Pragnę opisać pokrótce informacje zdobyte podczas czytania bardzo ciekawej książki pod tytułem: "Kształtowanie dialogowej kompensacji".
Opisuje ona zagadnienie pedagogiki specjalnej z zakresu języka. "Przedstawia teoretyczne ujęcie metod kształcenia mowy w naturalnym środowisku i zagadnienia dialogowej kompetencji komunikacyjnej. Z drugiej zaś strony zawiera program kształcenia tej kompetencji u dzieci z lekką niepełnosprawnością intelektualną oraz przedstawia dowody jego skuteczności ."
Oczywiście bazą wyjściową były wyniki badań nad dziećmi z różnymi stopniami upośledzenia. Jest ich bardzo wiele, dlatego też każdy pedagog mógłby odnaleźć jakiś ciekawy przykład.
Kolejno pokazana jest koncepcja przyswajania języka w środowisku naturalnym. Występuje wiele wytłumaczeń i sposobów nauki. Takimi przełomowymi był na pewno behawioryzm i współczesna psychologia rozwojowa. W tym rozdziale znajdziemy również , jak można polepszyć metody nauki języka.
Następnie pokazane są terapie. Przede wszystkim jest dokładny opis jak przygotować logopedów i nauczycieli, aby dobrze wypełniali swoje zadania. Jednak co ciekawe, to nie oni są najważniejsi w procesie nauczania. Zgodnie z koncepcją behawiorystyczną do właśnie rodzice spełniają najważniejszą rolę w nauczaniu mowy. Inna ważną grupą kształtującą są rówieśnicy. Każdy osobny przypadek ma swój dokładny opis skutków.
Występują również wzmianki o nauce języka obcego i tu również zamieszczony jest odpowiedni komentarz o szkoleniach.
Pierwsze rozdziały stały się podstawą do: "(…)rozwinięcia własnej koncepcji kształcenia najważniejszej zdolności związanej z opanowaniem języka - kształcenia dialogowej kompensacji(…)".
Kolejne strony książki zawierają konkretne badania oraz ich wyniki w kwestii przyswajania mowy oraz terapiach w razie jakichkolwiek trudności. Odnajdujemy tam badania ze stricte statystycznymi danymi, ale i analizami jakości.
Ostatecznie "Kształtowanie dialogowej kompensacji" kończy się polemiką na temat wszystkich badań.
Badacze zastanawiali się nad różnicami sposobu nauczania pomiędzy dziećmi zdrowymi, a niepełnosprawnymi.
Myślę, że jest to bardzo ważna książka dla przyszłych nauczycieli i pedagogów specjalnych , ponieważ pokazuje nie tylko suchą teorię i wyniki badań, ale i sposoby praktycznego zastosowania ćwiczeń, zabaw czy lekcji, które mają na celu dobre przyswojenie mowy. Innymi odbiorcami tej książki powinni być na pewno rodzice .Niejeden z nich ma duże problemy z nauką języka przez swoje pociechy. Badacze pokazują pewne "sztuczki", które pozwalają na sprytne nauczanie dzieci bez specjalnego przygotowania pedagogicznego.
"Kształtowanie dialogowej kompensacji" to bardzo ciekawa książka, która może zainteresować nie tylko profesjonalistów. Mimo, że nie była łatwo napisana, ze względu na bardzo trudne nazewnictwo to i tak uważam, że warto było przeczytać tą książkę.
