Ignacy Rzecki jest jednym z głównych bohaterów powieści Bolesława Prusa "Lalka". Jest to postać niezwykle istotna. Chociaż akcja utworu toczy się w epoce pozytywizmu, Rzecki wciąż jeszcze żyje swoimi młodzieńczymi ideałami. Romantyzm ukształtował jego postawę, której był wierny do końca życia. Był idealistą, kierował się wzniosłymi celami i uczuciami, zawsze zdolny do poświęceń. Rzecki to marzyciel, zwolennik idei, pochłaniającej jego całe życie. Na świat patrzył przez pryzmat niespełnionych marzeń o wolności. Jego poglądy to wyobrażenia starego żołnierza napoleońskiego, legionisty. Ignacy był wychowany w rodzinie, w której kultywowano Napoleona i wysławiano hasła walki o niepodległość. Poznajemy starego subiekta jako niewolnika bonapartyzmu i zagorzałego demokratę. W osobie Napoleona widział on nadzieję na wyzwolenie ojczyzny.

Ignacy Rzecki jest typowym przedstawicielem romantyzmu. Kult Napoleona to wątek narodowo- wyzwoleńczy w powieści. Prus poprzez osobę subiekta przedstawia człowieka niepasującego do czasów, w których przyszło mu żyć. Czuje się wyobcowany, nie rozumie przekształcenia społecznego i politycznego kraju. Rzecki jest w "Lalce" bohaterem i narratorem. O wielu wydarzeniach dowiadujemy się z "Pamiętnika starego subiekta". Ignacy opowiada w nim o wydarzeniach z przeszłości Wokulskiego, a także o faktach z własnego życia. Narrator subiektywnie opisuje rzeczywistość, naiwnie tłumaczy sobie zachowanie Wokulskiego, na przykład podczas kupowania kamienicy, klaczy, sreber Łęckich. Przypisuje tym wydarzeniom znaczenie polityczne. Rzecki żył ubogo i samotnie umarł. Podstawowymi cechami jego osobowości były: życzliwość, patriotyzm, uczciwość. Był to romantyczny bohater zagubiony w epoce pozytywizmu.