Joseph Conrad (wł. Józef Korzeniowski) urodził się 3 grudnia 1857 roku w Berdyczowie na Ukrainie. Był synem kresowego szlachcica i literata. W dzieciństwie został wraz z rodziną zesłany w głąb Rosji. Po śmierci matki wraz z ojcem pojechał najpierw do Lwowa, a potem do Krakowa. Gdy umiera jego ojciec, opiekę nad nim przejmuje wuj. Podjął naukę w gimnazjum, ale go nie ukończył. W 1874 roku opuszcza Polskę i wyjeżdża do Francji, aby zdobyć zawód marynarza. Z czasem zaciągnął się jako marynarz na statek angielski. Pływał m.in. na Daleki Wschód i do Australii. W 1886 roku uzyskał stopień kapitana i obywatelstwo brytyjskie. Z powodu choroby musiał porzucić pływanie. Osiadł na lądzie i poświecił się pracy pisarskiej. Jego debiutancką powieścią było "Szaleństwo Almayera", które ukazało się w 1895 roku. Rok później ożenił się z Jessie Georgie i zamieszkał na stałe na południu Anglii. Krytycy wysoko oceniali jego powieści i nowele, ale nie cieszyły się one powodzeniem wśród odbiorców. Joseph Conrad podejmował w swojej twórczości ważne zagadnienia moralne, problemy odwagi i poświecenia się dla drugiego człowieka oraz skomplikowane problemy uwikłania człowieka w zło. Znana jest conradowska hierarchia wartości, na czele której stoi wierność i honor oraz poczucie obowiązku.
Najbardziej znane utwory Conrada to: "Szaleństwo Almayera", "Murzyn z załogi Narcyza", "Lord Jim", "Jądro ciemności" i "Tajfun".
