Cykl bajek Krasickiego kojarzy się czasem z cyklem fraszek Jana Kochanowskiego. Podobnie jak Kochanowski, Krasicki realizuje w swoich utworach postulat literatury dydaktycznej - pouczającej. Piętnuje w nich najpowszechniejsze przywary człowieka. Pomagają mu w tym maski, jakie nadaje tym wadom - maski zwierzęce - obrazują one typowe postawy ludzkie. Zapowiedzią myśli przewodniej całego cyklu jest pierwsza bajkaWstęp do bajek. Mówi tam, że bajki to utwory humorystyczne, które inspirowane są rzeczywistością, jaką tworzy sam człowiek, są zawoalowanym przedstawieniem prawdy.

Pycha i spryt, to dwie cechy ludzkie zobrazowane w bajce Szczur i kot (zarozumiałego szczura niespodziewanie zagryza przebiegły kot). Ptaszki w klatce pokazują różnice między kimś, kto zaznał wolności i teraz cierpi w niewoli oraz tym, który od urodzenia w tej niewoli się znajduje. Bajka ta jest też aluzją do rozbiorów Polski. Zmienność i słabość człowieka pokazuje bajka Filozof, opowiada o niedowiarku, który w obliczu choroby od razu zwrócił się do Boga. O wierze traktuje również bajka pt. Dewotkamorał z niej jest taki, że zasady religii muszą mieć również odzwierciedlenie w życiu. Jagnię i wilcy to bajka mówiąca o przewadze siły nad słabszym i o nieskuteczności racjonalnych argumentów wobec argumentu siły. W tym czasie to Polska była owym jagnięciem a wilkami byli rzecz jasna zaborcy. Utwór pt. Kruk i lis obrazowo przedstawiają jedne z najpowszechniejszych negatywnych cech ludzkich - chytrość, skąpstwo, przebiegłość w dążeniu do celu (lis) oraz głupotę, naiwność i zapatrzenie w siebie (kruk). Z kolei bajka pt. Malarze mówi o tym, że nie zawsze popłaca przedstawianie rzeczywistości takiej, jaką w istocie jest.

Z powodzeniem można teraz wyciągnąć wniosek, że bajki Ignacego Krasickiego jednocześnie i bawią i uczą, tzn. wzorowo spełniają swoją dydaktyczną funkcję. Zawierają w sobie mądrość nieprzemijającą, uniwersalną wiedzę o człowieku. Przedstawiają także obraz świata takim, jaki w rzeczywistości jest - często opanowany przez głupotę i pychę. Wszystko to nakłania czytelnika do zastanowienia się nad sobą, otoczeniem oraz do naprawy.