Epopeja - cechy: paraleizm fabularny, narrator wszechwiedzący, zasada decorum, inwokacja rozpoczyna utwór, epitety stałe.
In medias res (łac.) - sedno sprawy
Systemy filozoficzne:
- sceptycyzm - nie ma nic stałego na świecie
- hedonizm - zasada przyjemności jest zasadą istnienia
- epikureizm - szczęściem jest brak cierpienia, umiejętność życia chwilą (carpe diem)
- cynizm - kontestacja zasad obowiązującej w świecie
- stoicyzm - panowanie nad namiętnościami, wewnętrzny spokój, odrzucenie zgiełku świata
Tragizm - kategoria estetyczna charakterystyczna dla tragedii antycznej
Stasimon - pieśń chóru (w tragedii antycznej)
Kkommos - lament
Egalitarny - powszechnie dostępny
Mimesis - naśladowanie rzeczywistości
Politeizm - wielobóstwo
Antropomorfizm - nadawanie cech ludzkich przedmiotom, zjawiskom, istotom pozaludzkim
Bóstwa chtoniczne - bóstwa ziemskie
Exodos - zejście chóru (a tragedii antycznej)
Katharsis - oczyszczenie (podczas oglądania sztuki antycznej)
Zasada trzech jedności (miejsca, czasu, akcji) - dotyczy tragedii antycznej i oznacza, że nie można rozgrywać akcji poza jednym miejscem, czas nie przekracza 24 godzin, nie ma wątków pobocznych.
Styl koturnowy - styl podniosły
Konflikt tragiczny - spór pomiędzy równorzędnymi racjami
Chór - (w tragedii) pełni rolę komentatora, wprowadzającego widza w akcję, oceniającego akcję, przekazującego prawdy uniwersalne.
Stychomytia - dialog
Dura lex, sed lex (łac.) - głupie prawo, lecz prawo
Hybris - pycha
Konformizm - inaczej: zachowawczość (antonim: nonkonformizm)
Tren - żałobny utwór liryczny ku czci jakiejś zasłużonej osoby
Epitafia - krótkie utwory liryczne umieszczane na nagrobkach
Epitalamia - pieśni weselne
Znani prozaicy i pisarze: (Grecja) Tyrteusz, Safona, Anakreont, Symonides, Teokryt, (Rzym) Plaut, Katon, Cycero, Tacyt, Juliusz Cezar
