Dzieło to jest pierwszym dramatem napisanym w języku polskim. Pierwszy raz został wystawiony dwunastego stycznia 1578 roku podczas zaślubin Krystyny Radziwiłłówny i Jana Zamoyskiego. Na uroczystości gośćmi byli król z królową i ważni posłowie. Charakter utworu jest ponadczasowy i uniwersalny. Oczywiście wyraźne jest nawiązanie utworu do sztuki antycznej. Przypomina swoją formą utwory, a raczej dramaty, antyczne. Nie zawiera w sobie Paradosu i Exodosu. Dramat ten sięga do historii "Iliady", pojawia się także Troja jako symbol każdego miasta, czy państwa. W dramacie chodzi o odpowiedzialność człowieka za swoją ojczyznę. Pojawiają się tu dwa typy osobowości: jedną reprezentuje Antenor, a drugą Parys - Aleksander. Ten drugi bohater próbuje przytrzymać przy sobie Helenę, absolutnie nie zwraca uwagi na to co może stać się z państwem. Antenor to pozytywny bohater.
Co jakiś czas chór powtarza znaczące słowa: "Ci, którzy Rzeczpospolitą władacie ..."
Wyróżniki dramatu: zachowuje zasadę trzech głównych jedności; pojawia się charakterystyczny posłaniec, który odgrywa kilka ról; znaczący uniwersalizm dramatu.
Autor w znakomity sposób przedstawił i potępił negatywne sytuacje obyczajowe i polityczne:
- zarozumiałość Aleksandra.
- korupcję i przekupstwo
- zdemoralizowanie obywateli.
- nie zwracanie uwagi na losy ojczyzny.
- rozpad w sejmie.
- władza królewska ma słabe zdanie o kryzysie.
W utworze autor opisuje także pozytywnego bohatera, który kocha własną ojczyznę i troszczy się o losy państwa. Jest nim Antenor. Najwyraźniej widać jakim jest człowiekiem, kiedy rozmawia z innym bohaterem - Aleksandrem. Jest on:
- patriotom
- dbałość o losy ojczyzny
- uczciwy
- nieprzekupny
- dobry
Jan Kochanowski potępiając negatywne zachowanie bohatera krytykuje jego bezmyślność i głupotę. Pokazuje jak należy postępować, aby być człowiekiem godnym miana patriota.
