Bajka miała spełniać dwa zadania: bawić i uczyć. Twórcy prześcigali się w pomysłach na to, jak osiągnąć ten cel i być naprawdę skutecznym. Jednym z rozwiązań było stworzenie bajki epigramatycznej.

 Bajka epigramatyczna - istota gatunku

Bajka epigramatyczna, w przeciwieństwie do narracyjnej, która przypomina zwięzłą nowelę, nie posiada rozbudowanej fabuły. Partie narratora są potraktowane skrótowo, bądź w ogóle pominięte. Zwykle ma formę wymiany kwestii między dwojgiem bohaterów. Może również być pytaniem i odpowiedzią.

Bajka epigramatyczna- przykład

W bajkach epigramatycznych celował polski mistrz gatunku - Krasicki. Typową jego bajką epigramatyczną jest, np. Szczur i kot.: Mnie to kadzą, rzekł hardzie do swego rodzeństwa,/Siedząc szczur na ołtarzu podczas nabożeństwa./Wtem gdy się dymem kadzidł zbytecznych zakrztusił,/Wpadł kot z boku na niego, porwał i udusił.