Pisownia rz i ż
- Rz piszemy, gdy w wyrazach następuje wymiana głoskowa rz - r, np ;
marzec - marca,
dworzec - dworca,
dobrze - dobry,
mierzyć - miara,
tworzyć - twórca,
przysporzyć - sporo,
dworzanin - dwór;
rowerzysta - rower,
na komputerze - komputer
- Rz piszemy w zakończeniach wyrazów:
-arz
-erz
-mierz
-mistrz
- Przykłady;
-bramkarz,
-pisarz,
-harcerz,
-rycerz,
-ciśnieniomierz,
-Sandomierz,
-burmistrz,
-zegarmistrz.
-fałszerz,
-pasterz,
-kołnierz,
-bajarz,
-blacharz,
-ślusarz,
-tokarz,
-kątomierz,
-Kazimierz,
-Włodzimierz,
-ogniomistrz;
- Rz piszemy po spółgłoskach: b, p, d, t, g, k, ch, j, w, np.:
-brzeg,
-brzoza,
-przebój,
-sprzedawca,
-drzewo,
-modrzew,
-trzeba,
-patrzeć,
-grzyb,
-chrzan,
-chrząszcz,
-spojrzeć,
-ujrzeć,
-wrzesień,
-wrzeciono,
-przemoc,
-wyprzedaż,
-przekonanie,
-brzmienie,
-brzydota,
-zatrzymać,
-trzeba,
-drzwi,
-zedrzeć,
-krzak,
-zakrzepnąć,
-grzmot,
-grząski,
-chrzest,
-odchrząknąć,
-zajrzeć,
-dojrzały,
-wrzawa,
-wrzątek,
...
- Do wyjątków należą:
wyrazy:
-gżegżółka,
-piegża (nazwa ptaka),
-pszenżyto,
-kształt,
-kształcić,
-kształtny,
- wykształcenie,
-bukszpan,
-Oksza,
-kszyk (ptak),
-pszczoła,
-pszenica,
-Pszczyna,
-Pszoniak,
-wszystko,
-wszędzie,
-zawsze,
...
- Formy stopnia wyższego i najwyższego przymiotników utworzone przyrostkiem -szy lub -ejszy, np.
-nowszy,
-najlepszy,
-najnowszy,
-ładniejszy,
-mocniejszy,
-najładniejszy,
-lepszy,
-najlepszy,
-grubszy,
-najgrubszy,
-krótszy,
-najkrótszy,
-większy,
-największy,
-potężniejszy,
-najpotężniejszy,
......
- Partykuła -że, np.
-zróbże,
-skądże,
-podajże,
-kopże,
- Wyrazy, w których zaczynająca się od ż część rdzenna stoi po przedrostku zakończonym na spółgłoskę, np.
-obżartuch,
-odżałować,
-odżyć,
-nadżółkły,
-podżebrowy;
W wielu wyrazach, w których dziś nie zachodzi już żywa wymiana rz - r, ale w których rz pochodzi z historycznego r, np.
-rzeka (od: rieka),
-jarzębina (od: riabina),
-orzech (od: oriech),
-rzadki (od: riedkij),
-rząd (od: riad),
-rzepa (od: riepa).
Literę ż piszemy:
- Wtedy, gdy w innych formach tego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na g, dz, h, z, ź, s, np.
-trwożnie - trwoga,
-pieniążek - pieniądz,
-grożę - groza,
-obrażać - obraźliwy,
-drużyna - druh,
-boży - boski;
-książka - księga,
-wstążka - wstęga,
-mosiężny - mosiądz,
-pieniążek - pieniądz,
-watażka - wataha,
-każę (coś zrobić) - kazać,
-mażę (po czymś) - mazać,
-przerażenie - przerazić,
-zamrażać - mroźny, mróz,
-bliżej - blisko,
-niżej - nisko.
.....
- Ż piszemy w wyrazach zakończonych na - aż, - eż np.:
-pejzaż,
-witraż,
-młodzież,
-odzież.
- Ż piszemy po literach: l, ł, r, n, np.:
-drżenie,
-rżeć,
-ulżyć,
-łże;
-lżej,
-ulżyć,
-małże,
-małżeństwo,
-rżysko,
-rżenie,
-rewanż,
-oranżada.
- Wpartykule zakończonej na -że, -ż, np.
-tenże,
-bądźże,
-stańże,
-weźże,
-jakże,
-cóż,
-któż,
-czyż,
-gdyż,
-jakiż,
....
- W wyrazach zapożyczonych po literze n, np.
-aranżować,
-branża,
-oranżada,
-rewanż;
- W wielu wyrazach rodzimych zawierających historyczną głoskę ż oraz w wielu wyrazach zapożyczonych, np.
-mżawka,
-gżegżółka,
-piegża,
-żal,
-żart,
-żniwo,
-życzenie,
-żywot,
-żółty,
-żegluga,
-żyrować,
-żakiet,
-żorżeta.
- UWAGA:
W wyrazach
-dżem,
-dżuma,
-dżentelmen,
-dżdżysty,
-dżoker.
Litera ż jest częścią dwuznaku dż, a nie literą oznaczającą samodzielną głoskę.
pati00934
Użytkownik
Punkty rankingowe:
Zdobyte odznaki:
0pati00934
Użytkownik