyzna- bliscy;

- Jednostka jako element maszyny odpowiedzialnej za swój kraj;

- Zestawienie przeciwnych racji - prywaty, prezentowanej przez Parysa, mądrości, jaka pokazuje Antenor i słabości, kierującej działaniami i krokami Priama;

- Ukazywanie pewnych zależności społecznych.

Tragizm zawarty w dramacie:

Tragiczne są losy, jakim zostaje poddana zbiorowość, czyli mieszkańcy Troi. Nie ma tutaj konfliktu związanego z równoważnymi racjami - jedna z postaw jest bowiem słuszna, druga nie, ale to ona zwycięża. Następuje zderzenie dobra obywateli z własnym i prywata zostaje wyniesiona ponad inne właściwości.

Zbieżność "Odprawy..." i utworu antycznego:

- temat zaczerpnięty jest z mitu, jaki opisał w swym dziele Homer;

- budowa dramatu przypomina budowę antycznych tragedii; mamy do czynienia z prologiem, epeisodionami oraz przeplatającymi je stasimonami.

- brak scen zbiorowych - są one relacjonowane;

- występuje jedność a) czasu, b) miejsca i c) akcji:

  1. czas trwania zamyka się w około ośmiu godzinach;
  2. wydarzenia rozgrywają się w obrębie jednego miejsca;
  3. akcję tworzy w zasadzie pojedynczy wątek, jakim jest konflikt racji bohaterów;

Różnice "Odprawy..." i utworu antycznego:

- nie ma takich części budowy jak parodosy i eksodosy;

- utwór ma jedną scenę odwołującą się do uczuciowości ludzkiej - scenę rozpaczy Heleny;

- zmieniona rola chórzystów - ich wypowiedzi nie mają dokładnego związku z wydarzeniami;

- brak tu postaci wielkiej, skupiającej na sobie uwagę i będącej zarazem głównym tematem całości;

- na wszystko, co dzieje się na scenie, wpływ mają odpowiedni ludzie - żaden bóg nie wtrąca się w te sprawy, nie są one także związane z winami poprzedników; brak tu fatum, co jest typowo renesansowym rozumowaniem, zgodnym z ideą antropocentryzmu;

- nie istnieje tragiczny konflikt, wokół którego mogłaby toczyć się cała akcja;

- brak stopniowania napięcia w akcji, która powinna kończyć się śmiercią - tu występuje zapowiedź klęski kraju;

Antenora - charakterystyka postaci:

Opowiada się za rozwiązaniem sytuacji zgodnie z panującymi prawami; jest człowiekiem o wielkiej rozwadze i spokoju; najważniejszy jest dla niego los własnego kraju; nie można przypisać mu żadnej wady; otwarcie mówi o rzeczach, które nie powinny mieć miejsca w praworządnym państwie; chce powstrzymać niepotrzebną wojnę, ale gdy już wie, że nie można tego zrobić, planuje wszystko tak, by osiągnąć zwycięstwo.

Aleksander - charakterystyka postaci:

Jest człowiekiem bardzo młodym; pochodzi ze szlachetnej rodziny, ale nie jest człowiekiem honorowym - dba jedynie o własne dobro i korzyści; nie cofa się przed metodami niemoralnymi, by tylko postawić na swoim.

Priam - charakterystyka postaci:

Nie jest przykładem dobrego władcy, ponieważ zbyt łatwo przyjmuje opinie innych i daje sobą manipulować; każdy jego krok jest podejmowany dopiero po ustaleniach parlamentu; kieruje się własnymi uczuciami, które rzadko pokrywają się z dobrem kraju; zbyt łatwo daje wiarę Parysowi.

Kasandra - charakterystyka postaci:

Jest dziewczyną bardzo nieszczęśliwą, przewiduje bowiem wszystkie wydarzenia, jednak nikt nie wierzy jej teoriom;

Jak wygląda w dramacie polski Sejm?

Sejm, jaki ukazuje Kochanowski, jest forum wielu dyskusji, często bardzo burzliwych i chaotycznych. Wypowiadający się często są demagogami i próbują wpływać na opinie innych, przez rozbudzenie w nich odpowiednich uczuć. Występuje też rekwizyt taki, jak laska marszałkowska, dzięki której można prowadzić obrady. W głosowaniu należy opowiedzieć się za lub przeciw danej propozycji przez stanie po jednej ze stron. Często posłowie próbują się wzajemnie przekupywać i wpływać na siebie innymi niedozwolonymi metodami, jak szantażowanie czy oczernianie innych.