Nie jest niczym nowym stwierdzenie, że Jan Kochanowski to najbardziej utalentowany i najwybitniejszy poeta polskiego renesansu. W dorobku artystycznym tego twórcy odnaleźć można wiele utworów, w których autor sam odnosi się do swojej poezji, przykładem może być choćby pieśń XXIV. Z niej właśnie pochodzi cytat zawarty w tytule: "niezwykłym i nie lada piórem opatrzony". Dlaczego w trenie IX poeta powie o sobie, że jest "jeden z wiela".
Jan Kochanowski często wyrażał o sobie opinię, że jest twórca niezwykle utalentowanym. Wzorował się na znakomitym liryku antycznym - Horacym. To on mówił o sam o sobie słowa, które później można odnaleźć w twórczości Kochanowskiego - "nie wszystek umrę". Poeta był przekonany, że nawet jeśli przyjdzie mu odejść z tego świata, to nieśmiertelna zostanie po nim pamięć, którą zapewnią mu jego dzieła. Jan Kochanowski wiedział, że utwory przez niego napisane przetrwają wieki, będą ponadczasowe, zawsze aktualne. Poeta porównuje się w pieśni XIV z łabędziem, który symbolizował twórczość poetycką.
Następnym potwierdzeniem tego, że Jan Kochanowski był twórcą wybitnym było przekonanie, że jest to poeta doctus - czyli twórca uczony. Jak wiadomo Jan Kochanowski był artystą wszechstronnie i gruntownie wykształconym. Doskonale znał języki klasyczne: łacinę, grekę, a nawet język hebrajski. Dzięki temu mógł samodzielnie czytać oryginalne, antyczne teksty największych poetów i myślicieli. Czerpał z ich twórczości inspirację i wiele motywów. Dzięki temu stworzył mnóstwo wartościowych utworów - fraszki, pieśni, treny. W centrum zainteresowania poety był człowiek, jego zwykłe, codzienne życie i problemy.
Jeszcze innym ważnym powodem, dzięki któremu uważa się Kochanowskiego za poetę wybitnego, jest fakt, że jako pierwszy pisał w języku ojczystym, staropolskim. Dzięki temu liryka polska mogła być porównywana z utworami innych państw europejskich i stawiana wobec nich na równi. Nie tylko przyczyniło się to do rozwoju języka polskiego, ale również wysławienia polskiej poezji na całą Europę. Kochanowski napisał również pierwszy polski dramat, który zatytułował "Odprawa posłów greckich". Kochanowski wprowadził do literatury polskiej nowe literackie gatunki - fraszki (później pisał je również Mikołaj Rej - pod nazwą figliki), a przede wszystkim treny.
Jan Kochanowski zmienia swoje zdanie o sobie samym , dopiero w momencie tragicznego zdarzenia jakie miało miejsce w jego rodzinie. W czasie śmierci jego córeczki Urszulki. W trenie IX autor wyzna, że przez całe swoje życie myślał o sobie jako o kimś wyjątkowym. A teraz już zrozumiał, że wcale tak nie jest, Poeta odnosi się do siebie z ironią i lekką pogardą. Przyzna, że w tak strasznym momencie swojego życia nic nie jest w stanie zrobić, zrozumieć, przestać cierpieć. Już nie uważa się za poetę, który stoi ponad ludźmi, jest taki sam jak wszyscy inni.
