Mitologia grecka była bardzo dobrze znana w renesansie i często pobudzała, jako pretekst, do rozważań na tematy ogólne. Tak też stało się w przypadku historii wojny trojańskiej, którą zainteresował się Jan Kochanowski, pisząc "Odprawę posłów greckich". Poeta wykorzystał wydarzenia historyczne, sytuację państwa, bohaterów starożytnych, aby postawić swych czytelników przed zagadnieniem jak najbardziej współczesnym. Chodzi mianowicie o kondycję XVI-wiecznego państwa polskiego. Poeta zastanawia się, kiedy państwo może odnosić sukcesy, a w jakich okolicznościach skazane jest na porażkę, tym samym skłaniając czytelników do refleksji nad ówczesną polityką Polski. Nie bez przyczyny przedstawia tu wydarzenia, prowadzące do wybuchu wojny. Dlatego też tragedię tę możemy traktować jako przestrogę.
a) Słowami, które wypowiada chór "Wy którzy pospolitą rzeczą władacie(...)", Kochanowski wyraźnie poucza polityków oraz rządzących, w jaki sposób mają dzierżyć władzę. Zdaniem autora powinni zrezygnować z zabiegania o własne interesy; ich obowiązkiem jest bowiem największa dbałość o korzyści ogółu społeczeństwa. Dodatkowo przestrzega poeta, że nierozmyślna strategia może doprowadzić państwo do upadku.
b) Kochanowski opisując zebranie rady trojańskiej, wzorował się na sposobie obradowania sejmików w Rzeczpospolitej. Zauważył i napiętnował zainteresowanie prywatnymi interesami, zamiast interesami państwa korupcję, łapownictwo ( przykład Iketaona), bezład, zbyt małą bojaźliwość o bezpieczeństwo Troi. Niestety w większości posłowie podobni są do Aleksandra, frywolnego lekkoducha, myślącego o sobie, w mniejszości zaś do Antenora, prawdziwego patrioty.
c) W monologu Ulissesa (czyli Odyseusza) odnajdziemy krytyczną ocenę wszystkich czynników obniżających kondycję państwa: łapówkarstwa, niemoc rządu, brak respektu dla prawa. Potem Kochanowski, słowami greckiego posła, negatywnie osądza młodych, wysoko postawionych ludzi, którzy nade wszystko cenią sobie własną wygodę, upodobanie do zabaw i alkoholu, lecz nieskłonnych do poświęcenia w imię swojej ojczyzny. Niepokój Kochanowskiego budzi fakt, iż to właśnie oni niedługo staną za sterami państwa.
d) Przestroga dla polskiego czytelnika ukryta jest także we wróżbiarskiej zapowiedzi Kassandry, która przewiduje upadek; taki sam los czeka nasze państwo, jeśli będzie rządzone w podobny sposób.
e) Dość przejrzyście nakreślił Kochanowski dwa typy zachowań i poglądów dotyczących polityki narodowej, które zauważa także we współczesnej mu Polsce: patriotyzm, za którym idzie odpowiedzialność, solidność, roztropność polityczna; oraz egoizm, który wiąże się z lekkomyślnością, brawurą, pierwszeństwem interesów indywidualnych nad państwowymi.
f) Na końcu zamieszczony jest głos Antenora, który nawołuje do walki. Pochopnie można stwierdzić, iż jest całkowicie sprzeczna z wcześniejszymi poglądami bohatera. Jednak w obliczu wojny, która stanowi zagrożenie, udział w niej jest oczywiście zachowaniem patriotycznym. Najważniejsza jest bowiem ochrona granic kraju.
